۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'محققي' به 'محققی') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[نورانی وصال، عبدالوهاب]] (مصحح) | [[نورانی وصال، عبدالوهاب]] (مصحح) | ||
[[سجاسی، اسحاق بن ابراهیم]] ( | [[سجاسی، اسحاق بن ابراهیم]] (نویسنده) | ||
[[افراسیابی، غلامرضا]] (مصحح) | [[افراسیابی، غلامرضا]] (مصحح) | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
فرائد السلوك حاوى معانى بلند تربيتى، مذهبى، اجتماعى و گاه سياسى با استفاده از فضاى داستانهايى منطبق با زندگى طبيعى آدمى و گاه قصه‌هايى متكى بر اعتقادات خرافى و حيات حيوان و با شخصيتهاى انسانى است. | فرائد السلوك حاوى معانى بلند تربيتى، مذهبى، اجتماعى و گاه سياسى با استفاده از فضاى داستانهايى منطبق با زندگى طبيعى آدمى و گاه قصه‌هايى متكى بر اعتقادات خرافى و حيات حيوان و با شخصيتهاى انسانى است. | ||
مطالب كتاب و كيفيت كاربرد كلمات و جملات و عبارات عربى و مهارت در ايجاد ارتباط و سازگارى در ميان عربى و فارسى، دليل آگاهى و تبحر | مطالب كتاب و كيفيت كاربرد كلمات و جملات و عبارات عربى و مهارت در ايجاد ارتباط و سازگارى در ميان عربى و فارسى، دليل آگاهى و تبحر نویسنده در علم عربى و فنون مربوط به آن است. از سوى ديگر استعمالهاى متوالى و محاوره‌گونه جمله‌هاى عربى و بيان مسائل اجتماعى و فرهنگى خاص عربى، نشانه تأثيرپذيرى از فضاى اجتماعى و فرهنگى سرزمينهاى عربى است. شايد نویسنده مدتى زياد از روزگار تحصيلى خود را در سرزمينهاى عربى گذرانده و به زبان مردم آنجا، محاوره و مكاتبه داشته است. | ||
نویسنده در ابتداى كتاب به روش حكماى الهى و متكلمين در تبيين كيفيت آفرينش جهان و خلق و پيدايش موجودات عالم سخن گفته و رشته كلام را به شرح طبقات موجودات و درجات آنها از جماد و نبات وحيوان و انسان و نيز بيان مراتب آدميان نسبت به تقرب ايشان به درگاه خداوند كشانيده است. گريزى نيز به مقام و موقعيت پادشاهان در عالم زده و از فرّه ايزدى و كيفيت انتقال آن از پادشاهى به ديگر پادشاه تا اتابك ازبك بن محمد سخن گفته است. | |||
در بابهاى ده‌گانه كتاب، مؤلف پس از ذكر موضوع هر باب، با استفاده از آيات مبارکه قرآن مطابق و يا متناسب با مفهوم هر باب، توضيح و تفسيرى بيان مى‌دارد. گاه بدون آوردن آيه، تحليلى منطقى و يا كلامى از عنوان و موضوع باب پيش آورده و با ذكر داستانى منطبق با مفهوم باب، با استفاده از شخصيتهاى متفاوت داستانى و آوردن داستان در داستان، به بيان فائده آن خلق و خوى پسنديده مى‌پردازد. او در اين قسمت استادانه گريزى به نام پادشاه زده و به اثبات آن فضيلت در وى پرداخته و در آخر با انشاء قطعه‌اى مدحيه مردّف به رديف عنوان باب، مطلب را به پايان مى‌برد.در داستانهاى اصلى هر باب غالباً دو شخصيت با خصلت‌هاى مغاير و گاه متضاد-جانور يا انسان- روبروى يكديگر قرار گرفته و در سير تكاملى داستان در ميان آنها براى اثبات منطق و حقانيت يكى از دو حريف به داستانهاى فرعى و استشهادات و تمثيلات گوناگون، متوسل شده و سرانجام پس از طول و تفصيل و كشمكشهاى بسيار، داستان با پيروزى حريف صاحب فضيلت پايان مى‌يابد. | در بابهاى ده‌گانه كتاب، مؤلف پس از ذكر موضوع هر باب، با استفاده از آيات مبارکه قرآن مطابق و يا متناسب با مفهوم هر باب، توضيح و تفسيرى بيان مى‌دارد. گاه بدون آوردن آيه، تحليلى منطقى و يا كلامى از عنوان و موضوع باب پيش آورده و با ذكر داستانى منطبق با مفهوم باب، با استفاده از شخصيتهاى متفاوت داستانى و آوردن داستان در داستان، به بيان فائده آن خلق و خوى پسنديده مى‌پردازد. او در اين قسمت استادانه گريزى به نام پادشاه زده و به اثبات آن فضيلت در وى پرداخته و در آخر با انشاء قطعه‌اى مدحيه مردّف به رديف عنوان باب، مطلب را به پايان مى‌برد.در داستانهاى اصلى هر باب غالباً دو شخصيت با خصلت‌هاى مغاير و گاه متضاد-جانور يا انسان- روبروى يكديگر قرار گرفته و در سير تكاملى داستان در ميان آنها براى اثبات منطق و حقانيت يكى از دو حريف به داستانهاى فرعى و استشهادات و تمثيلات گوناگون، متوسل شده و سرانجام پس از طول و تفصيل و كشمكشهاى بسيار، داستان با پيروزى حريف صاحب فضيلت پايان مى‌يابد. | ||