أدوات الإعراب: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۵ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک')
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ')
خط ۳۴: خط ۳۴:
کتاب، به زبان عربى و در سال 1425ق، نوشته شده است.
کتاب، به زبان عربى و در سال 1425ق، نوشته شده است.


نویسنده، ضرورت تدوین کتابى پيرامون موضوع مورد بحث را ازآن‌رو مى‌داند كه مطالعه‌كنندگان قواعد لغت عربى، به شناخت و آشنايى با ادوات اعراب، برای فهم بهتر موضوعات نحو، نياز مبرمى دارند و محتاج معرفت و شناخت طبيعت اين ادوات هستند.<ref>مقدمه، ص7</ref>
نویسنده، ضرورت تدوین کتابى پيرامون موضوع مورد بحث را ازآن‌رو مى‌داند كه مطالعه‌كنندگان قواعد لغت عربى، به شناخت و آشنايى با ادوات اعراب، برای فهم بهتر موضوعات نحو، نياز مبرمى دارند و محتاج معرفت و شناخت طبيعت این ادوات هستند.<ref>مقدمه، ص7</ref>


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۶: خط ۴۶:
در مقدمه، ضمن اشاره به کتاب «مغني اللبيب» ابن هشام، انگيزه نویسنده از تدوین اثر حاضر، بيان شده است.<ref>مقدمه، ص7</ref>
در مقدمه، ضمن اشاره به کتاب «مغني اللبيب» ابن هشام، انگيزه نویسنده از تدوین اثر حاضر، بيان شده است.<ref>مقدمه، ص7</ref>


نویسنده در ابتدا، به تعريف مختصر ادات پرداخته و پس از ذكر چندين شاهد مثال و نمونه و تجزيه آن‌ها و اشاره به ادات مورد نظر، كاربردهاى مختلف آن ادات را توضيح داده است؛ به‌عنوان مثال، وى همزه را به دو قسمت «همزه استفهام» و «همزه نداء» تقسيم كرده است. همزه اول، حرفى است مفيد استفهام كه محلى از اعراب ندارد. از اين همزه، نمونه‌هاى فراوانى در قرآن مجيد وجود دارد كه نویسنده به برخى از آن‌ها اشاره كرده است، از جمله: '''«أ لم يجدك يتيما فآوى»''' (الضحى: 6)؛ '''«أ لم نجعل الأرض مهاداً»'''.<ref>النبأ: 6</ref>؛ '''«فقالوا أ تجعل فيها من يفسد فيها و يسفك الدماء»'''.<ref>البقره: 30</ref>و.<ref>متن کتاب، ص9</ref>
نویسنده در ابتدا، به تعريف مختصر ادات پرداخته و پس از ذكر چندين شاهد مثال و نمونه و تجزيه آن‌ها و اشاره به ادات مورد نظر، كاربردهاى مختلف آن ادات را توضيح داده است؛ به‌عنوان مثال، وى همزه را به دو قسمت «همزه استفهام» و «همزه نداء» تقسيم كرده است. همزه اول، حرفى است مفيد استفهام كه محلى از اعراب ندارد. از این همزه، نمونه‌هاى فراوانى در قرآن مجيد وجود دارد كه نویسنده به برخى از آن‌ها اشاره كرده است، از جمله: '''«أ لم يجدك يتيما فآوى»''' (الضحى: 6)؛ '''«أ لم نجعل الأرض مهاداً»'''.<ref>النبأ: 6</ref>؛ '''«فقالوا أ تجعل فيها من يفسد فيها و يسفك الدماء»'''.<ref>البقره: 30</ref>و.<ref>متن کتاب، ص9</ref>


همزه دوم، حرفى است به معنى «ياء» كه مفيد نداء بوده و آن نيز محلى از اعراب ندارد. نویسنده برای توضيح اين همزه، از شعر زير استفاده و آن را تجزيه نموده است:.<ref>همان، ص10</ref>{{شعر}}{{ب|''«أ فاطم مهلا بعض هذا التدلل''|2=''و إن كنت قد أزمعت صرمي فأجملي»''}}{{پایان شعر}}
همزه دوم، حرفى است به معنى «ياء» كه مفيد نداء بوده و آن نيز محلى از اعراب ندارد. نویسنده برای توضيح این همزه، از شعر زير استفاده و آن را تجزيه نموده است:.<ref>همان، ص10</ref>{{شعر}}{{ب|''«أ فاطم مهلا بعض هذا التدلل''|2=''و إن كنت قد أزمعت صرمي فأجملي»''}}{{پایان شعر}}




۶۱٬۱۸۹

ویرایش