صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
<big>'''[[ | <big>'''[[بلوهر و بوذاسف]]'''</big> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR16031J1.jpg|بندانگشتی|بلوهر و بوذاسف|175px]] | ||
'''بلوهر و بوذاسف'''، نام داستانى است كه در کتاب «[[کمال الدین و تمام النعمه ( جامعه مدرسین )| كمال الدين و تمام النعمة]]» [[شيخ صدوق]]، به زبان عربى آمده است و علامه [[محمدباقر مجلسى]]، آن را به زبان فارسى ترجمه نموده و آقاى دكتر [[سيد ابوطالب ميرعابدينى]] در اين كتاب به تحقيق و بررسى و ذكر اين حكايت پرداخته است. | |||
اين اثر | در ابتدا، مقدمه‌اى از محقق كتاب، ذكر شده و سپس به ذكر زندگى بودا، دين بودا، بودا در فرهنگ اسلامى، بلوهر و بوذاسف، نسخه‌هاى خطى و چاپى اين اثر و در ادامه، به قصه بلوهر و بوذاسف پرداخته شده است. | ||
داستان «بلوهر و بوداسف» در سده دوم پيش از ميلاد، به زبان سانسكريت به نگارش درآمده و در عهد خسرو انوشيروان، از سانسكريت به پهلوى ترجمه شده و ظاهراً [[ابن مقفع، عبدالله بن دادویه |ابن مقفع]] آن را به عربى برگردانيده و گفته مى‌شود كه «[[ابان لاحقى]]» نيز آن را به شعر عربى درآورده است. | |||
به‌هرحال نسخه عربى موجود آن، همان است كه شيخ صدوق، محدث مشهور سده چهارم هجرى قمرى، با عنوان «بلوهر و بوداسف» در كتاب «كمال الدين و اتمام النعمة» به شيوه راويان اماميه با چند واسطه از حضرت [[امام سجاد]] نقل كرده است <ref>مشكور، محمدجواد، نامه باستان، تهران، پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى، ص 405</ref>. | |||
اين متن را علامه محمدباقر مجلسى در جلد هفدهم «[[بحار الانوار]]» نقل كرده و در كتاب مشهور خود، «[[عین الحیات (صحیح: عین الحیاة)|عين الحيات]]»، آن را به زبان فارسى درآورده است. | |||
«ظاهراً اصل اين كتاب بايستى در اوايل دوران ساسانى به ايران آمده و توسط مانويان به زبان پهلوى ترجمه شده باشد. ترجمه پهلوى آن كه در ايران نگارش يافته، مبنى بر شرح زندگى بودا و سير و سلوك او براى كشف حقيقت بوده است و بسيارى از نكات و قصه‌ها و حكايات موجود در اين داستان، در اندرزنامه‌هاى پهلوى تكرار شده است. اين ترجمه، سپس به دست مؤلفى مسيحى، تبديل شكل داده و به قالب دين مسيح ريخته شده... و بعدها از زبان پهلوى به سريانى و عربى و از سريانى به زبان گرجى و يونانى ترجمه شد... | |||
بايد دانست كه كتاب «بوذاسف و بلوهر» عربى و فارسى قالب‌ريزى تازه اسلامى همين قصه مسيحى است. كلمه «يوذاسف» و «بوذاسف» ظاهراً تصحيف «بوداسف» است كه در داستان‌ها نام اصلى بودا پيش از بعثت اوست» <ref>همان، ص 405 - 406</ref>. | |||
گفته مى‌شود كه «عنصرى»، شاعر ايرانى سده پنجم هجرى قمرى، اين داستان را به شكل مثنوى سروده است. | |||
اساس كتاب «بلوهر و بوذاسف»، از تاريخ زندگى «گوتاما سيدارتا» كه بودا باشد، گرفته شده و لفظ بوذاسف و يوذاسف و بوداسف تصحيف بوداراف يا بوداساتوا (به معنى بوداى آينده يا آنكه روشن خواهد شد) مى‌باشد و «بوداساتوا» از القاب معمولى بودا قبل از بوداشدن اوست و بلوهر شايد همان بلهرا است كه جغرافى‌نويسان عرب، او را بزرگ‌ترين پادشاه هند مى‌خوانند. | |||
به موجب روايت صدوق، پادشاهى عياش و شهوت‌پرست در هندوستان فرمانروايى مى‌كرد كه همه فرزندان او دختر بودند. پس از سال‌ها، صاحب پسرى شد به نام بوذاسف كه در حسن و جمال، بى‌مانند بود. دانشمندى، پيشگويى كرد كه وى...|'''ادامه''']] | |||
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۳۳
به ویکی نور خوش آمدید
دانشــنامه تخصـصی کتاب‌شـناسی و زندگی‌نامـه (با ۴۶٬۸۵۲ مقاله فارسی)
زاد المعاد
زاد المعاد، اثر علامه محمدباقر مجلسى، با تحقيق سيد حسن موسوى، شامل متن نمازها، دعاها، زيارات، مناجات و تعقيبات نمازها است كه به زبان عربى و در قرن يازدهم هجرى، نوشته شده است.
كتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب در چهارده باب و يك خاتمه تنظيم شده است.
ساختار كتاب همانند «مفاتيح الجنان» است و مجلسى زير هريك از موارد پيش‌گفته، توضيحاتى در باره كيفيت به‌جاآوردن و ثواب آن اعمال درج كرده است (فهرست كتاب‌هاى منتشرشده در اسفندماه 1381، ص 157).
نويسنده در مقدمه، با عبارت‌پردازى‌هاى فراوان و به نثر مسجع، كتاب را به سلطان حسين صفوى تقديم كرده است (مقدمه، ص 13).
