۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
باب اول، در مورد ویژگیهای شخصی نگارنده است که در سه فصل مطرح شده است: فصل اول، در مورد عصر زندگی مؤلف است که از سه جهت سیاسی، اجتماعی و علمی مورد بررسی قرار گرفته است؛ فصل دوم، درباره روش و سیره زندگی [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] است که در ده جهت مورد تحلیل قرار گرفته است: اسم و نسب [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]]، محل تولد و زندگی او، زهد و عبادت [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]]، خانواده و تأثیرات ایشان بر شخصیت اشعری، جایگاه علمی [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] و حمد و ثنای مردم از وی، تألیفات اشعری، مراحل و اطوار علمی که [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] طی کرده است، روش و برنامه علمی اشعری در تحصیل علم، مخالفت اشعریین با روش علمی اشعری و وفات [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]]. | باب اول، در مورد ویژگیهای شخصی نگارنده است که در سه فصل مطرح شده است: فصل اول، در مورد عصر زندگی مؤلف است که از سه جهت سیاسی، اجتماعی و علمی مورد بررسی قرار گرفته است؛ فصل دوم، درباره روش و سیره زندگی [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] است که در ده جهت مورد تحلیل قرار گرفته است: اسم و نسب [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]]، محل تولد و زندگی او، زهد و عبادت [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]]، خانواده و تأثیرات ایشان بر شخصیت اشعری، جایگاه علمی [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] و حمد و ثنای مردم از وی، تألیفات اشعری، مراحل و اطوار علمی که [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] طی کرده است، روش و برنامه علمی اشعری در تحصیل علم، مخالفت اشعریین با روش علمی اشعری و وفات [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]]. | ||
فصل سوم، در باب شیوخ و شاگردان [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] است که در دو مبحث مجزا مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-86</ref>. | فصل سوم، در باب شیوخ و شاگردان [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] است که در دو مبحث مجزا مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-86</ref>. | ||
باب دوم، در مورد ویژگیهای کتاب حاضر است که در دو فصل مطرح شده است. فصل اول، طی شش مبحث مطرح شده که محقق کتاب در مورد مشخصات و ویژگیهای کتاب بهتفصیل سخن گفته است. مبحث اول آن در باب وجه تسمیه کتاب است و مبحث دوم درباره موضوع و تحلیل محتوای کتاب است که محقق کتاب یکبهیک به تبیین محتوای فصول و ابواب کتاب پرداخته است. مبحث سوم در باب سبب و انگیزه تألیف است که نگارنده در این مورد بیان میدارد که اهالی ثغر در مورد مذهب حق و ویژگیهای آن از نویسنده سؤال کرده بودند و این نوشتار را در جواب سؤال آنها نگاشته است. مبحث چهارم در باب توثیق نسبت این کتاب به اشعری است که محقق بهقطعیت اعلام میدارد که این تألیف به طرق مختلف (که به شرح آنها میپردازد) نسبت آن به [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] ثابت است. مبحث پنجم درباره ارزش علمی این کتاب است که محقق با استناد به شخصیت مهم [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] و اهمیت مباحث مطرحشده در این کتاب، آن را تألیفی ارزشمند معرفی میکند. مبحث ششم، در باب نقد بر تألیف اشعری است که محقق کتاب با ایراد چهار نقد بر این تألیف این مبحث را به پایان میبرد<ref>ر.ک: همان، ص78-112</ref>. | باب دوم، در مورد ویژگیهای کتاب حاضر است که در دو فصل مطرح شده است. فصل اول، طی شش مبحث مطرح شده که محقق کتاب در مورد مشخصات و ویژگیهای کتاب بهتفصیل سخن گفته است. مبحث اول آن در باب وجه تسمیه کتاب است و مبحث دوم درباره موضوع و تحلیل محتوای کتاب است که محقق کتاب یکبهیک به تبیین محتوای فصول و ابواب کتاب پرداخته است. مبحث سوم در باب سبب و انگیزه تألیف است که نگارنده در این مورد بیان میدارد که اهالی ثغر در مورد مذهب حق و ویژگیهای آن از نویسنده سؤال کرده بودند و این نوشتار را در جواب سؤال آنها نگاشته است. مبحث چهارم در باب توثیق نسبت این کتاب به اشعری است که محقق بهقطعیت اعلام میدارد که این تألیف به طرق مختلف (که به شرح آنها میپردازد) نسبت آن به [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] ثابت است. مبحث پنجم درباره ارزش علمی این کتاب است که محقق با استناد به شخصیت مهم [[اشعری، علی بن اسماعیل|اشعری]] و اهمیت مباحث مطرحشده در این کتاب، آن را تألیفی ارزشمند معرفی میکند. مبحث ششم، در باب نقد بر تألیف اشعری است که محقق کتاب با ایراد چهار نقد بر این تألیف این مبحث را به پایان میبرد<ref>ر.ک: همان، ص78-112</ref>. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
# اثبات اسماء حسنای الهی و صفات والای حق تعالی، با ذکر برخی از صفات. | # اثبات اسماء حسنای الهی و صفات والای حق تعالی، با ذکر برخی از صفات. | ||
اجماع دوم و سوم در بیان اینکه لازمه اثبات اسماء و صفات برای خداوند متعال این نیست که خداوند متعال شبیه مخلوقات باشد. | اجماع دوم و سوم در بیان اینکه لازمه اثبات اسماء و صفات برای خداوند متعال این نیست که خداوند متعال شبیه مخلوقات باشد. | ||
اجماع چهارم در بیان برخی از صفات الهی است و اینکه صفات خداوند متعال ازلی و قدیم است و حادث نیست و خداوند با ذات و صفات خویش واحد مطلق است و همان طور که ذات خداوند متعال قدیم است، صفات وی نیز قدیم است<ref>ر.ک: همان، ص95</ref>. | اجماع چهارم در بیان برخی از صفات الهی است و اینکه صفات خداوند متعال ازلی و قدیم است و حادث نیست و خداوند با ذات و صفات خویش واحد مطلق است و همان طور که ذات خداوند متعال قدیم است، صفات وی نیز قدیم است.<ref>ر.ک: همان، ص95</ref>. | ||
اجماع پنجم در باب اشکال و مناقشه طولانی به مکتب معتزله است؛ به اینکه چطور معتزله اسماء الهی را اثبات کردهاند بدون اثبات صفات الهی و حال آنکه از جهت عقلی ابتدا باید صفات الهی ثابت شود بعد اسماء الهی از آن مشتق شود؛ چطور معتزله بدون اثبات مشتقمنه، قائل به ثبوت مشتق شدهاند<ref>ر.ک: همان، ص95</ref>. | اجماع پنجم در باب اشکال و مناقشه طولانی به مکتب معتزله است؛ به اینکه چطور معتزله اسماء الهی را اثبات کردهاند بدون اثبات صفات الهی و حال آنکه از جهت عقلی ابتدا باید صفات الهی ثابت شود بعد اسماء الهی از آن مشتق شود؛ چطور معتزله بدون اثبات مشتقمنه، قائل به ثبوت مشتق شدهاند<ref>ر.ک: همان، ص95</ref>. | ||