۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'ى هاى' به 'ی‌های') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه محقق، به شرح حال ابوجعفر احمد بن محمّد بن خالد برقى و بحث درباره انتساب اين كتاب به وى پرداخته شده است. محقّق به درستى در مقدمه تأكيد كرده است كه انتساب اين كتاب به برقى صغير (احمد بن محمّد) نادرست است<ref>مقدمه محقق، ص 20</ref> | در مقدمه محقق، به شرح حال ابوجعفر احمد بن محمّد بن خالد برقى و بحث درباره انتساب اين كتاب به وى پرداخته شده است. محقّق به درستى در مقدمه تأكيد كرده است كه انتساب اين كتاب به برقى صغير (احمد بن محمّد) نادرست است.<ref>مقدمه محقق، ص 20</ref> | ||
نويسنده در هر فصل، ابتدا نام رواتى كه از اصحاب امام قبل بوده و امام مورد بحث را نيز درك كرده‌اند، آورده و سپس به ذكر اصحاب آن امام پرداخته است. تقريباً تمام حجم كتاب اختصاص به ذكر نام افراد و نسبت آنها داشته و جمله‌اى در رد يا تأييد و توثيق كسى به ميان نيامده است. البته در موارد اندكى نيز مطالبى پيرامون وثاقت يا عدم وثاقت آنها ذكر شده است. | نويسنده در هر فصل، ابتدا نام رواتى كه از اصحاب امام قبل بوده و امام مورد بحث را نيز درك كرده‌اند، آورده و سپس به ذكر اصحاب آن امام پرداخته است. تقريباً تمام حجم كتاب اختصاص به ذكر نام افراد و نسبت آنها داشته و جمله‌اى در رد يا تأييد و توثيق كسى به ميان نيامده است. البته در موارد اندكى نيز مطالبى پيرامون وثاقت يا عدم وثاقت آنها ذكر شده است. | ||
هرچند نويسنده به تعديل يا توثيق كسى نپرداخته، اما در آنجا كه لازم ديده، از حد صرفاً يادآورى فراتر رفته و برخى از اطلاعات افزوده را در اختيار خواننده قرار داده است<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج11، ص742</ref> | هرچند نويسنده به تعديل يا توثيق كسى نپرداخته، اما در آنجا كه لازم ديده، از حد صرفاً يادآورى فراتر رفته و برخى از اطلاعات افزوده را در اختيار خواننده قرار داده است.<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج11، ص742</ref> | ||
نكته قابل توجه در مورد اين كتاب، آن است كه برخى در انتساب آن تشكيك كرده‌اند؛ برخى آن را به محمّد بن خالد (برقى كبير) و بيشتر به احمد بن محمّد بن خالد (برقى صغير) نسبت داده‌اند و به نام او نيز چاپ شده است. هر چند در اجزاى كتاب «محاسن»، نام‌هايى چون «الرجال»، «الطبقات» و «طبقات الرجال» ديده مى‌شود، ولى قرائنى چند نشان مى‌دهد كه اين كتاب، بعدها تأليف شده و نوشته على بن محمد بن عبدالله، از نوادگان برقى يا به احتمال بيشتر نوشته پدر وى احمد بن عبدالله، نوه برقى است كه به سبب تشابه اسمى وى با نام جدش به برقى نسبت داده شده است. البتّه ابن ندبم يك كتاب «الرجال» هم به برقى پدر نسبت داده است، با اين توصيف «فيه ذكر من روى عن اميرالمؤمنين(ع)». بر فرض درستى اين نسبت، ممكن است اين كتاب همين باب از رجال برقى موجود باشد كه بعداً نوه‌اش آن را تكميل كرده باشد. بنابراین با اينكه كتاب «الرجال» بنابر مشهور به برقى صغير نسبت داده شده، قرائن و شواهدى هست كه در صحّت اين انتساب ترديد ايجاد مى‌كند: | نكته قابل توجه در مورد اين كتاب، آن است كه برخى در انتساب آن تشكيك كرده‌اند؛ برخى آن را به محمّد بن خالد (برقى كبير) و بيشتر به احمد بن محمّد بن خالد (برقى صغير) نسبت داده‌اند و به نام او نيز چاپ شده است. هر چند در اجزاى كتاب «محاسن»، نام‌هايى چون «الرجال»، «الطبقات» و «طبقات الرجال» ديده مى‌شود، ولى قرائنى چند نشان مى‌دهد كه اين كتاب، بعدها تأليف شده و نوشته على بن محمد بن عبدالله، از نوادگان برقى يا به احتمال بيشتر نوشته پدر وى احمد بن عبدالله، نوه برقى است كه به سبب تشابه اسمى وى با نام جدش به برقى نسبت داده شده است. البتّه ابن ندبم يك كتاب «الرجال» هم به برقى پدر نسبت داده است، با اين توصيف «فيه ذكر من روى عن اميرالمؤمنين(ع)». بر فرض درستى اين نسبت، ممكن است اين كتاب همين باب از رجال برقى موجود باشد كه بعداً نوه‌اش آن را تكميل كرده باشد. بنابراین با اينكه كتاب «الرجال» بنابر مشهور به برقى صغير نسبت داده شده، قرائن و شواهدى هست كه در صحّت اين انتساب ترديد ايجاد مى‌كند: | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
# در كتاب حاضر، برقى پدر و پسر، هر دو ذكر شده‌اند. بدون اينكه تصريح شده باشد كه اين دو با مؤلّف كتاب چه نسبتى دارند؟ در حالى‌كه متداول است كه مصنّف هنگام ذكر نام خود در كتاب، به اين موضوع اشاره كند<ref>آقايى، سيد على، ص 228- 229</ref> | # در كتاب حاضر، برقى پدر و پسر، هر دو ذكر شده‌اند. بدون اينكه تصريح شده باشد كه اين دو با مؤلّف كتاب چه نسبتى دارند؟ در حالى‌كه متداول است كه مصنّف هنگام ذكر نام خود در كتاب، به اين موضوع اشاره كند<ref>آقايى، سيد على، ص 228- 229</ref> | ||
از اين قرائن چنين حاصل مى‌شود كه اين كتاب، تأليف برقى (پدر يا پسر) نيست، بلكه تأليف احمد بن عبدالله بن احمد، نوه برقى صغير و از مشايخ [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] يا على بن احمد بن عبدالله نتيجه برقى و استاد صدوق است. از آنجا كه سعد بن عبدالله اشعرى و عبدالله بن جعفر از شاگردان برقى صغير بوده‌اند، احتمال نخست قوى‌تر مى‌نمايد زيرا دراين‌صورت سعد و حميرى معاصر پسرش عبدالله بوده و در طبقه مشايخ نوه قرار مى‌گيرند كه به سبب تشابه اسمى وى با نام جدش، كتاب وى به برقى صغير نسبت داده شده است<ref>همان، ص229</ref> | از اين قرائن چنين حاصل مى‌شود كه اين كتاب، تأليف برقى (پدر يا پسر) نيست، بلكه تأليف احمد بن عبدالله بن احمد، نوه برقى صغير و از مشايخ [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] يا على بن احمد بن عبدالله نتيجه برقى و استاد صدوق است. از آنجا كه سعد بن عبدالله اشعرى و عبدالله بن جعفر از شاگردان برقى صغير بوده‌اند، احتمال نخست قوى‌تر مى‌نمايد زيرا دراين‌صورت سعد و حميرى معاصر پسرش عبدالله بوده و در طبقه مشايخ نوه قرار مى‌گيرند كه به سبب تشابه اسمى وى با نام جدش، كتاب وى به برقى صغير نسبت داده شده است.<ref>همان، ص229</ref> | ||
در پايان مى‌توان مهمترين ويژگى‌هاى اين كتاب را در مؤلفه‌هاى زير، خلاصه نمود: | در پايان مى‌توان مهمترين ويژگى‌هاى اين كتاب را در مؤلفه‌هاى زير، خلاصه نمود: | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
اين كتاب نخستين‌بار در سال 1342ق توسط سيد كاظم موسوى مياموى و زير نظر سيد جلال‌الدين محدّث ارموى تصحيح و همراه با «[[الرجال (حلی)|رجال ابن داود]]» از سوى انتشارات دانشگاه تهران چاپ شده است. تصحيح اين كتاب، نخست بر مبناى سه نسخه صورت گرفته است. مصحّح پس از اتمام كار تصحيح، به نسخه چهارمى دست يافته كه مطالبى از آن را در استدراك كتاب آورده است، هرچند مشخصات نسخه اخير را ذكر نكرده است<ref>آقايى، سيدعلى، ص230</ref> | اين كتاب نخستين‌بار در سال 1342ق توسط سيد كاظم موسوى مياموى و زير نظر سيد جلال‌الدين محدّث ارموى تصحيح و همراه با «[[الرجال (حلی)|رجال ابن داود]]» از سوى انتشارات دانشگاه تهران چاپ شده است. تصحيح اين كتاب، نخست بر مبناى سه نسخه صورت گرفته است. مصحّح پس از اتمام كار تصحيح، به نسخه چهارمى دست يافته كه مطالبى از آن را در استدراك كتاب آورده است، هرچند مشخصات نسخه اخير را ذكر نكرده است.<ref>آقايى، سيدعلى، ص230</ref> | ||
