مقدمة في علم الأخلاق: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
    خط ۴: خط ۴:
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[حیدری، کمال]] (نويسنده)
    [[حیدری، کمال]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏247‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏9‎‏م‎‏7
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏247‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏9‎‏م‎‏7
    خط ۱۸: خط ۱۸:
    | سال نشر = 1385 ش یا 1427 ق یا 2006 م
    | سال نشر = 1385 ش یا 1427 ق یا 2006 م


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE5664AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE05664AUTOMATIONCODE
    | چاپ =2
    | چاپ =2
    | شابک =964-96354-7-5
    | شابک =964-96354-7-5

    نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۲۳

    مقدمة في علم الأخلاق
    مقدمة في علم الأخلاق
    پدیدآورانحیدری، کمال (نویسنده)
    ناشردار فراقد
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1385 ش یا 1427 ق یا 2006 م
    چاپ2
    شابک964-96354-7-5
    موضوعاخلاق - فلسفه

    اخلاق اسلامی

    فلسفه
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏247‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏9‎‏م‎‏7
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مقدمة في علم الأخلاق از آثار سيد كمال حيدرى به زبان عربى است

    كتاب با تهميديه آغاز شده سپس متن كه حاوى سه بحث است آمده است.

    تمهيديه كتاب حاوى تفسير دو آيه‌ى «وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيم» (قلم: 4) و «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها» (شمس: 8) است كه در آن به اهميت و جايگاه اخلاق در قرآن اشاره دارد سپس رواياتى در خصوص اخلاق حسنه را مورد بررسى قرار داده است.

    بحث اول كتاب درباره تعريف علم اخلاق است.

    ايشان بعد از تعريف لغوى و اصطلاحى علم اخلاق و نيز جايگاه علم اخلاق پرداخته و اخلاق را از اقسام حكمت عمليه شمرده است لذا به تعريف علم اخلاق از ديدگاه علامه طباطبايى مى‌پردازد و اين تعريف را برمى‌گزيند، علامه در تعريف علم اخلاق مى‌گويد: علم اخلاق عبارت است از فنى كه پيرامون ملكات انسانى بحث مى‌كند، ملكاتى كه مربوط به قواى نباتى و حيوانى و انسانى اوست، به اين غرض بحث مى‌كند كه فضائل آنها را از رذائلش جدا سازد و معلوم كند كدام يك از ملكات نفسانى انسان خوب و فضيلت و مايه كمال اوست، و كداميك بد و رذيله و مايه نقص اوست، تا آدمى بعد از شناسايى آنها خود را با فضائل بيارايد، و از رذائل دور كند و در نتيجه اعمال نيكى كه مقتضاى فضائل درونى است، انجام دهد تا در اجتماع انسانى ستايش عموم و ثناى جميل جامعه را بخود جلب نموده، سعادت علمى و عملى خود را به كمال برساند. (38)

    در بحث دوم به اين مطلب اشاره دارد كه اخلاق انسان قابل تغيير است و انسانها در پذيرش تغيير، متفاوت هستند.

    در اين بخش مؤلف پاسخگوى اين شبهه است كه در آيه شريفه «إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرا» (الاحزاب: 33) اگر منظور از اراده، اراده تكوينى است پس در تطهير اهل‌بيت(ع) جبر وجود دارد و جبر باعث مى‌شود كه اين بزرگواران مستحق ثواب نباشند.

    بحث سوم و پايانى كتاب درباره راه‌هاى اصلاح اخلاق انسان است. مؤلف در اين بخش بعد از مقدمه وارد اين بحث مى‌شود كه براى امر تهذيب انسان‌ها غايتى متصور است كه بنا بر آن غايت مى‌توان انسانهاى مهذب را به سه بخش تقسيم كرد، برخى از انسانها به خاطر هدف دنيوى، برخى هدف اخروى و گروهى نيز بخاطر حب الهى خود را تهذيب مى‌كنند.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب