شیرازی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE07089AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
از شاگردان او مى‌توان آقا سيد صدر كوه‌پايه‌اى، آقا سيد على كازرونى و آقا شيخ محمدحسین كاشف الغطاء را نام برد و مرحوم [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، مرجع تقليد، از او اجازه روايت داشته است. | از شاگردان او مى‌توان آقا سيد صدر كوه‌پايه‌اى، آقا سيد على كازرونى و آقا شيخ محمدحسین كاشف الغطاء را نام برد و مرحوم [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، مرجع تقليد، از او اجازه روايت داشته است. | ||
از مرحوم شانه‌ساز شيرازى آثار ارزش‌مندى به جاى مانده كه بعضى از آنها، مانند حاشيه بر كتاب فصول، رساله‌اى در لباس مشکوک ... به چاپ رسيده است. شيخ احمد شيرازى، در سال 1332ق، در نجف اشرف وفات يافت. قبر او در يكى از حجره‌هاى صحن مطهر [[امام على(ع)|اميرمؤمنان على(ع)]] در همان نجف مى‌باشد. | از مرحوم شانه‌ساز شيرازى آثار ارزش‌مندى به جاى مانده كه بعضى از آنها، مانند حاشيه بر كتاب فصول، رساله‌اى در لباس مشکوک... به چاپ رسيده است. شيخ احمد شيرازى، در سال 1332ق، در نجف اشرف وفات يافت. قبر او در يكى از حجره‌هاى صحن مطهر [[امام على(ع)|اميرمؤمنان على(ع)]] در همان نجف مى‌باشد. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۵۷
| نام | شیرازی، احمد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1332 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تعلیقات الفصول فی الاصول |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07089AUTHORCODE |
شيخ احمد شانه‌ساز شيرازى، از علما و حكماى برجسته شيعه در قرن 14ق و مدرس حكمت، در شيراز به دنيا آمد و براى تحصيل علوم دينى در زمان مرجعيت ميرزاى بزرگ شيرازى، به سامرا هجرت كرد. چند سال از محضر ايشان بهره‌مند شد و دوباره به شيراز برگشت. مدتى در شيراز بود و بعد براى هميشه به نجف اشرف در عراق رفت. در نجف به تدريس و تربيت طلاب علوم دين، مشغول شد و توليت مدرسه قواميه (قوام‌الدين شيرازى) را به عهده گرفت و همان‌جا تدريس مى‌كرد و در صحن مطهر حضرت اميرالمؤمنين(ع)، نماز جماعت اقامه مى‌كرد.
علامه شيخ آقا بزرگ تهرانى مى‌گويد: در سال 1312ق، در ابتداى ورودم به نجف اشرف، مقدارى از مباحث اوامر و مبحث ضد را از كتاب «فصول»، بر او خواندم با اينكه اين مطالب را در تهران خوانده بودم، ولى دانستم كه هيچ‌كس مانند آن حكيم، از عهده آن مطالب برنمى‌آيد و حق مطلب را ادا نمى‌كند.
يكى از اساتيد او، ميرزا عباس شيرازى دارابى(معروف به حكيم عباس) كه از اساتيد مسلم فلسفه در استان فارس و شاگرد حاج ملا هادى سبزوارى بود، مى‌باشد. شيخ احمد، اين دانشمند گران‌قدر، اجازه حديث از مرحوم سيد مهدى قزوينى حلى، داشته است.
از شاگردان او مى‌توان آقا سيد صدر كوه‌پايه‌اى، آقا سيد على كازرونى و آقا شيخ محمدحسین كاشف الغطاء را نام برد و مرحوم سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى، مرجع تقليد، از او اجازه روايت داشته است.
از مرحوم شانه‌ساز شيرازى آثار ارزش‌مندى به جاى مانده كه بعضى از آنها، مانند حاشيه بر كتاب فصول، رساله‌اى در لباس مشکوک... به چاپ رسيده است. شيخ احمد شيرازى، در سال 1332ق، در نجف اشرف وفات يافت. قبر او در يكى از حجره‌هاى صحن مطهر اميرمؤمنان على(ع) در همان نجف مى‌باشد.