حاشية علی درر الفوائد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۰ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[حائری، عبدالکریم]] (نويسنده)
[[حائری، عبدالکریم]] (نویسنده)
[[آشتیانی، محمود]] (حاشيه نويس)
[[آشتیانی، محمود]] (حاشيه نويس)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
خط ۳۴: خط ۳۴:
#در ردّ منكرين خاتميت حضرت رسول(ص) براى ساير انبياء: اين رساله كه به زبان فارسى مى‌باشد، در رد كلام بعضى از منحرفين مى‌باشد كه ادعا نموده‌اند كلمه خاتم در قول خداوند متعال «خاتم النبيين»، به فتح تاء، به معانى مختلف آن، دلالت بر خاتميت نبوت حضرت محمد(ص) نداشته و چنانچه كسى در اين عصر ادعاى نبوت كرده و بر طبق مدعاى خويش ادله اقامه نمود، بايد تصديقش كرده و به او ايمان آورد.
#در ردّ منكرين خاتميت حضرت رسول(ص) براى ساير انبياء: اين رساله كه به زبان فارسى مى‌باشد، در رد كلام بعضى از منحرفين مى‌باشد كه ادعا نموده‌اند كلمه خاتم در قول خداوند متعال «خاتم النبيين»، به فتح تاء، به معانى مختلف آن، دلالت بر خاتميت نبوت حضرت محمد(ص) نداشته و چنانچه كسى در اين عصر ادعاى نبوت كرده و بر طبق مدعاى خويش ادله اقامه نمود، بايد تصديقش كرده و به او ايمان آورد.
#:شارح معتقد است اين كلام، از جهات مختلفى باطل است، از جمله اينكه هيچ يك از قراء سبعه، به جز عاصم، كلمه خاتم را به فتح قرائت ننموده‌اند و همچنين برخى كلمه خاتم به فتح تاء را فعل ماضى از باب مفاعله دانسته و گفته‌اند كه به معنى ختم است و النبيين، را مفعول دانسته‌اند.
#:شارح معتقد است اين كلام، از جهات مختلفى باطل است، از جمله اينكه هيچ يك از قراء سبعه، به جز عاصم، كلمه خاتم را به فتح قرائت ننموده‌اند و همچنين برخى كلمه خاتم به فتح تاء را فعل ماضى از باب مفاعله دانسته و گفته‌اند كه به معنى ختم است و النبيين، را مفعول دانسته‌اند.
#رد منكرين رجعت حسنين(ع)؛ نويسنده معتقد است كه مسئله رجعت، با آنكه در بسيارى از آيات، روايات متواتر، ادعيه و زيارات مأثوره و معتبر، به آن تصريح شده است، اما در زمان ما، از جهات زير در آن شبهه وارد گرديده است:
#رد منكرين رجعت حسنين(ع)؛ نویسنده معتقد است كه مسئله رجعت، با آنكه در بسيارى از آيات، روايات متواتر، ادعيه و زيارات مأثوره و معتبر، به آن تصريح شده است، اما در زمان ما، از جهات زير در آن شبهه وارد گرديده است:
#:الف- ثبوتاً: به واسطه توهم مخالفت آن با بعضى از قواعد حكميه.
#:الف- ثبوتاً: به واسطه توهم مخالفت آن با بعضى از قواعد حكميه.
#:ب- اثباتاً: به دعوى عدم تماميت استدلالات آن از ادله سمعيه، از لحاظ سند و دلالت.
#:ب- اثباتاً: به دعوى عدم تماميت استدلالات آن از ادله سمعيه، از لحاظ سند و دلالت.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش