۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند') |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| سال نشر = 1373 ش | | سال نشر = 1373 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03838AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در مقدمه، ضمن اشاره به اوجگيرى سفرنامهنويسى در سالهاى اخير در جهان اسلام، به معرفى برخى از سفرنامههايى كه درباره سفر حج نوشته شده، پرداخته شده است.<ref>مقدمه، ص13-17</ref> | در مقدمه، ضمن اشاره به اوجگيرى سفرنامهنويسى در سالهاى اخير در جهان اسلام، به معرفى برخى از سفرنامههايى كه درباره سفر حج نوشته شده، پرداخته شده است.<ref>مقدمه، ص13-17</ref> | ||
سفر اول، در روز چهارشنبه چهاردهم ارديبهشت ماه 1373ش، مطابق با 22 ذىقعده، از فرودگاه مهرآباد تهران آغاز شده است. نویسنده در نوشتن اين سفرنامه، دقت زيادى به خرج داده و علاوه بر اشاره به مكانها و اعمال انجامدادهشده در هريك، به جزئيات و حتى احساسات همسفران خود توجه نموده و آنها را به رشته تحرير درآورده است؛ بهعنوان مثال، وى لحظات اوليه انتظار و ورود به مدينه را چنين به تصوير كشيده است: «شور و حال برخى از زائران در سالن انتظار، به حدى بود كه دستهاى گرد هم اجتماع كرده، يكى از آنها شعر مىخواند و ديگران با احساس تمام، همراهىاش | سفر اول، در روز چهارشنبه چهاردهم ارديبهشت ماه 1373ش، مطابق با 22 ذىقعده، از فرودگاه مهرآباد تهران آغاز شده است. نویسنده در نوشتن اين سفرنامه، دقت زيادى به خرج داده و علاوه بر اشاره به مكانها و اعمال انجامدادهشده در هريك، به جزئيات و حتى احساسات همسفران خود توجه نموده و آنها را به رشته تحرير درآورده است؛ بهعنوان مثال، وى لحظات اوليه انتظار و ورود به مدينه را چنين به تصوير كشيده است: «شور و حال برخى از زائران در سالن انتظار، به حدى بود كه دستهاى گرد هم اجتماع كرده، يكى از آنها شعر مىخواند و ديگران با احساس تمام، همراهىاش میكردند. زائران ایرانى براى ديدن مدينه لحظهشمارى مىكنند؛ در واقع علاقه آنان به اهلبيت(ع) و سالها مداحى آن بزرگواران، چنين روحيهاى را به آنان داده است».<ref>متن كتاب، ص21-22</ref> | ||
سفرنامه دوم، يكى از سفرنامههاى ارزشمندى است كه در طى سفر حجى كه در سال 1331ق، صورت گرفته، به رشته تحرير درآمده است. نویسنده همراه جمعى از علماى نجف از اين شهر مقدس، راهى شام گرديده، از آنجا با قطار به مدينه منوره مشرف شده و پس از آن راهى مكه مكرمه شده است. او شرح سفر خود و همراهان را تا اتمام اعمال و مراجعت به جده براى بازگشت بهتفصيل و با قلمى نسبتاً خواندنى و زيبا نگاشته است. مؤلف در جايى از متن، نامى از خود به ميان نياورده؛ همانطوركه براى سفرنامه خود نيز نامى ذكر نكرده است، جز آنكه مىدانيم و مؤلف نيز مكرر يادآور شده كه جناب آقا سيد محمد طباطبايى (متوفاى 1334، در سن 45 سالگى) فرزند ارشد آيتالله [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم طباطبايى]] صاحب كتاب «[[العروة الوثقی]]» در اين سفر همراه آنان بوده است. وى در جاىجاى رساله از ايشان با عظمت ياد كرده و گويا اين سفرنامه را براى ايشان نوشته است. آنچه مسلم است، اينكه نسخه اصل رساله در اختيار خاندان طباطبايى و متعلق به آقا سيد محمد بوده است.<ref>همان، ص153</ref> | سفرنامه دوم، يكى از سفرنامههاى ارزشمندى است كه در طى سفر حجى كه در سال 1331ق، صورت گرفته، به رشته تحرير درآمده است. نویسنده همراه جمعى از علماى نجف از اين شهر مقدس، راهى شام گرديده، از آنجا با قطار به مدينه منوره مشرف شده و پس از آن راهى مكه مكرمه شده است. او شرح سفر خود و همراهان را تا اتمام اعمال و مراجعت به جده براى بازگشت بهتفصيل و با قلمى نسبتاً خواندنى و زيبا نگاشته است. مؤلف در جايى از متن، نامى از خود به ميان نياورده؛ همانطوركه براى سفرنامه خود نيز نامى ذكر نكرده است، جز آنكه مىدانيم و مؤلف نيز مكرر يادآور شده كه جناب آقا سيد محمد طباطبايى (متوفاى 1334، در سن 45 سالگى) فرزند ارشد آيتالله [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم طباطبايى]] صاحب كتاب «[[العروة الوثقی]]» در اين سفر همراه آنان بوده است. وى در جاىجاى رساله از ايشان با عظمت ياد كرده و گويا اين سفرنامه را براى ايشان نوشته است. آنچه مسلم است، اينكه نسخه اصل رساله در اختيار خاندان طباطبايى و متعلق به آقا سيد محمد بوده است.<ref>همان، ص153</ref> |
ویرایش