دولت‌آبادی، سید یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'اميركبير' به 'امیرکبیر') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE03866AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
وى از جمله مشهورترين و بزرگ‌ترين رجال سياسى عصر مشروطه و دوران پس از آن تا اوايل حكومت رضا شاه به شمار مى‌آيد و پست‌هاى سياسى بسيارى چون چند بار نمايندگى مجلس شوراى ملى را در مقاطع متعدد تجربه كرد. | وى از جمله مشهورترين و بزرگ‌ترين رجال سياسى عصر مشروطه و دوران پس از آن تا اوايل حكومت رضا شاه به شمار مى‌آيد و پست‌هاى سياسى بسيارى چون چند بار نمايندگى مجلس شوراى ملى را در مقاطع متعدد تجربه كرد. | ||
او به همراه ديگر مبارزان در مشروطه و ملى كردن نظام ايران، قدم‌هاى فراوان برداشت. وى زندگى پر از فراز و نشيبى داشت كه در كتاب «حيات يحيى» به قلم آورده است. از جمله ديگر آثار مشهور او مى‌توان به «شهرناز» اشاره كرد كه از جمله نخستين رمان‌هايى فارسى به حساب مى‌آيد. وى هم چنين دايى همايون صنعتى‌زاده | او به همراه ديگر مبارزان در مشروطه و ملى كردن نظام ايران، قدم‌هاى فراوان برداشت. وى زندگى پر از فراز و نشيبى داشت كه در كتاب «حيات يحيى» به قلم آورده است. از جمله ديگر آثار مشهور او مى‌توان به «شهرناز» اشاره كرد كه از جمله نخستين رمان‌هايى فارسى به حساب مى‌آيد. وى هم چنين دايى همايون صنعتى‌زاده نویسنده و كارآفرين ايرانى است. او خوش‌نويسى زبردست بوده و در نستعليق مهارت داشته و از شاگردان ميرزا غلام‌رضا اصفهانى بوده است. | ||
وى در 1358ق برابر با4 آبان 1318 در اثر سكته قلبى در تهران درگذشت. | وى در 1358ق برابر با4 آبان 1318 در اثر سكته قلبى در تهران درگذشت. | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۰۵
| نام | دولت آبادی، یحیی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1241 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1318 ش یا 1358 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03866AUTHORCODE |
يحيى دولت آبادى در 17 رجب 1279ق برابر با 18 دى 1241ش در دولت‌آباد (اصفهان) متولد شد. در پنج سالگى به تحصيل خط و سواد مشغول شد. به سبب مخالفت ظل‌السلطان با پدرش سيد هادى همراه خانواده از اصفهان به عتبات مهاجرت كرد و پس از بازگشت به ايران، با حمايت امين سلطان در تهران ساكن شدند.
از سال 1251ش كه يازده ساله بود، به اتفاق خانواده خود چندين سفر به عراق، خراسان و تهران كرد و در سال 1260ش به اصفهان بازگشت و در همين شهر با ميرزاى کرمانى و شيخ احمد روحى ملاقات كرد. مجدداً به عراق رفت و در حوزه درس ميرزاى شيرازى و محمدتقى شيرازى شركت كرد و بعد از بازگشت به ايران در اصفهان و تهران نيز در محضر ميرزا ابوالحسن زواره اردستانى، معروف به ميرزاى جلوه به تحصيل پرداخت. در سال 1276ش به استانبول رفت و در آن‌جا با ميرزا حسن خان دانش اصفهانى و حاجى زين‌العابدين مراغه‌اى آشنا شد و در همين شهر به همكارى دهخدا روزنامه فارسى «سروش» را داير كرد. دولت آبادى در سال 1287ش به تهران آمد و در چند دوره به نمايندگى مجلس شوراى ملى انتخاب شد وى مسافرت‌هايى به كشورهاى اروپايى داشت.
او از پيش‌قدمان فرهنگ نوين در ايران و با توجه به تحصيلاتش در مكتب‌خانه‌ها و شناخت آن‌ها از نزدیک، در تأسيس مدارس جديد كوشش فراوان نمود كه تأسيس مدارس، مديريت و نوشتن و نشر كتب درسى ابتدائى از جمله فعالیت‌های اوست.
وى از جمله مشهورترين و بزرگ‌ترين رجال سياسى عصر مشروطه و دوران پس از آن تا اوايل حكومت رضا شاه به شمار مى‌آيد و پست‌هاى سياسى بسيارى چون چند بار نمايندگى مجلس شوراى ملى را در مقاطع متعدد تجربه كرد.
او به همراه ديگر مبارزان در مشروطه و ملى كردن نظام ايران، قدم‌هاى فراوان برداشت. وى زندگى پر از فراز و نشيبى داشت كه در كتاب «حيات يحيى» به قلم آورده است. از جمله ديگر آثار مشهور او مى‌توان به «شهرناز» اشاره كرد كه از جمله نخستين رمان‌هايى فارسى به حساب مى‌آيد. وى هم چنين دايى همايون صنعتى‌زاده نویسنده و كارآفرين ايرانى است. او خوش‌نويسى زبردست بوده و در نستعليق مهارت داشته و از شاگردان ميرزا غلام‌رضا اصفهانى بوده است.
وى در 1358ق برابر با4 آبان 1318 در اثر سكته قلبى در تهران درگذشت.
تأليفات
از وى علاوه بر آثار فوق، نوشته‌هاى ديگرى نيز به جاى مانده است:
1- شجره طيبه
2- دوره زندگانى يا غضب حق اطفال
3- تاريخ معاصر يا حيات يحيى
4- حقيقت راجع به قرارداد مجلس
5- نهال ادب
6- ارمغان يحيى
7- شرح حال ميرزا تقى خان امیرکبیر
منابع مقاله
پايگاه اطلاع‌رسانى آفتاب، صفحه شخصيت‌ها، 20 ارديبهشت 1390.