آیین اخلاق در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
#اين کتاب توسط شخصيتى كم‌نظير آشناى به زمان، نوشته شده است. چنان كه دانشمند رجالى، خيرالدين زركلى درباره وى مى‌نویسد: «وى محمد بن عبدالله درّاز، فقيه و متأدب مصرى از جمله بزرگترين دانشمندان و اساتيد دانشگاه الازهر، داراى تأليفات مختلف است...».<ref>همان، ص20</ref> | #اين کتاب توسط شخصيتى كم‌نظير آشناى به زمان، نوشته شده است. چنان كه دانشمند رجالى، خيرالدين زركلى درباره وى مى‌نویسد: «وى محمد بن عبدالله درّاز، فقيه و متأدب مصرى از جمله بزرگترين دانشمندان و اساتيد دانشگاه الازهر، داراى تأليفات مختلف است...».<ref>همان، ص20</ref> | ||
#بر متن کتاب توسط [[شاهین، عبدالصبور|عبدالصبور شاهين]]، علاوه بر ترجمه از فرانسه به عربى، تحقيقات و تعليقات سودمندى نيز انجام گرفته است.<ref>ر.ک: همان</ref> | #بر متن کتاب توسط [[شاهین، عبدالصبور|عبدالصبور شاهين]]، علاوه بر ترجمه از فرانسه به عربى، تحقيقات و تعليقات سودمندى نيز انجام گرفته است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
#متن کتاب، پس از تعريف و تعليق توسط [[شاهین، عبدالصبور|عبدالصبور شاهين]]، به‌وسيله سيد محمد بدوى، استاد علم‌الاجتماع دانشگاه اسكندريه مصر، تطبيق شده و ارجاعات مورد بررسى قرار گرفته و نيز توسط استاد سامى غريرى، | #متن کتاب، پس از تعريف و تعليق توسط [[شاهین، عبدالصبور|عبدالصبور شاهين]]، به‌وسيله سيد محمد بدوى، استاد علم‌الاجتماع دانشگاه اسكندريه مصر، تطبيق شده و ارجاعات مورد بررسى قرار گرفته و نيز توسط استاد سامى غريرى، برای دومين بار يك سرى تحقيق و تعليق انجام گرفته است.<ref>همان، ص21</ref> | ||
شايان ذكر است محققان نامبرده، در ارجاعات خود، در مورد رواياتى كه مورد اتفاق عامه و شيعه بوده است، تنها به ذكر منابع عامه بسنده نكرده‌اند، بلكه به منابع شيعه و كتب معتبر پيروان اهلى بيت(ع) از قبيل «اصول و فروع كافى»، «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]»، «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]]»، «[[تحف العقول عن آل الرسول صلى‌الله‌عليهم|تحف العقول]]» و نظاير اين‌ها نيز ارجاع داده‌اند كه اين امر، بر اعتبار کتاب، افزوده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | شايان ذكر است محققان نامبرده، در ارجاعات خود، در مورد رواياتى كه مورد اتفاق عامه و شيعه بوده است، تنها به ذكر منابع عامه بسنده نكرده‌اند، بلكه به منابع شيعه و كتب معتبر پيروان اهلى بيت(ع) از قبيل «اصول و فروع كافى»، «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]»، «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]]»، «[[تحف العقول عن آل الرسول صلى‌الله‌عليهم|تحف العقول]]» و نظاير اين‌ها نيز ارجاع داده‌اند كه اين امر، بر اعتبار کتاب، افزوده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
