بکری، محمد معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

از‎ جمله موفقیت‎های میر معصوم، ‎اعزام وی از‎ ناحیه امپراتور ‎بزرگ گورکانی به سفارت دربار شاه ‎عباس اول صفوی بوده است. ‎شروع این مأموریت به سال ١۰١۰‎ق و‎ مدت آن بیش از‎ سه سال بوده است<ref>ر.ک: همان، ص91</ref>.

نویسنده «ذخيرة الخوانين» از مشارکت او در امور خیر، ‎همراهی با مردم و احسان او نسبت به علما و دانشمندان یاد کرده و از آثار متعدد وی در بسیاری از مناطق ذکری به میان آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

میر معصوم، مساجد، سراها و چاه‎های بسیاری را احداث نمود. از میان بناهای منسوب به وی در سکهر‎ مناره مخصوص و بقعه مزار وی و گنبد دریایی معروف است. وی نه فقط سرداری شجاع و دلیر، بلکه طبیبی ماهر‎ نیز محسوب می‎شد. یکی از مشاغل وی خوش‎نویسی بود. او شاعری خوش‎قریحه بود‎ و‎ «نامی» تخلص می‎کرد. میر معصوم در شعر‎ و ادبیات فارسی در دوران خود سرآمد و ممتاز بود. ‎چنان‎که خمسه مشهور به ‎نامی از آثار ارزشمند وی در این عرصه بوده و در‎ حقیقت پنج مثنوی او در جواب خمسه نظامی گنجوی است. این مثنوی‎ها عبارتند از‎: معدن‎ الأفکار، حسن و ناز، ا‎کبرنامه، رأی صورت و خمسه متحیره. ‎کسانی که اشعار او را بررسی کرده‎اند، معتقدند که در تمام دیوان وی حتی یک قصیده در مدح کسی دیده نشده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

از ویژگی‎های دیگر او، آشنایی با طب بوده است؛ به‎طوری‎که دو کتاب در این رشته از وی اشتهار دارد که به نوشته ظهورالدین احمد، یکی طب نامی‎که نسخه‎ای از آن نزد یکی از احفاد وی به نام سید منور‎علی معصومی بوده است و دیگری مفردات معصومی. اثر مذکور در باب مداوای بیماری‎های چشم، ‎گوش، ‎حلق و گزیدگی حیوانات تألیف شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.