۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
به نظر ترمذى، نخستين پرسشى كه ممكن است به ذهن برسد اين است كه با وجود اينكه پيامبران از سوى خداوند، هادى و راهنماى مردم هستند، چه نيازى به وجود كسانى به نام اوليا وجود دارد؟ در پاسخ بايد گفت، خداوند، ولى را برمىگزيند و به اين مقامات مىرساند تا حجتى در برابر خلق باشد و نادرستى سخن فرشتگان را كه آفرينش انسان را به صلاح نمىدانستند نشان دهد. | به نظر ترمذى، نخستين پرسشى كه ممكن است به ذهن برسد اين است كه با وجود اينكه پيامبران از سوى خداوند، هادى و راهنماى مردم هستند، چه نيازى به وجود كسانى به نام اوليا وجود دارد؟ در پاسخ بايد گفت، خداوند، ولى را برمىگزيند و به اين مقامات مىرساند تا حجتى در برابر خلق باشد و نادرستى سخن فرشتگان را كه آفرينش انسان را به صلاح نمىدانستند نشان دهد. | ||
پرسش ديگر اين است كه مطابق پارهاى از احاديث، دوران پيامبر، بهترين دوران است و بهترين مردم، به جز رسول خدا، كسانى هستند كه با او و بلافاصله پس از او زندگى | پرسش ديگر اين است كه مطابق پارهاى از احاديث، دوران پيامبر، بهترين دوران است و بهترين مردم، به جز رسول خدا، كسانى هستند كه با او و بلافاصله پس از او زندگى میكردند و هرچه از آن دوران دور مىشويم، زمانه بدتر مىشود؛ چگونه ممكن است با اين اوضاع و احوال، در دوره ما اوليايى وجود داشته باشند؟ در پاسخ بايد گفت كه ولايت، به هيچوجه به زمان بستگى ندارد. در واقع، اوليا، حجت خدا بر خلق و ياور مردمان و امان آنهايند، پس بايد در وقت نياز؛ يعنى همه زمانها وجود داشته باشند. | ||
ترمذى، براى اثبات لزوم اوليا در همه زمانها، به سخنان [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] خطاب به كميل در رابطه با خالى نبودن زمين از حجت، استناد مىكند. | ترمذى، براى اثبات لزوم اوليا در همه زمانها، به سخنان [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] خطاب به كميل در رابطه با خالى نبودن زمين از حجت، استناد مىكند. |
ویرایش