صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۸۱۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:




  <big>'''[[بروجردی، حسین]]'''</big>
  <big>'''[[معیارهای اخلاقی در فقه امام صادق(علیه السلام)]]'''</big>


[[پرونده:NUR00363.jpg|بندانگشتی|بروجردی، حسین|175px]]
[[پرونده:NUR18722J1.jpg|بندانگشتی|معیارهای اخلاقی در فقه امام صادق(علیه السلام)|175px]]


'''معرفى اجمالى'''
'''معرفى اجمالى'''


'''آيت‌الله سيد حسين بروجردى'''  فرزند سيد على، در آخرين روزهاى ماه صفر ۱۲۹۲ق، در خاندان طباطبايى، در بروجرد، ديده به جهان گشود.
«معيارهاى اخلاقى در فقه امام جعفر صادق(ع)» ترجمه كتاب «قيم اخلاقية في فقه الإمام جعفر الصادق(ع)» تأليف عالم برجسته لبنانى محمدجواد مغنيه (متولد 1322ق) مى‌باشد كه به قلم على‌اكبر مهدى‌پور به فارسى ترجمه شده است.


پدر ايشان، عالمى جليل القدر، مرجع حوائج مردم و عارف به نسب بيت شريف خويش بود. مادرش نيز سيده آغابيگم، دختر سيد محمدعلى طباطبائى است كه بانويى متدينه، عالمه و پاكدامن بود.
اين اثر، با حجم كوچك خود، مطالب و حقايق فراوانى را دربردارد و خواننده را با بُعدى تازه از ابعاد فقه اسلامى، آشنا مى‌سازد و گامى تازه به سوى شناخت انسان و ارزش‌هاى والاى اين موجود ناشناخته برمى‌دارد (مقدمه ناشر: ص10).


'''اساتید'''
كتاب با دو مقدمه از ناشر و مؤلف آغاز و مطالب در چهار دفتر، عرضه شده است.نويسنده در ابتداى هر بحث، روايتى از امام صادق(ع) نقل و سپس به شرح و توضيح آن پرداخته است.


ايشان در هفت سالگى وارد مكتب‌خانه شد و «جامع المقدمات» را به خوبى آموخت و در ميان شاگردان از امتياز مخصوصى برخورددار شد، به طورى كه ذكاوت و تيزهوشى و متانت وى زبانزد خاص و عام گرديد.
'''گزارش محتوا'''


پدرش چون پيشرفتش را ديد، او را به حوزه علميه نوربخش بروجرد برد و از معلم خواست تا بقيه علوم مقدماتى را به پسرش بياموزد. بدين‌گونه صرف و نحو، معانى بيان، بديع و منطق، فقه و اصول را در بروجرد آموخت و در سال ۱۳۱۰ق به اصفهان مهاجرت كرد.
نويسنده در مقدمه به اين نكته اشاره كرده كه پيش از اين كتابى با نام «مفاهيم انسانية في كلمات الإمام جعفر الصادق(ع)» از نويسنده منتشر شده كه با كتاب حاضر هر دو در يك زمينه نگارش شده است؛ جز اين‌كه در قبلى معيارهاى اخلاقى از ديدگاه اخلاق و اجتماع و در اين كتاب معيارهاى اخلاقى از ديدگاه فقه غنى و پربار امام صادق(ع) مورد مطالعه قرار گرفته است (مقدمه نویسنده: ص11).
سيد محمد باقر درچه‌اى، ميرزا ابوالمعالى كلباسى، سيد محمد تقى مدرس، آخوند كاشى، جهانگيرخان قشقايى از اساتيد ايشان بوده‌اند..........[[ بروجردی، حسین|'''ادامه''']]
 
«ايمان منهاى اخلاق» عنوان بخش (دفتر) اول كتاب است. نويسنده در ابتداى اين دفتر، به اين نكته اشاره دارد كه همه احاديث اهل بيت(ع)، بر اساس مبانى اخلاقى و مكارم انسانى استوار است و هر كسى مطلبى را به آن‌ها نسبت دهد كه با اصول اخلاقى و اهداف انسانى سازگار نباشد، به آن‌ها تهمت زده است (متن کتاب: ص15).
 
وى معتقد است كه در مكتب اهل بيت(ع)، ايمان به قلب اختصاص نداشته، بلكه همه اعضا و جوارح آدمى را دربر مى‌گيرد. در همين رابطه، در اين دفتر، فرازهايى از حديث امام صادق(ع) كه در ضمن آن، آثار و نشانه‌هاى ايمان، بيان شده و توضيح داده شده است كه ثمرات ايمان، در همه اعضا و جوارح آشكار بوده و آثار ايمان به روشنى در آن‌ها ديده مى‌شود. فرازهايى از اين حديث شريف در ضمن شش قسمت ايمان قلب، زبان، گوش، چشم، دست و پاها با مختصر توضيحى، آورده شده است (همان: ص51-27).
 
در فقه اسلامى، احكام و دستوراتى هست كه در قرآن و سنت، به‌طور صريح بيان و مقرر شده و قواعد و اصولى مى‌باشد كه از قرآن و سنت، سرچشمه گرفته است. براى هر حكمى از احكام اسلامى، انگيزه و فلسفه‌اى هست كه به سبب آن وضع شده است. برخى از فلسفه‌هاى احكام، حفظ آسايش و آرامش جامعه است، برخى از آن‌ها، حفظ توازن و تعادل در اجتماع و برخى ديگر، براى جلب منفعت و يا دفع ضرر و يا درمان بيمارى‌هاى اجتماعى است كه در هر يكى از آن‌ها، مصلحت و منفعت فرد و اجتماع، رعايت شده است. لذا مى‌توان گفت احكام و مقررات شرع مقدس اسلام، بر چند گونه است كه برخى تشريع و برخى ديگر، امضاى شارع است كه در ادامه اين دفتر، در پنج بخش، به تفصيل، به آن پرداخته شده است...[[معیارهای اخلاقی در فقه امام صادق(علیه السلام)|'''ادامه''']]




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش