تاريخ مقام الإمام المهدي(عج) في وادي السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مرکز الدراسات التخصصیة في الإمام المهدي عجل‌الله‌تعالی‌فرجه الشریف، لجنة التألیف]] ( | [[مرکز الدراسات التخصصیة في الإمام المهدي عجل‌الله‌تعالی‌فرجه الشریف، لجنة التألیف]] (نویسنده) | ||
[[حلی، احمد علی مجید]] ( | [[حلی، احمد علی مجید]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 51/35 /ح8ت2 1385* | | کد کنگره =BP 51/35 /ح8ت2 1385* | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
كتاب با دو مقدمه از سيد محمد قبانچى و | كتاب با دو مقدمه از سيد محمد قبانچى و نویسنده آغاز و مطالب در سيزده فصل تنظيم شده است. | ||
نویسنده در ابتدا، رواياتى كه مربوط به مقام امام مهدى(عج) در وادى‌السلام است را بررسى نموده، پس از اثبات صحت انتساب اين مكان به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و حضرت مهدى(عج)، به بيان حكاياتى در مورد اين مكان پرداخته است. | |||
در ادامه، به ذكر اين مكان در اشعار عربى اشاره شده است. پس از ذكر نام كسانى كه در آن دفن شده‌اند، حوادث مهمى كه در آن اتفاق افتاده و اقوال علما در مورد اين مكان بيان و در نهايت، ساختمان آن، توصيف شده است. | در ادامه، به ذكر اين مكان در اشعار عربى اشاره شده است. پس از ذكر نام كسانى كه در آن دفن شده‌اند، حوادث مهمى كه در آن اتفاق افتاده و اقوال علما در مورد اين مكان بيان و در نهايت، ساختمان آن، توصيف شده است. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در مقدمه مؤلف، به اهميت و ارزش وادى السلام نجف اشاره شده است. | در مقدمه مؤلف، به اهميت و ارزش وادى السلام نجف اشاره شده است. | ||
در فصل اول، ارتباط وادى السلام و حضرت مهدى(عج) مورد بحث قرار گرفته است. | در فصل اول، ارتباط وادى السلام و حضرت مهدى(عج) مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در ابتدا، به بررسى كلمه «وادى السلام» پرداخته است. به نظر وى، اين اسم به امان از عذاب دلالت دارد كه در آن، دو مطلب نهفته است: سلام و امان؛ سلام در حيات و در ممات و امان براى كسى كه در آن سكنى گزيده و در آن دفن شده است. در روايات اهل‌بيت(ع) نيز به اين نكته اشاره شده است كه ارواح مؤمنين، از شرق و غرب، به اين مكان مى‌آيند. | ||
در روايتى از اميرالمؤمنين(ع)، به اين نكته اشاره شده است كه منبر حضرت قائم(عج) در وادى السلام بوده و ايشان از اين مكان عبور كرده و در حالى كه به سمت سهله حركت مى‌كنند، دعایى را در مورد وحدانيت خداوند و يارى مؤمنين توسط وى، قرائت خواهند نمود. | در روايتى از اميرالمؤمنين(ع)، به اين نكته اشاره شده است كه منبر حضرت قائم(عج) در وادى السلام بوده و ايشان از اين مكان عبور كرده و در حالى كه به سمت سهله حركت مى‌كنند، دعایى را در مورد وحدانيت خداوند و يارى مؤمنين توسط وى، قرائت خواهند نمود. نویسنده معتقد است كه اين روايت، به همين مكان مقدس در نجف اشرف، اشاره دارد. | ||
[[طبری آملی، محمد بن جریر|شيخ محمد جرير طبرى]] (شيعى)، در كتاب [[دلائل الإمامة (طبري آملي)|دلايل الامامة]]، حديثى را نقل كرده كه تتمه روايت قبل مى‌باشد و در آن، تفصيل دخول حضرت قائم(عج) به نجف و خوشحالى ارواح مؤمنين به واسطه ظهور ايشان، آورده شده است. | [[طبری آملی، محمد بن جریر|شيخ محمد جرير طبرى]] (شيعى)، در كتاب [[دلائل الإمامة (طبري آملي)|دلايل الامامة]]، حديثى را نقل كرده كه تتمه روايت قبل مى‌باشد و در آن، تفصيل دخول حضرت قائم(عج) به نجف و خوشحالى ارواح مؤمنين به واسطه ظهور ايشان، آورده شده است. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در روايتى كه [[طبری آملی، محمد بن جریر|شيخ محمد طبرى]] (شيعى) در كتاب «[[دلائل الإمامة (طبري آملي)|دلايل الامامة]]» از فرات بن احنف عبدى كوفى (از ياران و اصحاب [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]) نقل كرده، چنين آمده است كه ايشان با [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به قصد زيارت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به سمت نجف مى‌رفتند كه به ثويه (مكانى نزدیک كوفه) مى‌رسند. آن حضرت(ع) دو ركعت نماز در آن‌جا به جاى آورده و وقتى از ايشان در مورد آن مكان سؤال مى‌شود، مى‌فرمايند: «اين موضع منبر قائم(عج) بوده و دوست دارم در اين مكان، خداوند را شكر كنم». سپس به راه خود ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز به جاى آورند و وقتى از ايشان در مورد اين نماز سؤال مى‌شود، مى‌فرمايند: «اين مكانى است كه قومى در آن فرود آمدند كه با آن‌ها، رأس امام حسین(ع) بود». سپس به راه خويش ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز گذاردند و فرمودند: «اينجا مدفن [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مى‌باشد». | در روايتى كه [[طبری آملی، محمد بن جریر|شيخ محمد طبرى]] (شيعى) در كتاب «[[دلائل الإمامة (طبري آملي)|دلايل الامامة]]» از فرات بن احنف عبدى كوفى (از ياران و اصحاب [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]) نقل كرده، چنين آمده است كه ايشان با [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به قصد زيارت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به سمت نجف مى‌رفتند كه به ثويه (مكانى نزدیک كوفه) مى‌رسند. آن حضرت(ع) دو ركعت نماز در آن‌جا به جاى آورده و وقتى از ايشان در مورد آن مكان سؤال مى‌شود، مى‌فرمايند: «اين موضع منبر قائم(عج) بوده و دوست دارم در اين مكان، خداوند را شكر كنم». سپس به راه خود ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز به جاى آورند و وقتى از ايشان در مورد اين نماز سؤال مى‌شود، مى‌فرمايند: «اين مكانى است كه قومى در آن فرود آمدند كه با آن‌ها، رأس امام حسین(ع) بود». سپس به راه خويش ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز گذاردند و فرمودند: «اينجا مدفن [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مى‌باشد». | ||
فصل سوم، در مورد صحت انتساب اين مقام به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام مهدى(عج) مى‌باشد. به نظر | فصل سوم، در مورد صحت انتساب اين مقام به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام مهدى(عج) مى‌باشد. به نظر نویسنده وجود اين مقام و بقاى آن از گذشته تا به حال، به دليل شدت اعتناى شيعه و بالخصوص، علما و محدثين ايشان به اين مكان مى‌باشد. | ||
در فصل چهارم، حكاياتى در مورد اين مكان بيان شده است. | در فصل چهارم، حكاياتى در مورد اين مكان بيان شده است. | ||
نویسنده در فصل پنجم، به بحث پيرامون اين مقام در ادبيات عرب پرداخته و در اين زمينه، اشعار سيد نصرالله حائرى و شيخ [[سماوی، محمد|محمد سماوى]] را مورد مطالعه قرار داده است. | |||
فصل ششم، به ذكر نام افراد معروفى كه در اين مكان شريف دفن شده‌اند، اختصاص يافته است. | فصل ششم، به ذكر نام افراد معروفى كه در اين مكان شريف دفن شده‌اند، اختصاص يافته است. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== | ||
فهرست مطالب و مصادر و منابع مورد استفاده | فهرست مطالب و مصادر و منابع مورد استفاده نویسنده، در انتهاى كتاب آمده است. | ||
در پاورقى‌ها، علاوه بر ذكر منابع، توضيحاتى پيرامون برخى از كلمات و عبارات متن ارائه شده است. | در پاورقى‌ها، علاوه بر ذكر منابع، توضيحاتى پيرامون برخى از كلمات و عبارات متن ارائه شده است. | ||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۴۱
| تاریخ مقام الإمام المهدي(عج) في وادي السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مرکز الدراسات التخصصیة في الإمام المهدي عجل‌الله‌تعالی‌فرجه الشریف، لجنة التألیف (نویسنده) حلی، احمد علی مجید (نویسنده) |
| ناشر | بقية العترة |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1427 ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-9914-24-2 |
| موضوع | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 51/35 /ح8ت2 1385* |
تاريخ مقام الإمام المهدي(عج) في وادي السلام اثر احمد على مجيد، بررسى سندى و روايى مقام امام مهدى(عج) در وادى‌السلام و نيز مطالب و اطلاعات مختلف پيرامون آن است. اين اثر به لحاظ موضوعى حائز اهميت است.
