تاریخ اسماعیلیان قهستان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فرقانی، محمد فاروق]] (نويسنده)

#نويسنده محترم، روش تحقيق خودش را براى توليد كتاب حاضر به صورت دقيق و جزئى بدين‌ترتيب شرح داده است: يك- با تحقيق و مطالعه در كتب تاريخى به مطالعه اديان و مذاهب پرداختم و در اين مورد پس از آگاهى از ديدگاه اديان به مطالعه فرق اسلامى اقدام كردم؛ دو- پس از آگاهى و آشنايى مختصر، به برگه‌بردارى از آثارى كه در مورد اسماعيليان و منطقه قهستان مطالبى در برداشتند پرداختم و مطالب به دست آمده را با يكديگر مقابله و مقايسه و نقد كردم و با توجّه به اسناد و مدارک برگرفته از كتب تاريخى به شناسايى مراكز اسماعيليه در گذشته و حال پرداختم؛ سه- با توجّه به اسناد تاريخى لازم شد كه از خود منطقه بازديد جامعى به عمل آورم؛ لذا با سفر به بيرجند و مناطق ديگر جنوب خراسان كه روزگارى قهستان ناميده مى‌شد، به تحقيقات محلّى اقدام كردم؛ چهار- با توجّه به اسناد و مدارک به دست آمده از كتب و اسناد تاريخى و راهنمايى معمّران محلّى، نزدیک به پنجاه قلعه از آثار اسماعيليان كه بسيارى از آن‌ها به كلّى ويران شده بودند، شناسايى شدند و از جاهايى كه حداقل به صورت سرپا باقى مانده بودند عكس گرفتم. اين گردش‌ها و تحقيق در كتب تاريخى باعث شدند كه به ناچار بخش جغرافياى تاريخى تا حدودى به تفصيل بيشتر نوشته شود؛ پنج هم‌چنين براى آگاهى از اسماعيليان باقيمانده در قهستان، به دهات اسماعيلى‌نشين خشك و يهن و كلاته بالا و زمانى و سده مسافرت كردم و با عدّه‌اى از معلّمان و مهتران اسماعيليان و كلانتران سابق آنان به‌طور مستقيم يا با واسطه، تماس برقرار كردم. بسيارى از اطّلاعاتى كه درمورد اسماعيليان فعلى قهستان به دست آمده حاصل تلاش سى روزه‌اى بود كه ضمن آن معلّمان و معمّرين اسماعيلى مطالبى در اختيارم گذاشتند. در اينجا لازم مى‌دانم كه از آقاى ملّا زين‌العابدين چاه حوضى معلّم رسمى اسماعيليان و گروهى از دوستان فرهنگى كه ذكر نامشان را لازم ندانستند، تشكّر كنم. در كنار اين روش براى قسمتى از كارم كه مربوط به عمليات فداييان و رفيقان اسماعيلى بود از روش آمارى استفاده كردم.<ref>مقدمه مؤلف، ص15- 16</ref>

#يكى ديگر از امتيازات جالب كتاب حاضر، عبارت از اين نكته است كه نويسنده، ارزيابى خودش از منابع پژوهش در موضوع اسماعيليان قهستان را به صورت دقيق نوشته و همچنين آن منابع را با تقسيم به منابع اصلى (محلّى، تاريخ عمومى و منابع كلامى) و منابع فرعى طبقه‌بندى كرده و به اصطلاح پيشينه تحقيق را به صورت علمى توضيح داده است.<ref>همان، ص16- 23</ref>او همچنين كاستى‌ها و مشكلات تحقيق و نيز ارزيابى‌هاى محققان ديگر را نيز مطرح كرده است.<ref>همان، ص24- 27</ref>

#همچنين از نظر روشى جالب و آموزنده است كه نويسنده محترم در مقدمه‌اش دستاوردهاى پژوهشى اين كتاب را به صورت مشخص در 18 مورد ذكر كرده است.<ref>همان، ص27- 29</ref>

#جالب است كه نويسنده، اطلاعات دقيق و جزئى درباره اسماعيليان قهستان آورده به طور مثال؛ اسامى نمايندگان اسماعيلى دهات قهستان بعد از سال 1357ش را نيز به صورت مشخص و با نمودار مطرح كرده است.<ref>متن كتاب، ص345- 346</ref>

#نويسنده سرانجام اثر حاضر را اين چنين خلاصه كرده و نتيجه گرفته است: علل فرهنگى دورافتادگى و صعب‌العبور بودن قهستان اين ناحيه را به صورت مأمنى براى فرقه‌هاى قبل از اسلام درآورد كه براى حفظ عقايد خود به اين منطقه كوچ نمودند و... كيش اسماعيلى مانند ديگر مذاهب و جنبش‌هاى تاريخى از سرچشمه‌هاى بسيارى نيرو مى‌گرفت كه در بسيارى از مواضع خود با فرهنگ بومى مردم قهستان همسانى داشت و قهستانيان نيز با جنبش‌هاى ضدّ خلافت قبل از آن چندان بيگانه نبودند، زيرا كه قهستان در دوره خوارج سيستان يكى از دارالهجره‌هاى اين دعوت بود. بنابراین، براى بسيارى از قهستانيان، كيش اسماعيلى وسيله‌اى براى تحقّق بخشيدن به خواسته‌هاى بومى و ملّى و براى رهبران محلّى آنان، جنبشى در راه حفظ و تأمين استقلال محلّى در برابر دخالت بيگانگان و نظام اقطاعى بود.<ref>همان، ص437</ref>

#بر طبق پژوهش نويسنده: اسماعيليان قهستان دوگونه جشن برگزار مى‌كنند: مذهبى و ملّى. اين جشن‌ها را به سختى مى‌توان از يكديگر تفكيك نمود چون‌كه تمام آن‌ها را با حدّاكثر امكانات موجود خود برگزار مى‌كنند. مهم‌ترين جشن‌هاى مذهبى آنان مراسم چهارگانه‌اى است كه براى تولّد و امامت حضرت شاه مردان على(ع) و كريم آقا خان الحسينى امام و رهبرشان برگزار مى‌كنند.<ref>همان، ص313</ref>

يكى از امتيازات اين كتاب عبارت از تصاويرى است كه نويسنده در اواسط و انتهاى كتاب آورده است. همچنين، از مزيت‌هاى اين اثر، جداول و نمودارهايى است كه نويسنده براى فهم بهتر مطالب ترسيم كرده است.