۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
وى شاعر نيز بود و قطعاتى از اشعار او را [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] از دست نوشتۀ وى نقل كرده و قطعاتى ديگر را خود، در کتابش آورده است. | وى شاعر نيز بود و قطعاتى از اشعار او را [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] از دست نوشتۀ وى نقل كرده و قطعاتى ديگر را خود، در کتابش آورده است. | ||
به تصريح منابع، ابن قلانسى دوبار «رياست دمشق» را برعهده داشته، اما خود او در کتابش به | به تصريح منابع، ابن قلانسى دوبار «رياست دمشق» را برعهده داشته، اما خود او در کتابش به این نكته اشاره نكرده است. با توجه به گزارشهایى كه وى در کتاب خود نقل كرده، مىتوان حدس زد كه تا پایان عمر در ديوان انشاى دمشق اشتغال داشته است. اگر چه سمت وى به دقت و درستى روشن نيست، اما او و خاندانش را به بزرگى، فضل، ادب و رياست ستودهاند و از اينرو چندبار ممدوح برخى شعراى معروف معاصر خود مانند ابن خياط و محمد بن نصر مشهور به ابن قيسرانى قرار گرفت. وى سرانجام در دمشق درگذشت و در قاسيون به خاک سپرده شد. | ||
خاندان ابن قلانسى از بزرگان دمشق بودند و تا چندين نسل بر دمشق و حتى مصر رياست داشتند و دست كم تا قرن 8ق رياست و وزارت در دمشق به دست آنان بود. یکى از نوادگان ابن قلانسى دارالحديثى موسوم به «قلانسيّه» در دمشق تأسيس كرد. | خاندان ابن قلانسى از بزرگان دمشق بودند و تا چندين نسل بر دمشق و حتى مصر رياست داشتند و دست كم تا قرن 8ق رياست و وزارت در دمشق به دست آنان بود. یکى از نوادگان ابن قلانسى دارالحديثى موسوم به «قلانسيّه» در دمشق تأسيس كرد. |
ویرایش