إعراب القراءات السبع و عللها (ابن خالويه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
قرآن - قرائت | قرآن - قرائت | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
دار الکتب | دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | | مکان نشر =بیروت - لبنان | ||
| سال نشر = 1427 ق | | سال نشر = 1427 ق | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
کتاب با ذكر شرح‌حال مؤلف آغاز شده است. سپس در مقدمه كوتاه محقق، ضمن معرفى مختصر موضوع کتاب، به برخى ویژگى‌هاى آن، اشاره شده است.<ref>مقدمه محقق، ص3-6</ref> | کتاب با ذكر شرح‌حال مؤلف آغاز شده است. سپس در مقدمه كوتاه محقق، ضمن معرفى مختصر موضوع کتاب، به برخى ویژگى‌هاى آن، اشاره شده است.<ref>مقدمه محقق، ص3-6</ref> | ||
در مقدمه نویسنده، ضمن معرفى كسانى كه قرائت‌شان در کتاب، مورد بررسى قرار گرفته، به ذكر اسانيد و معرفى علمايى كه ائمه هفتگانه از ايشان روايت كرده‌اند، پرداخته شده است.<ref>مقدمه نویسنده، ص7- 22</ref>در آخر نيز | در مقدمه نویسنده، ضمن معرفى كسانى كه قرائت‌شان در کتاب، مورد بررسى قرار گرفته، به ذكر اسانيد و معرفى علمايى كه ائمه هفتگانه از ايشان روايت كرده‌اند، پرداخته شده است.<ref>مقدمه نویسنده، ص7- 22</ref>در آخر نيز اهمیت فراگيرى و آموختن لغت عربى، بيان گرديده است.<ref>همان، ص27- 35</ref> | ||
نویسنده در این اثر، به شرح و بررسى اعراب قرائت‌هاى معروف اهل مكه، مدينه، بصره، كوفه و شام پرداخته و متعرض قرائت‌هاى شاذ، نگرديده است. علمايى كه نویسنده به قرائت ايشان پرداخته، عبارتند از: عبدالله بن كثير، اهل مكه؛ نافع بن ابى نعيم، اهل مدينه؛ ابوعمرو بن علاء؛ عاصم بن بهدله، اهل كوفه؛ ابوعماره حمزه بن حبيب زيات؛ ابوالحسن على بن حمزه كسائى و عبدالله بن عامر يحصبى، اهل شام.<ref>همان، ص7- 8</ref> | نویسنده در این اثر، به شرح و بررسى اعراب قرائت‌هاى معروف اهل مكه، مدينه، بصره، كوفه و شام پرداخته و متعرض قرائت‌هاى شاذ، نگرديده است. علمايى كه نویسنده به قرائت ايشان پرداخته، عبارتند از: عبدالله بن كثير، اهل مكه؛ نافع بن ابى نعيم، اهل مدينه؛ ابوعمرو بن علاء؛ عاصم بن بهدله، اهل كوفه؛ ابوعماره حمزه بن حبيب زيات؛ ابوالحسن على بن حمزه كسائى و عبدالله بن عامر يحصبى، اهل شام.<ref>همان، ص7- 8</ref> | ||
از جمله ویژگى‌هاى کتاب آن است كه نویسنده، علاوه بر ذكر اختلاف‌ها در قرائت، علل هر یک از قرائت‌ها را نيز بررسى و از وجوه مختلف هر یک، بحث كرده است؛ به عنوان مثال، در سوره حمد، آيه مبارکه ''' «مالك يوم‌الدين» '''، عاصم و كسايى ''' «مالك» ''' را با الف بعد | از جمله ویژگى‌هاى کتاب آن است كه نویسنده، علاوه بر ذكر اختلاف‌ها در قرائت، علل هر یک از قرائت‌ها را نيز بررسى و از وجوه مختلف هر یک، بحث كرده است؛ به عنوان مثال، در سوره حمد، آيه مبارکه ''' «مالك يوم‌الدين» '''، عاصم و كسايى ''' «مالك» ''' را با الف بعد میم قرائت كرده و بقيه قرّاء آن را بدون الف و به صورت «ملك يوم‌الدين» خوانده‌اند. نویسنده در بررسى این اختلاف در قرائت، چنين نتيجه‌گيرى نموده است كه حجت كسانى كه آن را «مالك» قرائت كرده‌اند، آن است كه ملك، داخل در تحت معناى «مالك» است به احتجاج آيه شريفه ''' «قل اللهم مالك المُلك» ''' و دليل كسانى كه آن را «مَلِك» قرائت نموده‌اند، آن است كه «مَلك»، اخص از مالك و ممدوح‌تر از آن مى‌باشد.<ref>متن کتاب، ص37</ref> | ||
از جمله آياتى كه مورد اختلاف قرائت واقع شده و نویسنده به بررسى آن پرداخته است، عبارتند از: ''' «لاريب فيه هدى» '''؛ ''' «الذين يؤمنون بالغيب» '''.<ref>همان، ص40</ref>؛ ''' «بما أنزل الیک» '''.<ref>همان، ص41</ref>؛ ''' «ءأنذرتهم» '''؛ ''' «و على أبصارهم» '''.<ref>همان، ص42</ref>؛ ''' «غشاوة» '''؛ ''' «و من الناس من يقول آمنّا بالله» '''.<ref>همان، ص43</ref> | از جمله آياتى كه مورد اختلاف قرائت واقع شده و نویسنده به بررسى آن پرداخته است، عبارتند از: ''' «لاريب فيه هدى» '''؛ ''' «الذين يؤمنون بالغيب» '''.<ref>همان، ص40</ref>؛ ''' «بما أنزل الیک» '''.<ref>همان، ص41</ref>؛ ''' «ءأنذرتهم» '''؛ ''' «و على أبصارهم» '''.<ref>همان، ص42</ref>؛ ''' «غشاوة» '''؛ ''' «و من الناس من يقول آمنّا بالله» '''.<ref>همان، ص43</ref> | ||
اثر حاضر، از جمله مهم‌ترين كتبى است كه در فن قرائت تدوین شده است؛ زيرا نویسنده آن، از وسعت اطلاعاتى فراوانى در كلام عرب برخوردار بوده و این مطلب به خوبى از | اثر حاضر، از جمله مهم‌ترين كتبى است كه در فن قرائت تدوین شده است؛ زيرا نویسنده آن، از وسعت اطلاعاتى فراوانى در كلام عرب برخوردار بوده و این مطلب به خوبى از میان مطالب و مباحث مطرح شده در کتاب و نيز استشهادات وى به اشعار عرب، نمايان است.<ref>مقدمه محقق، ص6</ref> | ||
از جمله ویژگى‌هاى ديگر کتاب، عبارت است از موافقت قرائات ياد شده با وجهى از وجوه نحوى در كلام عرب، هرچند آن وجه، محتمل يا مرجوح باشد؛ اما به هر حال به یکى از اصول كلام عرب باز مى‌گردد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref> | از جمله ویژگى‌هاى ديگر کتاب، عبارت است از موافقت قرائات ياد شده با وجهى از وجوه نحوى در كلام عرب، هرچند آن وجه، محتمل يا مرجوح باشد؛ اما به هر حال به یکى از اصول كلام عرب باز مى‌گردد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref> | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۰
| اعراب القراءات السبع و عللها | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن خالویه، محمد بن احمد (نویسنده) |
| ناشر | دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1427 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | قرآن - اعراب قرآن - قرائت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 75/3 /الف2الف6 1385* |
إعراب القراءات السبع و عللها اثر ابوجعفر محمد بن احمد بن نصر بن خالویه (متوفى 603ق)، کتابى است پيرامون قرائت‌هاى هفتگانه قرآن كريم و بررسى علل آن كه با تحقيق ابومحمد أسيوطى به زبان عربى تأليف شده است.
ساختار
کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب به ترتيب سوره‌هاى قرآن كريم، از سوره حمد تا ناس منظم شده است.
نویسنده فقط به بيان اختلاف قرائت‌ها نپرداخته، بلكه علل و وجوه هر یک از قرائت‌ها و امورى كه باعث اختلاف شده را نيز بررسى نموده است.
گزارش محتوا
کتاب با ذكر شرح‌حال مؤلف آغاز شده است. سپس در مقدمه كوتاه محقق، ضمن معرفى مختصر موضوع کتاب، به برخى ویژگى‌هاى آن، اشاره شده است.[۱]
در مقدمه نویسنده، ضمن معرفى كسانى كه قرائت‌شان در کتاب، مورد بررسى قرار گرفته، به ذكر اسانيد و معرفى علمايى كه ائمه هفتگانه از ايشان روايت كرده‌اند، پرداخته شده است.[۲]در آخر نيز اهمیت فراگيرى و آموختن لغت عربى، بيان گرديده است.[۳]
نویسنده در این اثر، به شرح و بررسى اعراب قرائت‌هاى معروف اهل مكه، مدينه، بصره، كوفه و شام پرداخته و متعرض قرائت‌هاى شاذ، نگرديده است. علمايى كه نویسنده به قرائت ايشان پرداخته، عبارتند از: عبدالله بن كثير، اهل مكه؛ نافع بن ابى نعيم، اهل مدينه؛ ابوعمرو بن علاء؛ عاصم بن بهدله، اهل كوفه؛ ابوعماره حمزه بن حبيب زيات؛ ابوالحسن على بن حمزه كسائى و عبدالله بن عامر يحصبى، اهل شام.[۴]
از جمله ویژگى‌هاى کتاب آن است كه نویسنده، علاوه بر ذكر اختلاف‌ها در قرائت، علل هر یک از قرائت‌ها را نيز بررسى و از وجوه مختلف هر یک، بحث كرده است؛ به عنوان مثال، در سوره حمد، آيه مبارکه «مالك يوم‌الدين» ، عاصم و كسايى «مالك» را با الف بعد میم قرائت كرده و بقيه قرّاء آن را بدون الف و به صورت «ملك يوم‌الدين» خوانده‌اند. نویسنده در بررسى این اختلاف در قرائت، چنين نتيجه‌گيرى نموده است كه حجت كسانى كه آن را «مالك» قرائت كرده‌اند، آن است كه ملك، داخل در تحت معناى «مالك» است به احتجاج آيه شريفه «قل اللهم مالك المُلك» و دليل كسانى كه آن را «مَلِك» قرائت نموده‌اند، آن است كه «مَلك»، اخص از مالك و ممدوح‌تر از آن مى‌باشد.[۵]
از جمله آياتى كه مورد اختلاف قرائت واقع شده و نویسنده به بررسى آن پرداخته است، عبارتند از: «لاريب فيه هدى» ؛ «الذين يؤمنون بالغيب» .[۶]؛ «بما أنزل الیک» .[۷]؛ «ءأنذرتهم» ؛ «و على أبصارهم» .[۸]؛ «غشاوة» ؛ «و من الناس من يقول آمنّا بالله» .[۹]
اثر حاضر، از جمله مهم‌ترين كتبى است كه در فن قرائت تدوین شده است؛ زيرا نویسنده آن، از وسعت اطلاعاتى فراوانى در كلام عرب برخوردار بوده و این مطلب به خوبى از میان مطالب و مباحث مطرح شده در کتاب و نيز استشهادات وى به اشعار عرب، نمايان است.[۱۰]
از جمله ویژگى‌هاى ديگر کتاب، عبارت است از موافقت قرائات ياد شده با وجهى از وجوه نحوى در كلام عرب، هرچند آن وجه، محتمل يا مرجوح باشد؛ اما به هر حال به یکى از اصول كلام عرب باز مى‌گردد.[۱۱]
وضعيت کتاب
فهرست مطالب، در انتهاى کتاب آمده است.
پاورقى‌ها توسط محقق نوشته شده و توضيحاتى را از منابع مختلف، از جمله النشر ابن جزرى ذكر كرده است.[۱۲]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.