۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة''' عنوان كتابچه‌اى است كه به زبان عربى توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] به رشته تحرير در آمده است. | '''الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة''' عنوان كتابچه‌اى است كه به زبان عربى توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] به رشته تحرير در آمده است. این كتاب شرح سه كلمه فوق مى‌باشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است. | ||
== انگيزه تأليف == | == انگيزه تأليف == | ||
نویسنده در مقدمه، سه كلمه: اله، رب عبادت را از مهم‌ترين تعاليم قرآن كريم مى‌شمارد. وى شايسته مى‌داند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پرده‌هاى ابهام را از معناى | نویسنده در مقدمه، سه كلمه: اله، رب عبادت را از مهم‌ترين تعاليم قرآن كريم مى‌شمارد. وى شايسته مى‌داند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پرده‌هاى ابهام را از معناى این كلمات كنار بزند؛ لذا در این رساله به مطالعه این كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مى‌كند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
در اولين فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجه‌گيرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است. | در اولين فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجه‌گيرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است. | ||
در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است. در | در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است. در این مقال به یک نقص در كتب لغت اشاره شده است: مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ برای آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با این استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است. این نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مى‌شود. وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مى‌زند كه در حقيقت صور مختلفه برای یک معناى واحد اصيل است؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است. در ادامه مباحث این فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمى‌شمارد و برای روشن شدن این مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مى‌دهد. | ||
كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مى‌گيرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع برای شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست. در ادامه مباحث | كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مى‌گيرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع برای شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست. در ادامه مباحث این فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات این بحث كه وهابيون آنها را انكار مى‌كنند، اشاره شده است: | ||
# توسل به انبيا و اوليا در قضاء حوائج | # توسل به انبيا و اوليا در قضاء حوائج | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
# استعانت با اعتقاد به عدم استقلال | # استعانت با اعتقاد به عدم استقلال | ||
مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسله‌اى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند. در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است. نویسنده با | مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسله‌اى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند. در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است. نویسنده با این استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مى‌دهد. | ||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||