تاريخ التشيع في سامراء: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
كتاب، فاقد تبويب و فصلبندى بوده و مشتمل بر يك مقدمه و ارائه مطالب در ضمن عناوين متعددى است. | كتاب، فاقد تبويب و فصلبندى بوده و مشتمل بر يك مقدمه و ارائه مطالب در ضمن عناوين متعددى است. | ||
== گزارش محتوا == | ==گزارش محتوا== | ||
نويسنده در مقدمه كتاب، به تفسير آيات و تعدادى از احاديث شريفى كه از بزرگان علماى اهل سنت در شأن اهلبيت(ع) نقل شده اشاره كرده است.<ref>مقدمه، ص5</ref> | نويسنده در مقدمه كتاب، به تفسير آيات و تعدادى از احاديث شريفى كه از بزرگان علماى اهل سنت در شأن اهلبيت(ع) نقل شده اشاره كرده است.<ref>مقدمه، ص5</ref> | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۰۲
تاريخ التشيع في سامراء | |
---|---|
پدیدآوران | بلداوی، ایاد عیدان (نويسنده) |
ناشر | موسسة البلداوی الثقافیة للطباعة و النشر |
مکان نشر | بغداد - عراق |
سال نشر | 1429 ق یا 2008 م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تاريخ التشيّع في سامراء، تأليف إياد عيدان البلداوى از جمله آثار تاريخنگارى محلى است كه به بررسى تاريخ تشيع در سامراء پرداخته است. اين اثر در يك جلد، به زبان عربى نگارش شده و در سال 1429ق، به اتمام رسيده است؛ لذا حاوى اطلاعات خوبى درباره تاريخ سامراء در سالهاى اخير است.
نويسنده، كتاب را با انگيزه اجابت دعوت پيامبر(ص) در مودّت و دوستى عترت آن حضرت و برخوردارى از شفاعت اهلبيت(ع) نوشته است.[۱]
ساختار
كتاب، فاقد تبويب و فصلبندى بوده و مشتمل بر يك مقدمه و ارائه مطالب در ضمن عناوين متعددى است.
گزارش محتوا
نويسنده در مقدمه كتاب، به تفسير آيات و تعدادى از احاديث شريفى كه از بزرگان علماى اهل سنت در شأن اهلبيت(ع) نقل شده اشاره كرده است.[۲]
گزارش مباحث كتاب بهطور خلاصه بدينترتيب است:
- اولين بحث كتاب به نامگذارى سامراء اختصاص دارد. صاحب المعجم، نام سامراء را برگرفته از «سام راه» دانسته؛ چراكه سام بن نوح(ع) پس از خروج از كشتى آن را بنا كرد؛ بدانجهت كه آن منطقه داراى هواى پاك، فضائى باز و آبى گوارا بود و گروهى از يهود كه به آنها سامرى مىگفتند، در اين منطقه مسكن گزيدند و لذا سامرا ناميده شد.[۳]ذكر گزارشات جهانگردانى چون ابن جبير و ابن بطوطه و اقوال ديگر مورخين از ديگر مباحث اين بخش از كتاب است.[۴]
- امروزه شرافت سامراء به بركت وجود مرقد مطهر امام هادى و امام حسن عسکری(ع) در آنجاست و لذا شرح مختصرى از زندگانى، اشعار شعرا و علما در شأن آن بزرگواران و 20 حكمت آموزنده از آن دو امام همام در دو بخش مجزا زينتبخش كتاب شده است.[۵]
- ولادت امام زمان(عج) در سامراء واقع شده است. نويسنده به تعدادى از روايات درباره ولادت آن حضرت اشاره كرده است. وى تأكيد مىكند كه 65 روايت از طريق اهل سنت نقل شده كه تصريح به ولادت آن حضرت و اينكه فرزند امام حسن عسکری(ع) بوده، دارند.[۶]
- نويسنده در ذيل عنوان «سامراء در شعر عربى»، اشعارى را از ابن حماد بصرى، شريف رضى(ره)، عضدالدوله بويهى و ديگران گرد آورده است.[۷]
- تعداد زيادى از بزرگان شيعه در سامراء و توسط امامين عسكريين(ع) تربيت يافتهاند كه نويسنده تعداد آنها را 200 تن دانسته كه نقش مهمى در نشر احاديت اهلبيت(ع) داشتهاند.[۸]نويسنده، شرح حال مختصرى از 38 تن را در ادامه ذكر كرده است.[۹]
- شرح دولت عقيليه كه از حكومتهاى شيعى سامراء بوده و پس از بنىحمدان از سال 368 - 486ق، به حكومت رسيدند، مطالب صفحات ديگرى از كتاب را به خود اختصاص داده است.[۱۰]
- شرح بناى روضه مطهره عسكريه، مبحث ديگرى است كه نويسنده به آن پرداخته است. اولين كسى كه قبهاى بر اين قبر شريف بنا نهاد، ناصرالدوله حمدانى (حدود سال 328ق) بوده است. پس از آن عزالدوله بويهى در سال 337ق و عضدالدوله در سال 368 و ديگران به توسعه بنا همت گماشتند كه نويسنده بدون اشاره به منابع اين گزارشات به شرح اين اقدامات پرداخته است.[۱۱]
- خدمتگزارى و دربانى مرقد عسكريين متعلق به سادات ماهىدشت کرمانشاه بود. بين آنان و مردم سامراء مشاجرهاى درگرفت و همين باعث جلاى آنها گرديد. گزارش اين ماجرا و كسانى كه بعد از آن، دربانى آن مكان مقدس را عهدهدار شدند، در اين بخش از كتاب آمده است.[۱۲]
- سيد محمدحسینى شيرازى (متوفى 1312ق) از زعماى بزرگ شيعه است كه در سال 1291ق، به سامراء مهاجرت نمود. اقدامات ضد استعمارى ايشان، فضائل اخلاقى و ديگر اقدامات وى بهاختصار ذكر شده است.[۱۳]
- ذكر دو كرامت، يازده واقعه در تاريخ سامراء، شرح حال مختصر 56 تن از علماى شيعه، نام علمايى كه در مرقد مطهر عسكريه دفن هستند، معرفى سه كتابخانه شيعى و موقوفات شيعى از ديگر مباحث كتاب است.[۱۴]
- شيخ عبدالرحيم بن موسى الغراوى و سيد محسن حكيم، از علمايى هستند كه به سامراء مسافرت كرده و نويسنده با تفصيل بيشترى به شرح زندگى و اقدامات آنها در سامراء پرداخته است.[۱۵]
- ظلم و ستمهايى كه به شیعیان سامراء روا شده است، مبحث ديگرى است كه نويسنده، مختصرى از آن را در 18 شماره گرد آورده است. اجبار علما و خانوادههاى آنها به مهاجرت به ايران در سال 1980ق و مصادره اموال منقول و غير منقول و جدا نمودن كودكان زير 18 سال آنها و نيز تخريب و انهدام حسينيه نجفىها و تخريب مقبره شيعه معروف به مقبره عجم، از جمله اين اقدامات است.[۱۶]
- فرقه منحرف و گمراه وهابيت دو بار اقدام به بمبگذارى و منفجر كردن مرقد مطهر عسكريين نموده كه نويسنده با درج بيانيه آيتالله سيستانى در محكوميت اين اقدام شنيع، به شرح و توضيح اين فجايع پرداخته است.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.