۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
دوره دوم فقه از وفات پيامبر اكرم(ص) شروع مى‌شود و تا زمان خروج معاویه از اطاعت خليفه مسلمين ([[امام على(ع)]]) ادامه مى‌يابد. در این دوره جامعه اسلامى به كتابت قرآن اهتمام داشتند. نویسنده، مطالب مختلفى درباره جمع و كتابت قرآن براساس منابع علوم قرآنى ارايه مى‌كند. | دوره دوم فقه از وفات پيامبر اكرم(ص) شروع مى‌شود و تا زمان خروج معاویه از اطاعت خليفه مسلمين ([[امام على(ع)]]) ادامه مى‌يابد. در این دوره جامعه اسلامى به كتابت قرآن اهتمام داشتند. نویسنده، مطالب مختلفى درباره جمع و كتابت قرآن براساس منابع علوم قرآنى ارايه مى‌كند. | ||
در این دوره، اگر برای مسلمانان مسئله جديدى پيش مى‌آمد به حاكم شهر مراجعه | در این دوره، اگر برای مسلمانان مسئله جديدى پيش مى‌آمد به حاكم شهر مراجعه می‌كردند و اگر حاكم جواب مسئله را نمى‌دانست به صحابه‌اى كه در آن شهر بودند، رجوع می‌كردند، اگر صحابه حديثى از پيامبر مى‌دانستند آن را بازگو مى‌نمودند و الاّ حاكم شهر در آن مسئله اجتهاد مى‌كرد و حكمى صادر مى‌نمود. مصادر فقهى در این دوره عبارت بودند از: كتاب، سنت، اجماع، استشاره صحابه، اجتهاد. | ||
در این دوره صحابه در تدوین سنت (كتابت حديث) اختلاف كردند. هم‌چنين عمر، ممنوع كرد كه فقها از مدينه به ساير شهرها مسافرت كنند، مگر این كه وظيفه‌اى از طرف حاكم به آنان محول شود، حضرت [[امام على(ع)]] چنين حكمى را صحيح نمى‌دانست. | در این دوره صحابه در تدوین سنت (كتابت حديث) اختلاف كردند. هم‌چنين عمر، ممنوع كرد كه فقها از مدينه به ساير شهرها مسافرت كنند، مگر این كه وظيفه‌اى از طرف حاكم به آنان محول شود، حضرت [[امام على(ع)]] چنين حكمى را صحيح نمى‌دانست. | ||
در اوايل خلافت عثمان، فقها به شهرهاى مختلف رفتند و مردم هر منطقه‌اى به آنان رجوع | در اوايل خلافت عثمان، فقها به شهرهاى مختلف رفتند و مردم هر منطقه‌اى به آنان رجوع می‌كردند. از مشخصات این دوره آن است كه تابعينى نيز به جمع مى‌پيوستند و قرآن تا حدّ زيادى مغفول واقع گرديد. | ||
دوره سوم، از پایان دوره دوم شروع مى‌شود تا خلافت عمر بن عبدالعزيز در سال 99 بعد از هجرت. در این دوره مسلمانان به دو گروه تقسيم شدند: گروهى كه به معاویه پيوستند و گروهى كه هم‌چنان به بيعت خود با [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] ادامه دادند. سرپيچى معاویه از پذيرش خلافت [[امام على(ع)]] اولين حادثه‌اى بود كه وحدت جهان اسلام را به طور جدى خدشه‌دار كرد. در این دوره احاديث غلط و مجعول وارد شريعت شد و مذاهب مختلفى نيز به صورت جدى شكل گرفت. مؤلف به تفصيل به جنگ‌هاى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و شهادت امام حسن و امام حسین(ع) پرداخته است. | دوره سوم، از پایان دوره دوم شروع مى‌شود تا خلافت عمر بن عبدالعزيز در سال 99 بعد از هجرت. در این دوره مسلمانان به دو گروه تقسيم شدند: گروهى كه به معاویه پيوستند و گروهى كه هم‌چنان به بيعت خود با [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] ادامه دادند. سرپيچى معاویه از پذيرش خلافت [[امام على(ع)]] اولين حادثه‌اى بود كه وحدت جهان اسلام را به طور جدى خدشه‌دار كرد. در این دوره احاديث غلط و مجعول وارد شريعت شد و مذاهب مختلفى نيز به صورت جدى شكل گرفت. مؤلف به تفصيل به جنگ‌هاى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و شهادت امام حسن و امام حسین(ع) پرداخته است. | ||