۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت و خاندان== | |||
«آيت‌الله ميرزا محمد بن سليمان بن محمد تنكابنى»، مجتهد تنكابنى و يا صاحب «قصص العلماء» در سال 1198ش (1234ق)، در روستاى سليمان‌آباد تنكابن به دنيا آمد. پدرش ميرزا سليمان، از علماى بزرگ عصر خويش محسوب مى‌شد. وى تحصيلات اوليه را نزد پدرش آموخت و آن‌طور كه خود در شرح حال خويش در «قصص العلماء» مى‌نويسد، پدرش به او علاقه‌اى خاص داشته است. | «آيت‌الله ميرزا محمد بن سليمان بن محمد تنكابنى»، مجتهد تنكابنى و يا صاحب «قصص العلماء» در سال 1198ش (1234ق)، در روستاى سليمان‌آباد تنكابن به دنيا آمد. پدرش ميرزا سليمان، از علماى بزرگ عصر خويش محسوب مى‌شد. | ||
==تحصیلات== | |||
وى تحصيلات اوليه را نزد پدرش آموخت و آن‌طور كه خود در شرح حال خويش در «قصص العلماء» مى‌نويسد، پدرش به او علاقه‌اى خاص داشته است. | |||
وى پس از مدتى تحصيل نزد پدرش، براى تكميل دانش به قزوين كه در آن زمان از مراكز علوم عقلى و نقلى بود رهسپار شد و نزد دانشمندان معروف آن شهر، مانند ملا صالح برغانى كسب فيض كرد. پس از چندى به اصفهان و سپس به كربلاى معلى رفت و مدتى نزد آيات عظام، شيخ مرتضى انصارى و محمدحسن صاحب «جواهر» به تحصيل پرداخت و آن‌گاه در حوزه درس آيت‌الله شيخ ابراهيم قزوينى صاحب كتاب معروف «ضوابط الاصول» وارد شد و مدت‌ها از محضر او بهره‌مند گرديد. | وى پس از مدتى تحصيل نزد پدرش، براى تكميل دانش به قزوين كه در آن زمان از مراكز علوم عقلى و نقلى بود رهسپار شد و نزد دانشمندان معروف آن شهر، مانند ملا صالح برغانى كسب فيض كرد. پس از چندى به اصفهان و سپس به كربلاى معلى رفت و مدتى نزد آيات عظام، شيخ مرتضى انصارى و محمدحسن صاحب «جواهر» به تحصيل پرداخت و آن‌گاه در حوزه درس آيت‌الله شيخ ابراهيم قزوينى صاحب كتاب معروف «ضوابط الاصول» وارد شد و مدت‌ها از محضر او بهره‌مند گرديد. | ||
| خط ۴۶: | خط ۵۱: | ||
وى در دوران زندگى خويش، پيوسته در اعانت به مظلومان از ديگران گوى سبقت را مى‌ربود و از ضعفا و بيچارگان دائما حمايت مى‌كرد و همين موضوع، موجب محبوبيت روزافزون وى نزد مردم مى‌شد. اين دانشمند والامقام در كنار تدريس و رسيدگى به مشكلات و گرفتارى‌هاى مردم، از تأليف كتب نيز غافل نبود و آثار ارزشمندى را از خود به يادگار گذاشت. | وى در دوران زندگى خويش، پيوسته در اعانت به مظلومان از ديگران گوى سبقت را مى‌ربود و از ضعفا و بيچارگان دائما حمايت مى‌كرد و همين موضوع، موجب محبوبيت روزافزون وى نزد مردم مى‌شد. اين دانشمند والامقام در كنار تدريس و رسيدگى به مشكلات و گرفتارى‌هاى مردم، از تأليف كتب نيز غافل نبود و آثار ارزشمندى را از خود به يادگار گذاشت. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
# قصص العلماء؛ | # قصص العلماء؛ | ||
| خط ۵۹: | خط ۶۲: | ||
# رساله طب عملى. | # رساله طب عملى. | ||
==وفات== | |||
اين شخصيت گران‌قدر، سرانجام در روز 24 يا 25 فروردين 1264ش (27 يا 28 جمادى‌الثانى 1302ق)، وفات يافت و در روستاى سليمان‌آباد تنكابن به خاك سپرده شد. | |||