باب اول، مشتمل بر پنج فصل به ترتيب زير مى‌باشد كه در آن‌ها، فضايل و اعمال ماه رجب، بيان شده است:
فصل اول، پيرامون اين ماه و عبادات آن است. نويسنده، اين ماه و ماه شعبان و رمضان را بهترين ماه‌هاى سال معرفى و از پيامبر(ص) روايتى بدين مضمون نقل كرده است كه هركه حرمت اين ماه و ماه شعبان را بداند و روزه آن‌ها را به روزه ماه رمضان وصل نمايد، اين ماه‌هاى مبارك، در روز قيامت نزد خداوند گواهان او بوده و در آن روز، منادى از افق ندا كند كه اى رجب و شعبان و رمضان، عمل اين بنده در شما و اطاعت او از خدا، چگونه بوده است (همان، ص 16).
فصل دوم، در بيان اعمالى است كه كسى كه از روزه...ادامه
بلوهر و بوذاسف
بلوهر و بوذاسف، نام داستانى است كه در کتاب « كمال الدين و تمام النعمة» شيخ صدوق، به زبان عربى آمده است و علامه محمدباقر مجلسى، آن را به زبان فارسى ترجمه نموده و آقاى دكتر سيد ابوطالب ميرعابدينى در اين كتاب به تحقيق و بررسى و ذكر اين حكايت پرداخته است.
در ابتدا، مقدمه‌اى از محقق كتاب، ذكر شده و سپس به ذكر زندگى بودا، دين بودا، بودا در فرهنگ اسلامى، بلوهر و بوذاسف، نسخه‌هاى خطى و چاپى اين اثر و در ادامه، به قصه بلوهر و بوذاسف پرداخته شده است.
داستان «بلوهر و بوداسف» در سده دوم پيش از ميلاد، به زبان سانسكريت به نگارش درآمده و در عهد خسرو انوشيروان، از سانسكريت به پهلوى ترجمه شده و ظاهراً ابن مقفع آن را به عربى برگردانيده و گفته مى‌شود كه «ابان لاحقى» نيز آن را به شعر عربى درآورده است.
به‌هرحال نسخه عربى موجود آن، همان است كه شيخ صدوق، محدث مشهور سده چهارم هجرى قمرى، با عنوان «بلوهر و بوداسف» در كتاب «كمال الدين و اتمام النعمة» به شيوه راويان اماميه با چند واسطه از حضرت امام سجاد نقل كرده است [۱].
اين متن را علامه محمدباقر مجلسى در جلد هفدهم «بحار الانوار» نقل كرده و در كتاب مشهور خود، «عين الحيات»، آن را به زبان فارسى درآورده است.
«ظاهراً اصل اين كتاب بايستى در اوايل دوران ساسانى به ايران آمده و توسط مانويان به زبان پهلوى ترجمه شده باشد. ترجمه پهلوى آن كه در ايران نگارش يافته، مبنى بر شرح زندگى بودا و سير و سلوك او براى كشف حقيقت بوده است و بسيارى از نكات و قصه‌ها و حكايات موجود در اين داستان، در اندرزنامه‌هاى پهلوى تكرار شده است. اين ترجمه، سپس به دست مؤلفى مسيحى، تبديل شكل داده و به قالب دين مسيح ريخته شده... و بعدها از زبان پهلوى به سريانى و عربى و از سريانى به زبان گرجى و يونانى ترجمه شد...
بايد دانست كه كتاب «بوذاسف و بلوهر» عربى و فارسى قالب‌ريزى تازه اسلامى همين قصه مسيحى است. كلمه «يوذاسف» و «بوذاسف» ظاهراً تصحيف «بوداسف» است كه در داستان‌ها نام اصلى بودا پيش از بعثت اوست» [۲].
گفته مى‌شود كه «عنصرى»، شاعر ايرانى سده پنجم هجرى قمرى، اين داستان را به شكل مثنوى سروده است.
اساس كتاب «بلوهر و بوذاسف»، از تاريخ زندگى «گوتاما سيدارتا» كه بودا باشد، گرفته شده و لفظ بوذاسف و يوذاسف و بوداسف تصحيف بوداراف يا بوداساتوا (به معنى بوداى آينده يا آنكه روشن خواهد شد) مى‌باشد و «بوداساتوا» از القاب معمولى بودا قبل از بوداشدن اوست و بلوهر شايد همان بلهرا است كه جغرافى‌نويسان عرب، او را بزرگ‌ترين پادشاه هند مى‌خوانند.
به موجب روايت صدوق، پادشاهى عياش و شهوت‌پرست در هندوستان فرمانروايى مى‌كرد كه همه فرزندان او دختر بودند. پس از سال‌ها، صاحب پسرى شد به نام بوذاسف كه در حسن و جمال، بى‌مانند بود. دانشمندى، پيشگويى كرد كه وى...|ادامه]]
- اولین گام برای ویکی‌نویس شدن، عضویت می‌باشد.
- مزایای ثبت نام در ویکی‌نور را در راهنمای عضویت مطالعه کنید.
- برای آشنایی با ویکی‌نور، اهداف و چشم‌اندازها و حوزه تولید نوشتارهای آن درباره ویکی‌نور را مشاهده کنید.
- اشتباه‌های نگارشی و املایی نوشتارهای موجود را ویرایش کنید.
- نوشتارهای از پیش نوشته را بر اساس شیوه‌نامه ویکی‌نور ویرایش کنید.
- راهنمای ویکی‌نور جایی برای یافتن هر آنچه به آن نیاز دارید است.
- اصول بنیادین ویکی‌نور را مطالعه کنید.
- نوشتاری جدید ایجاد کنید.