۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02224AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد | '''محمد امین استرآبادى''' از علماى مشهور امامى در اوايل قرن يازدهم است. او از بنيانگذاران گرايش اخبارى مىباشد. از اوايل زندگى استرآبادى اطلاع دقيقى در دست نيست؛ همین قدر مىدانيم كه او در جوانى مدتى در شيراز زندگى كرده و مدت چهارسال نزد شاه تقىالدين محمد نسابه دانش آموخته و از علوم عقلى بهره جسته است. وى سپس به نجف رفته و از محضر اساتيدى چون شيخ حسن [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|صاحب معالم]] و [[موسوی عاملی، محمد بن علی|سيدمحمد عاملى]] (اولين استاد خود) به آموختن علوم نقلى همچون حديث و رجال پرداخته است. از ديگر اساتيد او مىتوان به ابواسحاق (ابن مفلح فرزند محقق مسيى) اشاره كرد. | ||
میرزا محمد امین استرآبادى اخبارى و محمد بن حسن بن [[شهيد ثانى]] در مكه مكرمه از شاگردان او به شمار مىروند. | |||
علامه نورى صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مىنویسد: | علامه نورى صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مىنویسد: میرزا محمد فرزند سيدعلى از دودمان ائمه اطهار(ع) بوده و منهج الرجال او خيلى مورد توجه [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] قرار گرفت و تحقيقات رجالى خود را بر پايه کتاب میرزاى مذكور استوار نمود. صاحب روضات در جلد هفتم صفحه 367 شرحى مفصل از میرزا محمد اخبارى متوفاى اوايل قرن سيزدهم معاصر با [[طباطبایی، محمد بن علی|سيدمحمد مجاهد]] را نيز متذكر است. این میرزا محمد متجاوز از هشتاد جلد کتاب تأليف نموده است. | ||
گویا ايشان در زمان اقامت دوم خود در شيراز به مكه مسافرت كرده و مدتى آنجا بوده است. او همچنين مدتى در مكه، نزد آخرين استادش [[استرآبادی، محمد بن علی| | گویا ايشان در زمان اقامت دوم خود در شيراز به مكه مسافرت كرده و مدتى آنجا بوده است. او همچنين مدتى در مكه، نزد آخرين استادش [[استرآبادی، محمد بن علی|میرزا محمد استرآبادى]]، فقه و حديث و رجال آموخت. وى شاگردان معروفى را تربيت كرد و در سال 1036ق به گفته على خان مدنى درگذشت و در كنار قبور ابوطالب و عبدالمطلب به خاک سپرده شد. | ||
روشى كه | روشى كه امین استرآبادى بنا نهاد، در سنت فقهى - كلامى امامیان بىسابقه نبود؛ يعنى فكر اخبارىگرى قبل از وى نيز وجود داشت ولى روش او مخصوص خودش بود. او سعى مىكرد مذهب اخبارىگرى را احيا كند و اجتهاد اصوليان را در حضور امامان، یک خطر تلقى مىنمود. البته گفتنى است فضاى فكر دينى عصر صفوى، نقش و روش اجتهادى عالمانى چون [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] در زمینههاى ظهور افكار امین استرابادى نقش به سزايى داشتند بهطورى كه در کتاب «الفوائد» برخورد انتقادى ايشان با روش اجتهادى كركى مشهود مىباشد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
# دانشنامه شاهى، رسالهاى است فارسی، در موضوعات كلامى و غيركلامى. | # دانشنامه شاهى، رسالهاى است فارسی، در موضوعات كلامى و غيركلامى. | ||
# حاشيه بر انموذج العلوم دوانى. | # حاشيه بر انموذج العلوم دوانى. | ||
# المسائل الثلاث | # المسائل الثلاث الكلامیة. | ||
# رسالهاى در بداء. | # رسالهاى در بداء. | ||
# حاشيه بر معارج الاصول [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]. | # حاشيه بر معارج الاصول [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]. |
ویرایش