۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مهدويت' به 'مهدویت') |
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
در بخش چهارم، نقش علوم غريبه مثل سحر، پيش گويى، تنجيم، جفر و ملاحم در گرايش به فاطميان آورده شده و ضمن بيان مطالب منابع مخالف فاطميان در اين مورد، به نقد آن پرداخته شده است<ref>همان</ref> | در بخش چهارم، نقش علوم غريبه مثل سحر، پيش گويى، تنجيم، جفر و ملاحم در گرايش به فاطميان آورده شده و ضمن بيان مطالب منابع مخالف فاطميان در اين مورد، به نقد آن پرداخته شده است<ref>همان</ref> | ||
در فصل سوم «زمينههاى مذهبى و فرهنگى گرايش به فاطميان» در سه بخش بررسى شده است. در بخش اول، موقعيت تشيع و علويان در افريقيه و مغرب در قرن سوم آورده شده است. در اينجا ضمن بيان تاريخچه ورود علويان و | در فصل سوم «زمينههاى مذهبى و فرهنگى گرايش به فاطميان» در سه بخش بررسى شده است. در بخش اول، موقعيت تشيع و علويان در افريقيه و مغرب در قرن سوم آورده شده است. در اينجا ضمن بيان تاريخچه ورود علويان و شیعیان به اين منطقه، به بررسى علل نفوذ تشيع و علويان و بهرهبردارى فاطميان از اين نفوذ در جهت اهداف خويش پرداخته شده است<ref>همان</ref> | ||
در بخش دوم اين فصل، ضمن بيان تاريخچه مهدویت در افريقيه و مغرب، تأثير آن در گرايش به فاطميان بررسى شده است. در اينجا همچنين تأثير جنبههاى دينى و اجتماعى مسئله مهدویت در دعوت فاطميان، به تفكيك بررسى شده است<ref>همان</ref> | در بخش دوم اين فصل، ضمن بيان تاريخچه مهدویت در افريقيه و مغرب، تأثير آن در گرايش به فاطميان بررسى شده است. در اينجا همچنين تأثير جنبههاى دينى و اجتماعى مسئله مهدویت در دعوت فاطميان، به تفكيك بررسى شده است<ref>همان</ref> | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
#نفوذ علويان و تشيع در افريقيه و مغرب، از عوامل مؤثر در گرايش به فاطميان بود<ref>مقدمه، ص 16-17</ref> | #نفوذ علويان و تشيع در افريقيه و مغرب، از عوامل مؤثر در گرايش به فاطميان بود<ref>مقدمه، ص 16-17</ref> | ||
فاطميان همانند بسيارى از قيامگران قبلى، با تكيه بر مذهب و استفاده ابزارى از آن، براى پيشبرد اهداف سياسى، وارد عمل شدند. آنان از عقايد دينى براى مشروعيت بخشيدن به حركت خويش و متحد كردن اجتماعات قبيلهاى بربر سود جستند. حضور و نفوذ علويان و | فاطميان همانند بسيارى از قيامگران قبلى، با تكيه بر مذهب و استفاده ابزارى از آن، براى پيشبرد اهداف سياسى، وارد عمل شدند. آنان از عقايد دينى براى مشروعيت بخشيدن به حركت خويش و متحد كردن اجتماعات قبيلهاى بربر سود جستند. حضور و نفوذ علويان و شیعیان در مغرب، قبل از فاطميان، زمينه گرايش مذهبى به ايشان را مساعد كرد. نفوذ تشيع در مغرب، منحصر به رجال و قبايل نبود، بلكه در ميدان ادبيات و شعر و قصص محلى هم بود<ref>متن كتاب، ص220</ref> | ||
فاطميان در دوران قيام، از عناوين و مفاهيم مذهبى مورد احترام بربرها استفاده مىجستند؛ بهويژه از عنوان «اهلبيت(ع)» و «فاطمى» كه مورد توجه بربرها بود، بهره گرفتند. آنها همچنين از طرح عقايد خاص اسماعيلى كه زمينه پذيرش آن در ميان قبايل بربر كم بود، خوددارى كردند<ref>همان</ref> | فاطميان در دوران قيام، از عناوين و مفاهيم مذهبى مورد احترام بربرها استفاده مىجستند؛ بهويژه از عنوان «اهلبيت(ع)» و «فاطمى» كه مورد توجه بربرها بود، بهره گرفتند. آنها همچنين از طرح عقايد خاص اسماعيلى كه زمينه پذيرش آن در ميان قبايل بربر كم بود، خوددارى كردند<ref>همان</ref> | ||
نويسنده به اين نكته اشاره دارد كه از ابزارهاى مورد بهرهورى فاطميان براى گسترش قيام، مهدویت بود. تفكر «مهدویت» در ميان قبايل بربر و در منطقه مغرب، قبل از حضور فاطميان وجود داشت و ايشان از اين نفوذ استفاده كردند. به باور نويسنده، مهدىگرايى فاطميان، نه تنها بر گروههاى متعرض اسماعيلى تأثير گذاشت، بلكه بر دستههايى از | نويسنده به اين نكته اشاره دارد كه از ابزارهاى مورد بهرهورى فاطميان براى گسترش قيام، مهدویت بود. تفكر «مهدویت» در ميان قبايل بربر و در منطقه مغرب، قبل از حضور فاطميان وجود داشت و ايشان از اين نفوذ استفاده كردند. به باور نويسنده، مهدىگرايى فاطميان، نه تنها بر گروههاى متعرض اسماعيلى تأثير گذاشت، بلكه بر دستههايى از شیعیان امامى، كه به تدريج از گوشهگيرى و عدم قدرتيابى سياسى تشيع اماميه ناراضى شده بودند نيز تأثيرگذار بود و آنان را به طرف اسماعيليان و فاطميان كشانيد<ref>همان</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش