۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نجف آبادى' به 'نجفآبادى'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'نجف آبادى' به 'نجفآبادى') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE02600AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''آيتالله مولى عبدالرّحيم | '''آيتالله مولى عبدالرّحيم نجفآبادى'''، معروف به '''فاضل'''، فرزند مولى على، از فقهاء، اصوليين و مجتهدين بسيار بزرگ، در نجف آباد چشم به جهان گشود. | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
وی در زادگاهش و اصفهان، تحصيلات حوزوى خود را ادامه داد و براى تكميل دروس به نجف مهاجرت نمود. در زمان حيات و مرجعيت [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، به درس بزرگانى همچون سيد مجاهد حاضر شد و عمده بهره خود را از محضر شریفالعلماء مازندرانى برد. وى معاصر [[شيخ انصارى]] بوده است و از شيخ محمد نبى تويسركانى صاحب كتاب «لئالى الاخبار» استفاده كرد و در سال 1279ق از وى اجازهاى دريافت نمود. مرحوم آيتالله علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذّريعه مىفرمايد: «حاج مولى عبدالرحيم | وی در زادگاهش و اصفهان، تحصيلات حوزوى خود را ادامه داد و براى تكميل دروس به نجف مهاجرت نمود. در زمان حيات و مرجعيت [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، به درس بزرگانى همچون سيد مجاهد حاضر شد و عمده بهره خود را از محضر شریفالعلماء مازندرانى برد. وى معاصر [[شيخ انصارى]] بوده است و از شيخ محمد نبى تويسركانى صاحب كتاب «لئالى الاخبار» استفاده كرد و در سال 1279ق از وى اجازهاى دريافت نمود. مرحوم آيتالله علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذّريعه مىفرمايد: «حاج مولى عبدالرحيم نجفآبادى، عالم، فاضل، مجتهد، فقيه و اصولى بود». | ||
وى بعد از كسب درجه اجتهاد و رسيدن به درجات و كمالات علمى و عملى در نجف اشرف به اصفهان مراجعت و در آنجا مورد توجه همدرس خود، آيتالله سيد اسدالله بيد آبادى كه در نجف با هم بودند قرار گرفت. پس از چندى در نجف آباد ساكن گرديد و به تأليف، تدريس و تبليغ دين پرداخت. صاحب «المآثر و الاثار» از او به عنوان «رئيس و شخصيت بزرگ و مجتهدى فحل (قوى و نيرومند) نام مىبرد». وى معاصر صاحب فصول (شيخ محمدحسین رازى اصفهانى) بوده است و از آثار ايشان در نجف آباد، مسجدى در محله حكيم كنار خيابان حكيم (قدس) است. | وى بعد از كسب درجه اجتهاد و رسيدن به درجات و كمالات علمى و عملى در نجف اشرف به اصفهان مراجعت و در آنجا مورد توجه همدرس خود، آيتالله سيد اسدالله بيد آبادى كه در نجف با هم بودند قرار گرفت. پس از چندى در نجف آباد ساكن گرديد و به تأليف، تدريس و تبليغ دين پرداخت. صاحب «المآثر و الاثار» از او به عنوان «رئيس و شخصيت بزرگ و مجتهدى فحل (قوى و نيرومند) نام مىبرد». وى معاصر صاحب فصول (شيخ محمدحسین رازى اصفهانى) بوده است و از آثار ايشان در نجف آباد، مسجدى در محله حكيم كنار خيابان حكيم (قدس) است. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
1- حقايق الاصول. | 1- حقايق الاصول. | ||
2- نوشتهاى را در فقه (باب طهارت) به او نسبت مىدهند كه موجود نمىباشد ولى از مرحوم آيتالله مير سيد على آيت | 2- نوشتهاى را در فقه (باب طهارت) به او نسبت مىدهند كه موجود نمىباشد ولى از مرحوم آيتالله مير سيد على آيت نجفآبادى نقل شده كه فرمودهاند: | ||
«مولى عبدالرحيم كتابى را در فقه نوشته بود كه من گاهى مىآمدم منزل مرحوم حاج شيخ جعفر (نوه ايشان) و از آن استفاده مىكردم». | «مولى عبدالرحيم كتابى را در فقه نوشته بود كه من گاهى مىآمدم منزل مرحوم حاج شيخ جعفر (نوه ايشان) و از آن استفاده مىكردم». | ||