شهری‌باف، جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE03700AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''جعفر شهرى''' در سال1293 در محله عودلاجان تهران به دنيا آمد و در سحرگاه 6 آذر1378 ديده از جهان فروبست و با رفتنش، گنجينه‌اى از ديده‌ها و دانستنى‌هاى ناگفته‌اش را نيز با خود برد. | '''جعفر شهرى''' در سال1293 در محله عودلاجان تهران به دنيا آمد و در سحرگاه 6 آذر1378 ديده از جهان فروبست و با رفتنش، گنجينه‌اى از ديده‌ها و دانستنى‌هاى ناگفته‌اش را نيز با خود برد. | ||
وى به دليل فقر مالى، از تحصيل محروم بود ولى به مدد حافظه شگفت خود و عشقى كه به تحصيل داشت، كم كم از اين و آن خواندن و نوشتن فراگرفته و به قول خودش با خواندن و خواندن و خواندن، | وى به دليل فقر مالى، از تحصيل محروم بود ولى به مدد حافظه شگفت خود و عشقى كه به تحصيل داشت، كم كم از اين و آن خواندن و نوشتن فراگرفته و به قول خودش با خواندن و خواندن و خواندن، نویسنده‌اى بى‌مدعا ولى توانا شد. | ||
وى همه وقايع آن روزگاران را به خوبى در قالب كتاب‌هايش گنجانده است. او | وى همه وقايع آن روزگاران را به خوبى در قالب كتاب‌هايش گنجانده است. او نویسنده‌اى بود كه بسيار خوب پيرامون خود را مى‌ديد و با مسائل و مشكلات جامعه آشنا بود؛ چون خود تمام اين مشكلات را درك كرده بود. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۰۸
| نام | شهری‌باف، جعفر |
|---|---|
| نامهای دیگر | شهری، جعفر |
| نام پدر | |
| متولد | 1293 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1378 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | طهران قدیم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03700AUTHORCODE |
جعفر شهرى در سال1293 در محله عودلاجان تهران به دنيا آمد و در سحرگاه 6 آذر1378 ديده از جهان فروبست و با رفتنش، گنجينه‌اى از ديده‌ها و دانستنى‌هاى ناگفته‌اش را نيز با خود برد.
وى به دليل فقر مالى، از تحصيل محروم بود ولى به مدد حافظه شگفت خود و عشقى كه به تحصيل داشت، كم كم از اين و آن خواندن و نوشتن فراگرفته و به قول خودش با خواندن و خواندن و خواندن، نویسنده‌اى بى‌مدعا ولى توانا شد.
وى همه وقايع آن روزگاران را به خوبى در قالب كتاب‌هايش گنجانده است. او نویسنده‌اى بود كه بسيار خوب پيرامون خود را مى‌ديد و با مسائل و مشكلات جامعه آشنا بود؛ چون خود تمام اين مشكلات را درك كرده بود.
آثار
- شكر تلخ؛
- گزنه؛
- انسيه خانم؛
- حاجى در فرنگ؛
- حاجى دوباره؛
- على(ع)؛
- تهران قديم؛
- تاريخ اجتماعى تهران در قرن سيزدهم؛
- قند ونمك؛
- قلم سرنوشت.