شعار، جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE06991AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
[[ترجمه تاریخ یمینی]] | [[ترجمه تاریخ یمینی]] | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۳۷
| نام | شعار، جعفر |
|---|---|
| نامهای دیگر | ش‍ع‍اری‍ان س‍ت‍اری، جعفر |
| نام پدر | |
| متولد | 1304 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1380 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | شیوه خط معیار، آیین املای فارسی همراه با نمایه‌های فراگیر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06991AUTHORCODE |
دكتر جعفر شعار در 1304 در تبريز به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايى، متوسطه و دانشگاهى خود تا مقطع كارشناسى ادبيات فارسى و ليسانس زبان فرانسه را در همان شهر و در دانشگاه تبريز به پايان رساند. در سال 1335 براى ادامه تحصيلات به تهران رفت و در آن‌جا به تحصيل خود در ادبيات فارسى ادامه داد و در رشته زبان ادبيات فارسى، دكترا گرفت.
وى درسال 1342 به دانشسراى عالى (دانشگاه تربيت معلم فعلى) وارد شد و مدت 18 سال به سمت استاديارى و استادى در آن دانشگاه به تدريس زبان و ادبيات فارسى و عربى پرداخت. او عضو سازمان لغت‌نامه دهخدا بود و مدت 6 سال در اين سازمان به تحقيق و تألیف پرداخته است. وى به هنگام استادى دانشگاه، چند سالى در دانشگاه تهران و دانشگاه تربيت معلم تدريس كرد و به رياست دانشكده ادبيات و علوم انسانى برگزيده شد. او در دوران بازنشستگى نيز در دانشگاه تربيت معلم و دانشگاه آزاد به تدريس پرداخت. شعار از سال 1335 تا 1377 به مدت 52 سال تدريس كرد. وى همچنين عضو هيئت علمى مركز دايرةالمعارف بزرگ اسلامى و عضو هئيت علمى فرهنگستان زبان و ادب فارسى بود. پدرش يوسف شعار مفسر قرآن بوده است.
جعفر زبان عربى را نزد پدرش آموخت و با تفسير قرآن آشنا شد و تدريس و تفسير قرآن انجام داد و توانست كه از قرآن‌پژوهان بنام تبريز گردد. وى تألیف يك دوره تفسير مختصر را زير عنوان نگرشى بر آيات قرآن آغاز كرد و به چاپ رساند.
او در اوان تحصيل خود از جامع المقدمات گرفته تا سيوطى و مغنى اللبيب ابن هشام و همچنين مطول را فراگرفت. او در بيست سالگى به جهت علاقه بسيار به زبان عربى، كتاب سيوطى را به فارسى ترجمه كرد و كتاب‌هايى درباره صرف و نحو عربى نوشت.
وى يكشنبه شب 26 تيرماه 1380 درمنزل مسكونى خود در تهران، دار فانى را وداع گفت.
آثار
وى از دوران تدريس و فعاليت خود حدود 72 اثر به يادگار دارد كه بخشى از آن‌ها تألیف، بخشى ترجمه و برخى تصحيح و مقاله مى‌باشند. به عبارت ديگر، او 32 اثر شامل تألیف، ترجمه و تصحيح متن انجام داده است و نيز 40 مقاله نوشته است.
تصحيح و شرح تاريخ يمينى، سياست‌نامه، گزيده اشعار ناصرخسرو، سفرنامه ناصرخسرو، جوامع الحكايات و لوامع الروايات، ترجمه سفرنامه ابن حوقل، تفسير هدايت، صورة الارض و... برخى از آثار او مى‌باشد.
وابسته‌ها
تاریخ بناكتی: روضة اولى الالباب فی معرفة التواریخ و الانساب
برگزیده راحه الصدور و آیه السرور