قاسمی، جمالالدین: تفاوت میان نسخهها
(غنی سازی متن) |
|||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
علاونه احمد، «العلماء العرب المعاصرون و مآل مكتباتهم»، دارالبشائر الإسلامية، بیروت، لبنان و مكتبة و مركز فهد بن محمد بن نايف الدبوس للتراث الأدبي، | [https://archive.org/stream/FP121122/121122#page/n47/mode/2up علاونه احمد، «العلماء العرب المعاصرون و مآل مكتباتهم»، دارالبشائر الإسلامية، بیروت، لبنان و مكتبة و مركز فهد بن محمد بن نايف الدبوس للتراث الأدبي، کویت]، | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده: | [[رده: 25 مهر الی 24 آبان(97)]] | ||
[[رده:سال97-25مهر الی24 آبان]] | [[رده:سال97-25مهر الی24 آبان]] |
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۴۳
نام | قاسمی، جمالالدین |
---|---|
نام های دیگر | دمشقي قاسمي، محمد جمالالدين
قاسمي الدمشقي، جمالالدين جمالالدين القاسمي قاسمي، محمد جمالالدين Jamal al-Din al-Qasimi |
نام پدر | محمد سعید |
متولد | 1245ش / 1283ق / 1866م |
محل تولد | دمشق |
رحلت | 1293ش / 1332ق / 1914م |
اساتید | محمد سليم عطار |
برخی آثار | رحلتي الي البيت المقدس
قواعد التحديث من فنون مصطلح الحديث |
کد مولف | AUTHORCODE13564AUTHORCODE |
جمالالدین بن محمد سعید قاسمی (1283-1332ق)، عالم سلفی شافعی اهل دمشق و متبحر در فنون ادب بوده است.
تولد
جمالالدین یا محمد جمالالدین در سال 1283ق، در دمشق متولد شد.
عقاید
ایشان در عقیده در مسلک سلفیگری بود و قائل به تقلید نبود. دولت سوریه او را به مدت چهار سال، از سال 1308 تا 1312ق، مأمور به آموزش دروس عمومی در روستاها و شهرهای سوریه نمود. پس از پایان آن زمان به سمت مصر، سپس مدینه روانه گشت. بعد از بازگشت به دمشق، متهم به تأسیس و ایجاد مذهب جدید در دین به نام مذهب جمالی شد. حکومت او را در سال 1313ق، دستگیر سپس تبرئه و آزاد نمود. بعد از این واقعه ایشان گوشهنشینی اختیار نمود و فقط در منزل خویش به تدریس تفسیر، علوم شریعت و ادب مشغول شد.
آثار
از ایشان آثار زیادی برجای مانده که برخی از آنها چنین است:
- محاسن التأويل؛
- دلائل التوحيد؛
- قواعد التحديث؛
- إصلاح المساجد من البدع و العوائد.
بخشی از کتابخانه شخصی ایشان به ریاض انتقال یافت و در اختیار مرکز سعود البابطين و کتابخانه ملی ملک فهد قرار گرفت.
وفات
جمالالدین قاسمی در سال 1332ق، در دمشق از دنیا رفت[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: علاونه، احمد، ج5، ص48-49