معالم المدرستين: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف بر اين باور است كه به مفاد آيه '''«فَاِن تنازَعْتُم فى شَىْءٍ فَردُّوهُ اِلَى اللهِ و الرَّسُولِ؛''' اگر در چيزى نزاع و ستيز كرديد، [حكم] آن را به خدا و رسول باگردانيد»، مسلمانان بايد در مسائل اختلافى به كتاب و سنت بازگردند و كلام خدا و رسولش را ميزان اعمال خويش گيرند و كردار خود را با آن بسنجند. از اين‌رو علامه اين كتاب را براى آن كه راهى به سوى اتحاد اسلامی‌باشد، نگاشته است؛ چه اين كه بسيارى از اختلافات و نزاع‌هاى مذهبى به سبب عدم شناخت درست قرآن و سنت شكل گرفته است؛ از سوى ديگر برخى از نزاع‌هاى بين‌المذاهبى بر اثر عدم شناخت صحيح سخن و اعتقادات طرف مقابل شكل گرفته است. علامه كوشيده موضوعات مهم اعتقادى را در مكتب اهل‌بيت(ع) و نيز مكتب خلفا در اين كتاب بار شناساند. از اين‌رو كتاب معالم المدرستين سرآغاز خوبى بر بررسى‌هاى تطبيقى كلام شيعه و اهل سنّت خواهد بود.

[[عسکری، مرتضی|علامه عسكرى]]، نخست به سفرهاى خود اشاره مى‌كند و اين كه در آن سفرها عقايدى در بين مردم مشاهده كرده كه بر اثر فهم نادرست مباحث كلامى بوده و گاه اين فهم نادرست باعث تهمت زدن به طرف مقابل شده است. سپس وارد بحث صفات خدا مى‌شود. اين بحث كه از مباحث جنجال بر انگيز كلامى است، متكلمين را به آراى متشتت فراوانى كشانده است؛ دليل آن هم اين است كه بسيارى از آيات و روايات مربوط به آن، شايسته تأويل است؛ در اين تأويل و توجيه، هر يك از عالمان دو مكتب ديدگاه خاصّى را برگزيده‌اند و به نفى ديدگاه طرف مقابل پرداخته‌اند. اين بخش كتاب دورنماى شگفتى از اين اختلافات را نشان مى‌دهد. در بحث اختلاف در صفات انبيا، نويسنده كوشيده منشأ را شناسايى كند. اين بحث خود شاخه‌هاى فراوان دارد. نخست، بحث تبرک جستن به آثار پيامبران است - تبرّك به آب دهان، وضو، مو، قبر و جاى دست پيامبر سيره مسلمانان صدر اسلام بوده است و در جواز فهقى و نگرش كلامى مباحث فراوانى به وجود آورده است.