۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''الفوز الكبير في اصول التفسير''' نوشته [[شاهولیالله، احمد بن عبدالرحیم|قطبالدين احمد ابن عبدالرحيم]] معروف به [[شاهولیالله، احمد بن عبدالرحیم|شاه ولى اللّه دهلوى]] (1114-1176 ق) است كه در اصل به زبان | '''الفوز الكبير في اصول التفسير''' نوشته [[شاهولیالله، احمد بن عبدالرحیم|قطبالدين احمد ابن عبدالرحيم]] معروف به [[شاهولیالله، احمد بن عبدالرحیم|شاه ولى اللّه دهلوى]] (1114-1176 ق) است كه در اصل به زبان فارسی نگارش يافته اما توسط مترجم به عربى برگردان شده است. | ||
[[شاهولیالله، احمد بن عبدالرحیم|شاه ولى اللّه دهلوى]] از پرآوازهترين شخصيتهاى فكرى و فرهنگى قرن دوازدهم در شبه قارّۀ هند بود.مسلّم است كه نياكان وى از عربستان به هند مهاجرت كردهاند اما تاريخ كاملا مشخصى براى اين مهاجرت ذكر نكردهاند.وى در كودكى از بلوغى سرشار برخوردار بود و در اندكمدّتى توانست در رشتههاى مختلف دانش رايج در آن زمان سرآمد ديگران شود.وى در سال 1143ق عازم سفر مكه شد و در محضر اساتيدى چون ابوطاهر كردى، فد اللّه مكّى، تاجالدين قالى و چند تن ديگر حديث و فقه آموخت. | [[شاهولیالله، احمد بن عبدالرحیم|شاه ولى اللّه دهلوى]] از پرآوازهترين شخصيتهاى فكرى و فرهنگى قرن دوازدهم در شبه قارّۀ هند بود.مسلّم است كه نياكان وى از عربستان به هند مهاجرت كردهاند اما تاريخ كاملا مشخصى براى اين مهاجرت ذكر نكردهاند.وى در كودكى از بلوغى سرشار برخوردار بود و در اندكمدّتى توانست در رشتههاى مختلف دانش رايج در آن زمان سرآمد ديگران شود.وى در سال 1143ق عازم سفر مكه شد و در محضر اساتيدى چون ابوطاهر كردى، فد اللّه مكّى، تاجالدين قالى و چند تن ديگر حديث و فقه آموخت. | ||
وى صاحب آثار گوناگونى در زمينۀ علوم قرآنى است از جمله: فتح الرحمن في ترجمة القرآن، الزهراوين، تأويل الأحاديث، الفتح الخبير و الفوز الكبير.الفوز الكبير در اصل به | وى صاحب آثار گوناگونى در زمينۀ علوم قرآنى است از جمله: فتح الرحمن في ترجمة القرآن، الزهراوين، تأويل الأحاديث، الفتح الخبير و الفوز الكبير.الفوز الكبير در اصل به فارسی بوده و بعدها به عربى ترجمه شده و هماكنون بيشتر ترجمۀ عربى آن مورد توجه قرآنپژوهان است.فقدان عنوان فارسی براى كتاب، باعث معرفى آن تحت عنوان عربى آن شد. | ||
مؤلف طى اين اثر به موضوعات ذيل مىپردازد:علوم پنجگانه اصلى كه قرآن آنها را دربردارد؛ یعنى علم الاحكام، علم الجدل، علم التذكير بآلاء اللّه، علم التذكير بأيام اللّه، و علم التذكير بالموت و ما بعد الموت.توضيح اسلوب و روش قرآن كريم در عرضه علوم قرآنى، حقيقت اسباب نزول، روش جدل قرآن با چهار فرقه باطله: مشركان، يهود، نصارى و منافقان، مفهوم خفيف، تشبيه، داستان تحريف عقيدۀ به توحيد، هدف نبوت، وجه اختلاف شرايع انبياء، أقانيم سهگانه مسيحيان، نفاق عملى و مظاهر آن، نفاق اعتقادى، منافقين جديد، اثبات خالق و صفات الهى در قرآن، خطر خوض در صفات، روش قرآن در بيان آيات الهى و نعمتهاى حضرتش و در يادآورى ايام اللّه، حكمت تكرار در قصص قرآنى و كثرت قصههاى غيرتكرارى، هدف قصه در قرآن، قاعده كليه در مبحث احكام، وجود دقت و پوشيدگى در معناى آيات قرآنى، مباحث غريب القرآن، مبحث ناسخ و منسوخ و معناى نسخ، آيات منسوخه از ديدگاه سيوطى و نظر نويسنده در اينباره، اسباب نزول و دشوارى اين موضوع، شروطى كه در باب اسباب نزول رعايت آنها از جانب مفسر لازم است، اسلوب بديع قرآن در استعمال محكم و متشابه و كنايه و تعريض و مجاز عقلى، مباحث بلاغى، فنون تفسيرى و روش حل اختلاف بين تفاسير صحابه و تابعين، اصفات مفسران و روشهاى تفسيرى ايشان، ظهر و بطن قرآن و غيره. | مؤلف طى اين اثر به موضوعات ذيل مىپردازد:علوم پنجگانه اصلى كه قرآن آنها را دربردارد؛ یعنى علم الاحكام، علم الجدل، علم التذكير بآلاء اللّه، علم التذكير بأيام اللّه، و علم التذكير بالموت و ما بعد الموت.توضيح اسلوب و روش قرآن كريم در عرضه علوم قرآنى، حقيقت اسباب نزول، روش جدل قرآن با چهار فرقه باطله: مشركان، يهود، نصارى و منافقان، مفهوم خفيف، تشبيه، داستان تحريف عقيدۀ به توحيد، هدف نبوت، وجه اختلاف شرايع انبياء، أقانيم سهگانه مسيحيان، نفاق عملى و مظاهر آن، نفاق اعتقادى، منافقين جديد، اثبات خالق و صفات الهى در قرآن، خطر خوض در صفات، روش قرآن در بيان آيات الهى و نعمتهاى حضرتش و در يادآورى ايام اللّه، حكمت تكرار در قصص قرآنى و كثرت قصههاى غيرتكرارى، هدف قصه در قرآن، قاعده كليه در مبحث احكام، وجود دقت و پوشيدگى در معناى آيات قرآنى، مباحث غريب القرآن، مبحث ناسخ و منسوخ و معناى نسخ، آيات منسوخه از ديدگاه سيوطى و نظر نويسنده در اينباره، اسباب نزول و دشوارى اين موضوع، شروطى كه در باب اسباب نزول رعايت آنها از جانب مفسر لازم است، اسلوب بديع قرآن در استعمال محكم و متشابه و كنايه و تعريض و مجاز عقلى، مباحث بلاغى، فنون تفسيرى و روش حل اختلاف بين تفاسير صحابه و تابعين، اصفات مفسران و روشهاى تفسيرى ايشان، ظهر و بطن قرآن و غيره. |
ویرایش