۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد'
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''شيخ مرتضى اردكانى''' در 17 ربيع‌الاول 1326ق به دنيا آمد. پدرش ميرزا محمد معروف به مجتهد اردكانى و جد مادرى‌اش، شيخ محمدرضا مجتهد ادركانى، از روحانیان سرشناش اردكان به شمار مى‌آمدند. | '''شيخ مرتضى اردكانى''' در 17 ربيع‌الاول 1326ق به دنيا آمد. پدرش ميرزا محمد معروف به مجتهد اردكانى و جد مادرى‌اش، شيخ محمدرضا مجتهد ادركانى، از روحانیان سرشناش اردكان به شمار مى‌آمدند. | ||
وى تحصيلات مقدماتى را در اردكان و مدرسه خان يزد آغاز كرد. در پانزده سالگى، به اصفهان، كه حوزه علميه آن شهرت داشت، رفت و دروسى مانند شرح لمعه را نزد شيخ على مدرس يزدى و آقا ميرزا احمد مدرس اصفهانى، قوانين را در خدمت شيخ محمود مفيد و رسائل و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد مير | وى تحصيلات مقدماتى را در اردكان و مدرسه خان يزد آغاز كرد. در پانزده سالگى، به اصفهان، كه حوزه علميه آن شهرت داشت، رفت و دروسى مانند شرح لمعه را نزد شيخ على مدرس يزدى و آقا ميرزا احمد مدرس اصفهانى، قوانين را در خدمت شيخ محمود مفيد و رسائل و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد مير سيدمحمد مدرس نجف آبادى فراگرفت. مدت نه سال به درس خارج فقه و اصول مير سيدعلى نجف آبادى و سه سال نيز به درس خارج شيخ ابوالمجد محمدرضا نجفى مسجد شاهى حاضر شد. فلسفه را نزد شيخ محمد خراسانى و علم هيئت و خلاصه الحساب را نزد حاج آقا رحيم ارباب آموخت و از بيشتر استادان و مشايخ خویش، از جمله آيات عظام [[اصفهانی، ابوالحسن|سيدابوالحسن اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء الدين عراقى]]، سيدمحمد نجف آبادى، شيخ محمدحسین فشاركى و شيخ محمدرضا نجفى مسجد شاهى به دريافت اجازه روايت و اجتهاد نايل شد و اجازات او به تاييد مراجع تقليد نجف رسيد. | ||
وى ساليان دراز در اصفهان، در مدرسه ملا عبدالله، به تدريس خارج فقه و اصول اشتغال داشت و در مسجد شيشه اصفهان به اقامه جماعت مى‌پرداخت. سال‌ها حوزه او در يكى از مدارس قديم اصفهان، به نام مدرسه جلاليه، كه به همت خود وى تعمير شده بود، منعقد مى‌گرديد. حدود پانزده سال آخر حيات را در تهران اقامت گزيد و در منطقه نارمك به تدريس فقه و اصول و تحقيق و تألیف گذرانيد. | وى ساليان دراز در اصفهان، در مدرسه ملا عبدالله، به تدريس خارج فقه و اصول اشتغال داشت و در مسجد شيشه اصفهان به اقامه جماعت مى‌پرداخت. سال‌ها حوزه او در يكى از مدارس قديم اصفهان، به نام مدرسه جلاليه، كه به همت خود وى تعمير شده بود، منعقد مى‌گرديد. حدود پانزده سال آخر حيات را در تهران اقامت گزيد و در منطقه نارمك به تدريس فقه و اصول و تحقيق و تألیف گذرانيد. | ||