عبادی، مظفر بن اردشیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '==وابستهها==') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE03421AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[مناقب الصوفیه]] | [[مناقب الصوفیه]] | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۰۶
| نام | عبادی، مظفر بن اردشیر |
|---|---|
| نام های دیگر | عبادی، ابو المظفر منصور
عبادی، ابو منصور مظفر عبادی، قطب الدین |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 547 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | صوفینامه: التصفیه فی احوال المتصوفه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03421AUTHORCODE |
قطبالدين ابوالمظفر منصور بن اردشير عبادى مروزى، ملقب به امير و معروف به امير قطبالدين يا قطب عبادى (491-547ق) و مشهور به واعظ، فقيه و محدث، در روستاى سنج عباد، از قراء مرو، به دنيا آمد و بدين جهت به عبادى مشهور شد.
کسب علم و دانش
وى از نصرالله خُشنامى و عبدالغفار شيروى و عدهاى ديگر حديث شنيد. او از طرف سلطان سنجر به بغداد رفت و مدت سه سال در جامع قصر و در دارالسلطنه به وعظ پرداخت و مردم بر گردش ازدحام مىنمودند. او در جامع قصر املاءِ حديث مىكرد. ابن اخضر و حمزة بن قبيطى و محمدبن مكرم از وى حديث روايت كردهاند. نيكوئى و حسن وعظ وى ضربالمثل بود. ابن جوزى گويد كه او زيبا كلام بود و از مواعظ او مجلداتى گردآورى كردهاند.
آثار
ابوسعيد سمعانى گويد كه از او رسالهاى در «شرب الخمر» ديده است. همچنين مناقب الصوفية و صوفىنامه از وى مىباشد.
وفات
عبادى در عسكر مكرم خوزستان درگذشت.