رجال برقى مجدداً در سال 1419ق با تحقيق جواد قيومى اصفهانى (كتاب حاضر) از سوى مؤسسة النشر الاسلامي در قم منتشر شده است<ref>همان، ص 230- 231</ref> | رجال برقى مجدداً در سال 1419ق با تحقيق جواد قيومى اصفهانى (كتاب حاضر) از سوى مؤسسة النشر الاسلامي در قم منتشر شده است.<ref>همان، ص 230- 231</ref> | ||
اين كتاب براى سومين‌بار در سال 1386ش (1428ق/ 2007م) با عنوان كتاب «الطبقات» با مطالعه و تحقيق [[دكتر ثامر كاظم عبدالخفاجي]] از سوى انتشارات كتابخانه [[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]] منتشر شده است. اين چاپ به گفته محقّق آن، مبتنى بر دو نسخه صورت گرفته است: نسخه اصل، نسخه دانشگاه تهران با تاريخ كتابت 1383ق و بدون نام كاتب و نسخه كتابخانه آل کاشفالغطاء در نجف (تاريخ كتابت 1386ق) به خط حسن عبدالهادى موسوى خرسان. ظاهراً به دليل آن‌كه در نسخه دوم تصحيف و تحريف زيادى صورت گرفته، فقط بر نسخه اول (اصل) اعتماد شده و جز مواردى نادر، نسخه بدل ذكر نشده است. جالب آن‌كه محقّق نه‌تنها به نسخه‌هاى اختصاصى مرحوم محدّث ارموى (كه چاپ نخست مبتنى بر آنها صورت گرفته) دسترسى نداشته تا آنها را با نسخه اصل خود (كه تاريخ كتابت آن با تاريخ چاپ اول كتاب برابر است!) مقايسه كند، بلكه به رغم انتشار اين كتاب توسط انتشارات كتابخانه [[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]، محقّق از نسخه اختصاصى همين كتابخانه نيز (كه مصحّح چاپ اول در اختيار داشته) بهره نگرفته است. بنابراین به نظر مى‌رسد دست‌كم از لحاظ اصالت نسخه‌هاى چاپ اول همچنان پيشتاز است و چاپ‌هاى دوم و سوم سخن تازه‌اى ندارند<ref>همان، ص 238</ref> | اين كتاب براى سومين‌بار در سال 1386ش (1428ق/ 2007م) با عنوان كتاب «الطبقات» با مطالعه و تحقيق [[دكتر ثامر كاظم عبدالخفاجي]] از سوى انتشارات كتابخانه [[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]] منتشر شده است. اين چاپ به گفته محقّق آن، مبتنى بر دو نسخه صورت گرفته است: نسخه اصل، نسخه دانشگاه تهران با تاريخ كتابت 1383ق و بدون نام كاتب و نسخه كتابخانه آل کاشفالغطاء در نجف (تاريخ كتابت 1386ق) به خط حسن عبدالهادى موسوى خرسان. ظاهراً به دليل آن‌كه در نسخه دوم تصحيف و تحريف زيادى صورت گرفته، فقط بر نسخه اول (اصل) اعتماد شده و جز مواردى نادر، نسخه بدل ذكر نشده است. جالب آن‌كه محقّق نه‌تنها به نسخه‌هاى اختصاصى مرحوم محدّث ارموى (كه چاپ نخست مبتنى بر آنها صورت گرفته) دسترسى نداشته تا آنها را با نسخه اصل خود (كه تاريخ كتابت آن با تاريخ چاپ اول كتاب برابر است!) مقايسه كند، بلكه به رغم انتشار اين كتاب توسط انتشارات كتابخانه [[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]، محقّق از نسخه اختصاصى همين كتابخانه نيز (كه مصحّح چاپ اول در اختيار داشته) بهره نگرفته است. بنابراین به نظر مى‌رسد دست‌كم از لحاظ اصالت نسخه‌هاى چاپ اول همچنان پيشتاز است و چاپ‌هاى دوم و سوم سخن تازه‌اى ندارند<ref>همان، ص 238</ref> | ||