بسطامی، علی بن طیفور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''على بن طيفور بسطامى''' اديب، مترجم و نويسنده كتب دينى و تاريخى قرن يازدهم، در خانواده‌اى فاضل و دانشمند در بسطام ديده به جهان گشود. پدرش دانشمند و محدث مشهورى بود كه فرزندش نزد او دانش مرسوم روزگار را آموخت. پس به خراسان مسافرت كرد و از محضر شيخ رضى‌الدين | '''على بن طيفور بسطامى''' اديب، مترجم و نويسنده كتب دينى و تاريخى قرن يازدهم، در خانواده‌اى فاضل و دانشمند در بسطام ديده به جهان گشود. پدرش دانشمند و محدث مشهورى بود كه فرزندش نزد او دانش مرسوم روزگار را آموخت. پس به خراسان مسافرت كرد و از محضر شيخ رضى‌الدين حسینى تفرشى بهره برد و مدتى نيز شاگرد ابن‌خاتون عاملى بود و تحصيلات تكميلى را به پايان رساند. او در جوانى به دكن مهاجرت كرد و در گلكنده دكن كه در جنوب هند است، رحل اقامت افكند و مدت زيادى از عمر خودش را در دوران حكومت عبدالله قطب شاه (1035-1083ق) و جانشين او ابوالحسن تاناشاه (1083-1098ق) سپرى كرد و در اين شهر با دانشمندان و اميرانى چون شيخ ملك محمد انصارى و نيك‌نام خان رضاقلى (1082ق) پيوند دوستى داشت. در منابع ذكر شده كه بسطامى در دستگاه قطب شاه، به منصب قضاوت رسيد. به نوشته برخى منابع، وى تا پايان عمر در گلكنده ماند؛ اما برخى منابع نوشته‌اند وى پس از سقوط خاندان قطب شاهى (1098ق) به ایران بازگشت. | ||
او نويسنده‌اى پرتلاش و با همت بود. علاوه بر آثار منشورى كه از او بر جاى مانده، شعر نيز مى‌سرود و برخى سروده‌هايش را در آثار خود آورده است. به همراه او، برادرش نيز در گلكنده زندگى مى‌كرد كه به فارسی شعر مى‌سرود و خادم تخلص مى‌كرد. | او نويسنده‌اى پرتلاش و با همت بود. علاوه بر آثار منشورى كه از او بر جاى مانده، شعر نيز مى‌سرود و برخى سروده‌هايش را در آثار خود آورده است. به همراه او، برادرش نيز در گلكنده زندگى مى‌كرد كه به فارسی شعر مى‌سرود و خادم تخلص مى‌كرد. | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۳۹
| نام | بسطامی، علی بن طیفور |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE908AUTHORCODE |
على بن طيفور بسطامى اديب، مترجم و نويسنده كتب دينى و تاريخى قرن يازدهم، در خانواده‌اى فاضل و دانشمند در بسطام ديده به جهان گشود. پدرش دانشمند و محدث مشهورى بود كه فرزندش نزد او دانش مرسوم روزگار را آموخت. پس به خراسان مسافرت كرد و از محضر شيخ رضى‌الدين حسینى تفرشى بهره برد و مدتى نيز شاگرد ابن‌خاتون عاملى بود و تحصيلات تكميلى را به پايان رساند. او در جوانى به دكن مهاجرت كرد و در گلكنده دكن كه در جنوب هند است، رحل اقامت افكند و مدت زيادى از عمر خودش را در دوران حكومت عبدالله قطب شاه (1035-1083ق) و جانشين او ابوالحسن تاناشاه (1083-1098ق) سپرى كرد و در اين شهر با دانشمندان و اميرانى چون شيخ ملك محمد انصارى و نيك‌نام خان رضاقلى (1082ق) پيوند دوستى داشت. در منابع ذكر شده كه بسطامى در دستگاه قطب شاه، به منصب قضاوت رسيد. به نوشته برخى منابع، وى تا پايان عمر در گلكنده ماند؛ اما برخى منابع نوشته‌اند وى پس از سقوط خاندان قطب شاهى (1098ق) به ایران بازگشت.
او نويسنده‌اى پرتلاش و با همت بود. علاوه بر آثار منشورى كه از او بر جاى مانده، شعر نيز مى‌سرود و برخى سروده‌هايش را در آثار خود آورده است. به همراه او، برادرش نيز در گلكنده زندگى مى‌كرد كه به فارسی شعر مى‌سرود و خادم تخلص مى‌كرد.
تأليفات
- منهاج النجاح في ترجمه مفتاح الفلاح
- اخلاق حسنى يا اخلاق قطب شاهى
- انوار التحقيق
- تحفه قطب شاهى
- تحفه الغرائب
- تحفه مالكى
- ترجمه و شرح مكارم الاخلاق حسن بن فضل طبرسى بسطامى
- حدائق السلاطين في كلام الخواتين
- شرح عوامل
- گنج‌نامه
- فرهنگ فارسی به فارسی
- معصوميه
منابع مقاله
گنجينه روشنان: على بن طيفور بسطامى (معرفى مشاهير گمنام از شهر بسطام)، ميرآقايى، سيد هادى، كيهان فرهنگى، اسفند 1386، شماره 257، صفحه 68 -69