آنچه بر غنا و ارزش علمى اين اثر افزوده، آن است كه مترجم فرانسه به عربى آن كه از اطلاعات عميق دينى برخوردار است، خود استاد زبان عربى بوده و همان‌طورى كه زبان فرانسه را به خوبى آموخته و پايه‌هاى آن را استحكام بخشيده است، کتاب‌هاى زيادى نيز از دانشمندان را از فرانسه به عربى، برگردانده است. وى خود را در طول مدت سه سال، وقف ترجمه متن فرانسوى اين کتاب به عربى نموده است. وى از هيچ كوششى فروگذار نكرده تا آنچه را كه از راه و روش اطمينان‌بخش در توان دارد، در خدمت اين متن قرار دهد و همچنين در راه بيان محتواى کتاب؛ تا در خدمت خواننده عرب زبان و در تعمق بخشيدن فرهنگ دينى وى باشد. از جمله- همچون مؤلف- تنها به اشاره به آيات قرآن در پى نوشت‌ها و ذكر شماره آيه و سوره بسنده نكرده است؛ بلكه زحمت نوشتن تمام آيات كريمه و درج عين عبارات را بر خود هموار و بدان وسيله، زحمت خواننده را نسبت به مراجعه به قرآن در مورد آن آيات كم كرده است؛ آياتى كه خواننده را | آنچه بر غنا و ارزش علمى اين اثر افزوده، آن است كه مترجم فرانسه به عربى آن كه از اطلاعات عميق دينى برخوردار است، خود استاد زبان عربى بوده و همان‌طورى كه زبان فرانسه را به خوبى آموخته و پايه‌هاى آن را استحكام بخشيده است، کتاب‌هاى زيادى نيز از دانشمندان را از فرانسه به عربى، برگردانده است. وى خود را در طول مدت سه سال، وقف ترجمه متن فرانسوى اين کتاب به عربى نموده است. وى از هيچ كوششى فروگذار نكرده تا آنچه را كه از راه و روش اطمينان‌بخش در توان دارد، در خدمت اين متن قرار دهد و همچنين در راه بيان محتواى کتاب؛ تا در خدمت خواننده عرب زبان و در تعمق بخشيدن فرهنگ دينى وى باشد. از جمله- همچون مؤلف- تنها به اشاره به آيات قرآن در پى نوشت‌ها و ذكر شماره آيه و سوره بسنده نكرده است؛ بلكه زحمت نوشتن تمام آيات كريمه و درج عين عبارات را بر خود هموار و بدان وسيله، زحمت خواننده را نسبت به مراجعه به قرآن در مورد آن آيات كم كرده است؛ آياتى كه خواننده را برای دريافت منظور نویسنده، از آن‌ها بى‌نياز نخواهد بود.<ref>ر.ک: مقدمه سيد محمد بدوى، ص29</ref> | ||
از ديگر اقدامات وى، ارجاعاتى است كه به کتاب‌هاى فقه، حديث، تفسير و علم كلام | از ديگر اقدامات وى، ارجاعاتى است كه به کتاب‌هاى فقه، حديث، تفسير و علم كلام برای اطمينان به برخى از مطالب داده كه مؤلف به‌صورت خلاصه از فرانسوى آن‌ها را نوشته است؛ در حالى‌كه مترجم آزمندانه اصل عبارت آن‌ها را آن چنان‌كه در آثار عربى ذكر شده، آورده است و در پاره‌اى از موارد كه نویسنده با اشاره‌اى از كنار يك حادثه گذشته است، مترجم خودش را به زحمت انداخته تا تمام جزئيات حادثه را به‌طور كامل ثبت نمايد.<ref>همان</ref> | ||
مى‌توان چنين گفت كه وى (مترجم فرانسه به عربى) در اين ترجمه، كوشش زيادى را مبذول داشته است؛ آن‌هم به خاطر اينكه در بعضى از مواردى كه متن دشوار و مشتمل بر افكار دقيق فلسفى است، وى ناگزير بوده در برابر عبارتى ساعت‌هاى طولانى وقت صرف كند- چنان كه ویراستار علمى اثر (سيد محمد بدوى) نيز هنگام مراجعه به ترجمه، چنين كرده است- تا از درستى ترجمه و بيان معناى مورد نظر مؤلف، مطمئن شود.<ref>ر.ک: همان</ref> | مى‌توان چنين گفت كه وى (مترجم فرانسه به عربى) در اين ترجمه، كوشش زيادى را مبذول داشته است؛ آن‌هم به خاطر اينكه در بعضى از مواردى كه متن دشوار و مشتمل بر افكار دقيق فلسفى است، وى ناگزير بوده در برابر عبارتى ساعت‌هاى طولانى وقت صرف كند- چنان كه ویراستار علمى اثر (سيد محمد بدوى) نيز هنگام مراجعه به ترجمه، چنين كرده است- تا از درستى ترجمه و بيان معناى مورد نظر مؤلف، مطمئن شود.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
وى همچنين مرجع احاديث را از صحاح (صحاح شش‌گانه) و کتاب‌هاى حديثى ديگر بر حسب روش معمول در كارهاى تحقيقى تعيين كرده است؛ بدين‌ترتيب كه اول نام کتاب، سپس شماره جلد و صفحه و شماره حديث را آورده است؛ با علم به اينكه نویسنده، زحمت زيادى كشيده ولى حديث را به‌صورت متعارف كنونى نقل نكرده، بلكه تنها به نام کتاب و باب مربوط، بسنده كرده است. البته وى برگردان عربى را به‌خاطر رعايت امانت علمى- با اينكه جلد و صفحه و شماره حديث را آورده- به حال خود گذاشته است.<ref>همان</ref> | وى همچنين مرجع احاديث را از صحاح (صحاح شش‌گانه) و کتاب‌هاى حديثى ديگر بر حسب روش معمول در كارهاى تحقيقى تعيين كرده است؛ بدين‌ترتيب كه اول نام کتاب، سپس شماره جلد و صفحه و شماره حديث را آورده است؛ با علم به اينكه نویسنده، زحمت زيادى كشيده ولى حديث را به‌صورت متعارف كنونى نقل نكرده، بلكه تنها به نام کتاب و باب مربوط، بسنده كرده است. البته وى برگردان عربى را به‌خاطر رعايت امانت علمى- با اينكه جلد و صفحه و شماره حديث را آورده- به حال خود گذاشته است.<ref>همان</ref> | ||
نكته ديگر آنكه تعليقات وى بر پاره‌اى از مواردى كه نویسنده کتاب يا مترجم عربى آن نيز ذكر كرده‌اند، از باب همخوانى و مقايسه با مذاهب ديگر است و همچنين به يك منبع- آن‌طورى كه نویسنده ذكر مى‌كند- بسنده نكرده است؛ بلكه به‌خاطر اينكه خواننده با منابع حديث، در ديگر مذاهب نيز آشنا شود، | نكته ديگر آنكه تعليقات وى بر پاره‌اى از مواردى كه نویسنده کتاب يا مترجم عربى آن نيز ذكر كرده‌اند، از باب همخوانى و مقايسه با مذاهب ديگر است و همچنين به يك منبع- آن‌طورى كه نویسنده ذكر مى‌كند- بسنده نكرده است؛ بلكه به‌خاطر اينكه خواننده با منابع حديث، در ديگر مذاهب نيز آشنا شود، برای ثبت منابع ديگر نيز تلاش نموده است. البته وى با نویسنده و همچنين با مترجم عربى آن در مواردى مانند جنگ‌هاى ردّه، برخورد و اختلاف نظرهايى دارد.<ref>ر.ک: همان، ص24- 25</ref> | ||
در مقدمه ویراستار علمى، ضمن اشاره به اقداماتى كه پيرامون ترجمه عربى و نيز ویراستارى کتاب صورت گرفته، خلاصه‌اى از انديشه‌هاى مهم کتاب، به‌طور گذرا بيان شده است.<ref>مقدمه سيد محمد بدوى، ص27- 44</ref> | در مقدمه ویراستار علمى، ضمن اشاره به اقداماتى كه پيرامون ترجمه عربى و نيز ویراستارى کتاب صورت گرفته، خلاصه‌اى از انديشه‌هاى مهم کتاب، به‌طور گذرا بيان شده است.<ref>مقدمه سيد محمد بدوى، ص27- 44</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۲۳
| آيين اخلاق در قرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دراز، محمد عبدالله (نویسنده) عطایی، محمدرضا (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | دستور الاخلاق فی القرآن. فارسی دستور الاخلاق فی القرآن |
| ناشر | آستان قدس رضوی، شرکت به نشر |
| مکان نشر | مشهد مقدس - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اخلاق اسلامی قرآن - اخلاق |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 103/3 /د4 د5041 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آيين اخلاق در قرآن ترجمه فارسى کتاب «دستور الأخلاق في القرآن» اثر محمد عبدالله دَرّاز، پژوهشى تطبيقى درباره اخلاق نظرى در قرآن، همراه با آيات اخلاق عملى است. اين اثر، توسط محمدرضا عطايى، با قلمى شيوا و رسا، به فارسى سليس و روان برگردان شده است.
سه مقدمه مفصل از مترجم فارسى، محقق (سامى غريرى)، ویراستار علمى (سيد محمد بدوى) و مترجم از فرانسه به عربى (عبدالصبور شاهين) در ابتداى کتاب جاى گرفته است.
زبان اصلى اين اثر (كه نام اصلى آن، «Le Morale Du Coran» مى‌باشد)، فرانسه بوده و مؤلف آن را به عنوان رساله دكتراى خود در فرانسه، به منظور معرفى اسلام و اخلاق اسلامى به غربیان نوشته است. بعدها توسط عبدالصبور شاهين، استاد زبان دانشگاه قاهره، به عربى برگردانده شده كه خود اين مسئله تا حدى از جاذبه کتاب، كاسته است؛ زيرا يك اثر زيبا در زبان اصلى همچون گلى است با تمام رنگ و بو و طروات طبيعى خود ولى همين كه دست به دست گشت و از زبانى به زبان ديگر- هرچند به وسيله مترجم چيره‌دست- برگردانده شد، از طرواتش كم مى‌شود و ديگر آن تر و تازگى و شادابى اوليه را ندارد.[۱]
با وجود اين امر، اين اثر، داراى امتيازهاى فراوانى است كه آن را از آثار مشابه، متمايز مى‌سازد از جمله آنكه:
- اين کتاب توسط شخصيتى كم‌نظير آشناى به زمان، نوشته شده است. چنان كه دانشمند رجالى، خيرالدين زركلى درباره وى مى‌نویسد: «وى محمد بن عبدالله درّاز، فقيه و متأدب مصرى از جمله بزرگترين دانشمندان و اساتيد دانشگاه الازهر، داراى تأليفات مختلف است...».[۲]
- بر متن کتاب توسط عبدالصبور شاهين، علاوه بر ترجمه از فرانسه به عربى، تحقيقات و تعليقات سودمندى نيز انجام گرفته است.[۳]
- متن کتاب، پس از تعريف و تعليق توسط عبدالصبور شاهين، به‌وسيله سيد محمد بدوى، استاد علم‌الاجتماع دانشگاه اسكندريه مصر، تطبيق شده و ارجاعات مورد بررسى قرار گرفته و نيز توسط استاد سامى غريرى، برای دومين بار يك سرى تحقيق و تعليق انجام گرفته است.[۴]
شايان ذكر است محققان نامبرده، در ارجاعات خود، در مورد رواياتى كه مورد اتفاق عامه و شيعه بوده است، تنها به ذكر منابع عامه بسنده نكرده‌اند، بلكه به منابع شيعه و كتب معتبر پيروان اهلى بيت(ع) از قبيل «اصول و فروع كافى»، «وسائل الشيعة»، «بحار الانوار»، «تحف العقول» و نظاير اين‌ها نيز ارجاع داده‌اند كه اين امر، بر اعتبار کتاب، افزوده است.[۵]