ساختار
كتاب با دو مقدمه از سيد محمد قبانچى و نویسنده آغاز و مطالب در سيزده فصل تنظيم شده است.
نویسنده در ابتدا، رواياتى كه مربوط به مقام امام مهدى(عج) در وادى‌السلام است را بررسى نموده، پس از اثبات صحت انتساب اين مكان به امام صادق(ع) و حضرت مهدى(عج)، به بيان حكاياتى در مورد اين مكان پرداخته است.
در ادامه، به ذكر اين مكان در اشعار عربى اشاره شده است. پس از ذكر نام كسانى كه در آن دفن شده‌اند، حوادث مهمى كه در آن اتفاق افتاده و اقوال علما در مورد اين مكان بيان و در نهايت، ساختمان آن، توصيف شده است.
گزارش محتوا
در مقدمه كتاب، به دليل اهميت توجه به مواضع منسوب به امام مهدى(عج) اشاره شده است. برخى از اين دلايل، عبارتند از:
- توجه به اين اماكن، باعث تشديد ارتباط مردم با امام مهدى(عج) مى‌گردد.
- اين مواضع، به دليل داشتن اهميت و قداست، موجب نشر عقايد صحيح مى‌گردد.
- اهتمام به اين مقامات و توجه به نقش علمى، فكرى و عقايدى آن، باعث حفظ تراث شيعى از فتنه‌ها و دسيسه‌هاى دشمنان مى‌گردد.
- اين اماكن، باعث آشكار شدن تمدن شيعى و توجه شیعیان به ائمه(ع)، مخصوصاً امام زمان(عج) مى‌شود.
- اين مواضع، محل نزول فيوضات، اجابت دعوات و حل مشكلات مردم بوده كه اهمال و بى‌توجهى به آن، باعث از دست دادن آثار مترتب بر آن مى‌گردد.
در مقدمه مؤلف، به اهميت و ارزش وادى السلام نجف اشاره شده است.
در فصل اول، ارتباط وادى السلام و حضرت مهدى(عج) مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در ابتدا، به بررسى كلمه «وادى السلام» پرداخته است. به نظر وى، اين اسم به امان از عذاب دلالت دارد كه در آن، دو مطلب نهفته است: سلام و امان؛ سلام در حيات و در ممات و امان براى كسى كه در آن سكنى گزيده و در آن دفن شده است. در روايات اهل‌بيت(ع) نيز به اين نكته اشاره شده است كه ارواح مؤمنين، از شرق و غرب، به اين مكان مى‌آيند.
در روايتى از اميرالمؤمنين(ع)، به اين نكته اشاره شده است كه منبر حضرت قائم(عج) در وادى السلام بوده و ايشان از اين مكان عبور كرده و در حالى كه به سمت سهله حركت مى‌كنند، دعایى را در مورد وحدانيت خداوند و يارى مؤمنين توسط وى، قرائت خواهند نمود. نویسنده معتقد است كه اين روايت، به همين مكان مقدس در نجف اشرف، اشاره دارد.
شيخ محمد جرير طبرى (شيعى)، در كتاب دلايل الامامة، حديثى را نقل كرده كه تتمه روايت قبل مى‌باشد و در آن، تفصيل دخول حضرت قائم(عج) به نجف و خوشحالى ارواح مؤمنين به واسطه ظهور ايشان، آورده شده است.
فصل دوم، در سه مرحله زير، به بحث و بررسى رواياتى از امام صادق(ع) در مورد اين مقام، اختصاص يافته است:
- ذكر كامل احاديث با اسانيد مختلف آن؛ به دليل روشن شدن مستفيض و مشهور بودن آن‌ها از خلال ذكر تمام اسانيد.
- تحقيق پيرامون عصر حديث؛ براى روشن شدن اين مطلب كه آيا اين مكان، قبل از امام صادق(ع) نيز وجود داشته است يا نه؟
- نگاهى مختصر به مواضعى كه روايات، متضمن آن مى‌باشد.
در روايتى كه شيخ محمد طبرى (شيعى) در كتاب «دلايل الامامة» از فرات بن احنف عبدى كوفى (از ياران و اصحاب امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع)) نقل كرده، چنين آمده است كه ايشان با امام صادق(ع) به قصد زيارت اميرالمؤمنين(ع) به سمت نجف مى‌رفتند كه به ثويه (مكانى نزدیک كوفه) مى‌رسند. آن حضرت(ع) دو ركعت نماز در آن‌جا به جاى آورده و وقتى از ايشان در مورد آن مكان سؤال مى‌شود، مى‌فرمايند: «اين موضع منبر قائم(عج) بوده و دوست دارم در اين مكان، خداوند را شكر كنم». سپس به راه خود ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز به جاى آورند و وقتى از ايشان در مورد اين نماز سؤال مى‌شود، مى‌فرمايند: «اين مكانى است كه قومى در آن فرود آمدند كه با آن‌ها، رأس امام حسین(ع) بود». سپس به راه خويش ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز گذاردند و فرمودند: «اينجا مدفن اميرالمؤمنين(ع) مى‌باشد».
فصل سوم، در مورد صحت انتساب اين مقام به امام صادق(ع) و امام مهدى(عج) مى‌باشد. به نظر نویسنده وجود اين مقام و بقاى آن از گذشته تا به حال، به دليل شدت اعتناى شيعه و بالخصوص، علما و محدثين ايشان به اين مكان مى‌باشد.
در فصل چهارم، حكاياتى در مورد اين مكان بيان شده است.
نویسنده در فصل پنجم، به بحث پيرامون اين مقام در ادبيات عرب پرداخته و در اين زمينه، اشعار سيد نصرالله حائرى و شيخ محمد سماوى را مورد مطالعه قرار داده است.
فصل ششم، به ذكر نام افراد معروفى كه در اين مكان شريف دفن شده‌اند، اختصاص يافته است.
در فصل هفتم، به برخى از حوادث تاريخى مربوط به اين مكان، اشاره شده كه از آن جمله است:
- حمله وهابيون به نجف اشرف در سال 1214ق.
- تشرف ناصرالدين شاه قاجار با عيال و خدمه در سال 1287ق.
- زيارت شيخ عبدالله بن محسن اصفهانى و ذكر آن در كتاب لؤلؤ الصدف در سال 1304ق.
تاريخ عمارت مقام، اقوال علما در مورد اين مكان مقدس، جايگاه اين مقام و وصف عمارت آن، سند اين مقام، زيارت امام صادق(ع) و حضرت مهدى(عج)، مدارک و تصاويرى از اين مكان مقدس، عنوان فصول پايانى كتاب مى‌باشد.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب و مصادر و منابع مورد استفاده نویسنده، در انتهاى كتاب آمده است.
در پاورقى‌ها، علاوه بر ذكر منابع، توضيحاتى پيرامون برخى از كلمات و عبارات متن ارائه شده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.