سپهر، محمدتقی بن محمدعلی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '==وابستهها==') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
<references/> | <references/> | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۳۷
نام | سپهر، محمدتقی بن محمدعلی |
---|---|
نامهای دیگر | سپهر کاشانی، محمد تقی
کاشانی، محمد تقی بن محمد علی لسان الملک |
نام پدر | ملا محمد علی کاشانی |
متولد | 1216ق |
محل تولد | کاشان |
رحلت | 1297ق |
اساتید | |
برخی آثار | ناسخ التواریخ |
کد مؤلف | AUTHORCODE1522AUTHORCODE |
میرزا محمدتقى مستوفی (1216-1297ق)، مورخ، ادیب، شاعر عصر قاجار، نویسنده ناسخ التواریخ
ولادت
او فرزند ملا محمدعلى کاشانی، ملقب به لسانالملک و متخلص به سپهر بوده و به لسانالملک سپهر اشتهار دارد.[۱]
او در سال 1216ق در كاشان متولد شد و تحصيلات خود را در همان شهر به انجام رسانيد. وى از مورخان، اديبان و شاعران عصر قاجار است كه عمده شهرت او به خاطر تأليف كتاب "ناسخ التواريخ" است.
مىگويند سپهر قصيدهاى در مدح ملك الشعراى صبا سرود و چون ملك الشعرا طبع وى را آماده ديد وى را تشويق كرد و دختر خود را به همسرى وى درآورد و با پسر خويش به كاشان فرستاد و ميرزا محمدتقى تا وفات ملك الشعراء در كاشان بود تا پس از درگذشت او با پسرش، محمدحسین خان عندليب، به تهران آمد پس از چندى به كاشان بازگشت و به دستگاه شاهزاده محمود ميرزا، حاكم نهاوند و مضافات راه يافت و ديوانى در مدح او ساخت.
سپهر در سال 1248ه.ق به همراه يوسف خان سپهدار كه از طرف فتحعلى شاه براى رسيدگى و حل اختلاف ميان حسام السلطنة و حشمت الدولة در لرستان پديد آمده بود راهى لرستان شد.
در 1250 در ركاب فتحعلى شاه به فارس رفت و پس از آن به كاشان بازگشت.در زمان محمد شاه، سپهر به تهران احضار و به منصب استيفا گمارده شد. بعد از جلوس ناصرالدين شاه، مأمور كاشان و تا سال 1267ه.ق در آنجا بود و هنگام مراجعت ناصرالدين شاه از عراق و اصفهان در ركاب وى به تهران بازگشت. در دربار ناصرالدين شاه خواندن دستخطهاى شاه و فرامين او بر شغل سابق وى افزوده شد و در سال 1272 لقب لسان الملك يافت و بعدها جزء اعضاى مصلحت خانه درآمد. در سال 1291 ه.ق كه اعتضاد السلطنة رياست اداره "تربيت مجالس تنظيمات حسنه در ولايات ممالك محروسه" را يافت، سپهر مستوفى اول شد و به لقب خانى مفتخر گرديد
وفات
تا آنكه در ربيعالآخر سال 1297 ق در تهران درگذشت و جنازهاش به نجف اشرف حمل و در آنجا به خاک سپرده شد.
آثار
ناسخ التواريخ، تاريخ قاجاريه، ديوان اشعار، آينه جهان نما، جنگ التواريخ، محمودة القصائد، براهين العجم و اسرار الانوار.
پانویس
- ↑ ناسخ التواریخ-قاجاریه-صفحه بیست و نه