۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
←روش تفسير
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در تفسير آياتى كه رنگ‌وبوى ولايت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را دارند، عموماً طبق روش مفسران معتدل اهل سنت رفتار مى‌نمايد. به‌طور مثال ذيل آيه 67 سوره مائده ''' «يا أيها الرسول بلّغ...» ''' آراء و احاديثى نقل مى‌كند كه با ظاهر الفاظ، زمان نزول و اين‌كه آخرين سوره نازل شده بر پيامبر(ص) است، سازگارى ندارد. | در تفسير آياتى كه رنگ‌وبوى ولايت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را دارند، عموماً طبق روش مفسران معتدل اهل سنت رفتار مى‌نمايد. به‌طور مثال ذيل آيه 67 سوره مائده ''' «يا أيها الرسول بلّغ...» ''' آراء و احاديثى نقل مى‌كند كه با ظاهر الفاظ، زمان نزول و اين‌كه آخرين سوره نازل شده بر پيامبر(ص) است، سازگارى ندارد. | ||
در آنجايى نيز كه مفسر ذيل آيه 55 سوره مائده<ref>ج1، ص561</ref>، به عنوان احتمال اول، قصه انفاق انگشتر در حال ركوع، از طرف [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را مطرح مى‌نمايد و قول [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، مقاتل و مجاهد را نقل مى‌كند. محقق تفسير در پاورقى، كلام [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در تفسيرش را مبنى بر توهم حال بودن جمله ''' «و هم راكعون» ''' و نيز بيان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] «كه اين از وضع رافضه است» را نقل مى‌كند كه خود نشانه حقد و كينه محقق نسبت به على(ع) و شيعه است. | در آنجايى نيز كه مفسر ذيل آيه 55 سوره مائده<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12563/1/561 همان، ج1، ص561]</ref>، به عنوان احتمال اول، قصه انفاق انگشتر در حال ركوع، از طرف [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را مطرح مى‌نمايد و قول [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، مقاتل و مجاهد را نقل مى‌كند. محقق تفسير در پاورقى، كلام [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در تفسيرش را مبنى بر توهم حال بودن جمله ''' «و هم راكعون» ''' و نيز بيان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] «كه اين از وضع رافضه است» را نقل مى‌كند كه خود نشانه حقد و كينه محقق نسبت به على(ع) و شيعه است. | ||
== مصادر تفسير == | == مصادر تفسير == | ||