شعرانی، حسین بن عبدالوهاب: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''ابن عبدالوهاب، حسین بن عبدالوهاب''' از علما و محدثان قرن پنجم هجرى است كه افندى در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] از وى ياد كرده و او را به عنوان عالمى جليل و آگاه به اخبار و ناقد حديث و همچنين فقيه و شاعر ستوده است. البته در قرون اوليه از وى در فهرستها و كتب رجال ياد نشده و شهرت نداشته است. گویا اولين كسى كه از وى ياد كرده افندى در قرن دوازدهم است. | '''ابن عبدالوهاب، حسین بن عبدالوهاب''' از علما و محدثان قرن پنجم هجرى است كه افندى در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] از وى ياد كرده و او را به عنوان عالمى جليل و آگاه به اخبار و ناقد حديث و همچنين فقيه و شاعر ستوده است. البته در قرون اوليه از وى در فهرستها و كتب رجال ياد نشده و شهرت نداشته است. گویا اولين كسى كه از وى ياد كرده افندى در قرن دوازدهم است. | ||
از | از این رو به نظر برخى وى شخصيتى مجهول به شمار خواهد آمد زيرا پيش از این دوره از او ياد نشده و کتابش نيز شهرتى نداشته است. | ||
به همين دليل گاهى کتاب وى را از [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] دانستهاند. | به همين دليل گاهى کتاب وى را از [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] دانستهاند. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
برخى مشايخ وى عبارتند از على بن محمد مصرى، احمد بن زيد، ابوالحسين بن احمد، ابوعبدالله كازرونى و ابوالغنائم سروى. | برخى مشايخ وى عبارتند از على بن محمد مصرى، احمد بن زيد، ابوالحسين بن احمد، ابوعبدالله كازرونى و ابوالغنائم سروى. | ||
با توجه به نسخهاى كه در كازرون از | با توجه به نسخهاى كه در كازرون از این کتاب يافت شده و تألیف آن را مربوط به تاريخ 448 هجرى مى داند، مؤلف را از علماى قرن پنجم دانستهاند. | ||
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۹
| نام | ابن عبدالوهاب، حسین بن عبدالوهاب |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1393AUTHORCODE |
ابن عبدالوهاب، حسین بن عبدالوهاب از علما و محدثان قرن پنجم هجرى است كه افندى در رياض العلماء از وى ياد كرده و او را به عنوان عالمى جليل و آگاه به اخبار و ناقد حديث و همچنين فقيه و شاعر ستوده است. البته در قرون اوليه از وى در فهرستها و كتب رجال ياد نشده و شهرت نداشته است. گویا اولين كسى كه از وى ياد كرده افندى در قرن دوازدهم است.
از این رو به نظر برخى وى شخصيتى مجهول به شمار خواهد آمد زيرا پيش از این دوره از او ياد نشده و کتابش نيز شهرتى نداشته است.
به همين دليل گاهى کتاب وى را از سيدمرتضى دانستهاند.
اساتيد
برخى مشايخ وى عبارتند از على بن محمد مصرى، احمد بن زيد، ابوالحسين بن احمد، ابوعبدالله كازرونى و ابوالغنائم سروى.
با توجه به نسخهاى كه در كازرون از این کتاب يافت شده و تألیف آن را مربوط به تاريخ 448 هجرى مى داند، مؤلف را از علماى قرن پنجم دانستهاند.