ابن بلخی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'فارس نامه (تعریب)' به 'فارسنامه (تعريب)') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن بلخى''' متوفاى پس از 510 ق.نام و نشان وى‌تاكنون ناشناخته مانده است.لسترنج و | '''ابن بلخى''' متوفاى پس از 510 ق.نام و نشان وى‌تاكنون ناشناخته مانده است.لسترنج و نیکلسون نوشته‌اند كه نویسندۀ فارسنامه را نخست حمد اللّه مستوفی «ابن بلخى» خوانده است.حاجى خليفه نيز شهرت او را به همين صورت نوشته است.[[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] احتمال داده است كه وى همان ابوزيد احمد بن سهل البلخى، مؤلف صور الاقاليم باشد اما با توجه به‌زمان زندگى احمد بن سهل(حدود 236-322 ق)چنين احتمالى صحيح به نظرنمى‌آيد.ابن بلخى در فارسنامه مى‌گوید كه اگر چه بلخى نژاد است، اما در فارس‌تربيت يافته است.پدر بزرگ وى در زمان ركن الدوله خمار تگين كه از سوى‌سلطان بركيارق سلجوقى، بر فارس فرمان مى‌راند، در حدود 492 ق، مستوفى‌يا حسابدار ماليات فارس بود.ابن بلخى در همين دوران به فارس آمد و با تاريخ و اوضاع طبيعى و اقتصادى‌و سياسى اين ديار به خوبى آشنا شد.از اين رو سلطان ابوشجاع محمد، برادرو جانشين بركيارق، او را به نوشتن فارسنامه فرمان داد. | ||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۳۴
| نام | ابنبلخی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 510 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | فارسنامه ابنبلخی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1068AUTHORCODE |
ابن بلخى متوفاى پس از 510 ق.نام و نشان وى‌تاكنون ناشناخته مانده است.لسترنج و نیکلسون نوشته‌اند كه نویسندۀ فارسنامه را نخست حمد اللّه مستوفی «ابن بلخى» خوانده است.حاجى خليفه نيز شهرت او را به همين صورت نوشته است.ادوارد براون احتمال داده است كه وى همان ابوزيد احمد بن سهل البلخى، مؤلف صور الاقاليم باشد اما با توجه به‌زمان زندگى احمد بن سهل(حدود 236-322 ق)چنين احتمالى صحيح به نظرنمى‌آيد.ابن بلخى در فارسنامه مى‌گوید كه اگر چه بلخى نژاد است، اما در فارس‌تربيت يافته است.پدر بزرگ وى در زمان ركن الدوله خمار تگين كه از سوى‌سلطان بركيارق سلجوقى، بر فارس فرمان مى‌راند، در حدود 492 ق، مستوفى‌يا حسابدار ماليات فارس بود.ابن بلخى در همين دوران به فارس آمد و با تاريخ و اوضاع طبيعى و اقتصادى‌و سياسى اين ديار به خوبى آشنا شد.از اين رو سلطان ابوشجاع محمد، برادرو جانشين بركيارق، او را به نوشتن فارسنامه فرمان داد.