۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[ایروانی، علی|میرزا علی ایروانی نجفی]] از شاگردان [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] بوده و بر کتاب استاد خویش حاشیه زده است. در کتاب [[العروة الوثقی|عروه]] فتاوای [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید]] در مباحث فقهی شیعه مطرح شده و فقیهان شیعه فتاوای خود را در حاشیه این کتاب بیان می‌کرده‌اند که کتاب حاضر حاشیه بر جزء اول کتاب است. این جزء از کتاب حاوی دو باب تقلید و طهارت است؛ باب تقلید مشتمل بر 72 مسئله است. باب طهارت نیز سه فصل کلی در رابطه با میاه (آب‌ها)، نجاسات و صلات (نماز) دارد که کتاب صلات خود دارای 49 فصل است. | [[ایروانی، علی|میرزا علی ایروانی نجفی]] از شاگردان [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] بوده و بر کتاب استاد خویش حاشیه زده است. در کتاب [[العروة الوثقی|عروه]] فتاوای [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید]] در مباحث فقهی شیعه مطرح شده و فقیهان شیعه فتاوای خود را در حاشیه این کتاب بیان می‌کرده‌اند که کتاب حاضر حاشیه بر جزء اول کتاب است. این جزء از کتاب حاوی دو باب تقلید و طهارت است؛ باب تقلید مشتمل بر 72 مسئله است. باب طهارت نیز سه فصل کلی در رابطه با میاه (آب‌ها)، نجاسات و صلات (نماز) دارد که کتاب صلات خود دارای 49 فصل است. | ||
ایروانی همانند دیگر فقهای شیعه گاه دیدگاه‌‌های [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] را مورد کنکاش قرار داده و فتوای خود را به‌عنوان حاشیه ذکر کرده است؛ در اولین حاشیه بر مبحث تقلید برخلاف [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] که عمل عامی و غیر مجتهد را بدون تقلید و احتیاط باطل می‌داند، معتقد است که اگر قصد قربت داشته و عملش مطابق واقع یا فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش در آن عصر یا عصر تقلید جایز است باشد، عملش صحیح است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4؛ پاورقی1</ref>. | ایروانی همانند دیگر فقهای شیعه گاه دیدگاه‌‌های [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] را مورد کنکاش قرار داده و فتوای خود را به‌عنوان حاشیه ذکر کرده است؛ در اولین حاشیه بر مبحث تقلید برخلاف [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] که عمل عامی و غیر مجتهد را بدون تقلید و احتیاط باطل می‌داند، معتقد است که اگر قصد قربت داشته و عملش مطابق واقع یا فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش در آن عصر یا عصر تقلید جایز است باشد، عملش صحیح است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4؛ پاورقی1</ref>. | ||
وی در بسیاری از حواشی با الفاظی چون «فیه باس، مشکل، لایترک، لایجوز، استحباباً» تنها به ذکر فتوا و نظر خویش بسنده کرده و نیازی به ذکر دلیل یا توضیح ندیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، پاورقی ص46 و 48 و 114</ref>. | وی در بسیاری از حواشی با الفاظی چون «فیه باس، مشکل، لایترک، لایجوز، استحباباً» تنها به ذکر فتوا و نظر خویش بسنده کرده و نیازی به ذکر دلیل یا توضیح ندیده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، پاورقی ص46 و 48 و 114</ref>. | ||
وی از تکرار مطالب پرهیز کرده و در مواردی که فتوا یا دیدگاهی مشابه مسائل پیشین داشته به آن ارجاع داده است؛ به‌عنوان‌مثال در مسئله 16 از باب تقلید چنین می‌خوانیم: «حکم این مسئله در مسئله هفت گذشت»<ref>ر.ک: همان، ص7، پاورقی1</ref>. | وی از تکرار مطالب پرهیز کرده و در مواردی که فتوا یا دیدگاهی مشابه مسائل پیشین داشته به آن ارجاع داده است؛ به‌عنوان‌مثال در مسئله 16 از باب تقلید چنین می‌خوانیم: «حکم این مسئله در مسئله هفت گذشت»<ref>ر.ک: همان، ص7، پاورقی1</ref>. | ||