آنچه بر غنا و ارزش علمى اين اثر افزوده، آن است كه مترجم فرانسه به عربى آن كه از اطلاعات عميق دينى برخوردار است، خود استاد زبان عربى بوده و همان‌طورى كه زبان فرانسه را به خوبى آموخته و پايه‌هاى آن را استحكام بخشيده است، کتاب‌هاى زيادى نيز از دانشمندان را از فرانسه به عربى، برگردانده است. وى خود را در طول مدت سه سال، وقف ترجمه متن فرانسوى اين کتاب به عربى نموده است. وى از هيچ كوششى فروگذار نكرده تا آنچه را كه از راه و روش اطمينان‌بخش در توان دارد، در خدمت اين متن قرار دهد و همچنين در راه بيان محتواى کتاب؛ تا در خدمت خواننده عرب زبان و در تعمق بخشيدن فرهنگ دينى وى باشد. از جمله- همچون مؤلف- تنها به اشاره به آيات قرآن در پى نوشت‌ها و ذكر شماره آيه و سوره بسنده نكرده است؛ بلكه زحمت نوشتن تمام آيات كريمه و درج عين عبارات را بر خود هموار و بدان وسيله، زحمت خواننده را نسبت به مراجعه به قرآن در مورد آن آيات كم كرده است؛ آياتى كه خواننده را برای دريافت منظور نویسنده، از آن‌ها بى‌نياز نخواهد بود.[۶]
از ديگر اقدامات وى، ارجاعاتى است كه به کتاب‌هاى فقه، حديث، تفسير و علم كلام برای اطمينان به برخى از مطالب داده كه مؤلف به‌صورت خلاصه از فرانسوى آن‌ها را نوشته است؛ در حالى‌كه مترجم آزمندانه اصل عبارت آن‌ها را آن چنان‌كه در آثار عربى ذكر شده، آورده است و در پاره‌اى از موارد كه نویسنده با اشاره‌اى از كنار يك حادثه گذشته است، مترجم خودش را به زحمت انداخته تا تمام جزئيات حادثه را به‌طور كامل ثبت نمايد.[۷]
مى‌توان چنين گفت كه وى (مترجم فرانسه به عربى) در اين ترجمه، كوشش زيادى را مبذول داشته است؛ آن‌هم به خاطر اينكه در بعضى از مواردى كه متن دشوار و مشتمل بر افكار دقيق فلسفى است، وى ناگزير بوده در برابر عبارتى ساعت‌هاى طولانى وقت صرف كند- چنان كه ویراستار علمى اثر (سيد محمد بدوى) نيز هنگام مراجعه به ترجمه، چنين كرده است- تا از درستى ترجمه و بيان معناى مورد نظر مؤلف، مطمئن شود.[۸]
البته ویراستار علمى نيز به خاطر اعتمادى كه نسبت به آگاهى خود راجع به اطلاعاتى كه از سبک نویسنده و روش فكرى و دقت وى داشته، در گزينش الفاظى كه بيانگر انديشه و تفكر اوست، نقش و در اين تلاش و كوشش مترجم (فرانسه به عربى)، سهم بسزايى داشته است و همين هميارى استوار بين ویراستار علمى و مترجم باعث شده است تا ترجمه‌اى رضايت‌بخش به وجود آمده تا در اختيار خواننده عرب زبان قرار گيرد و بدين‌وسيله، ترجمه به فارسى نيز آسان‌تر شود.[۹]
در مقدمه مترجم فارسى، به ویژگى‌هاى کتاب و امتيازاتى كه وى را به ترجمه اين اثر گران‌بها واداشته، اشاره شده است.[۱۰]
در مقدمه سامى غريرى، به اقدامات تصحيحى کتاب، اشاره گرديده است. از جمله آنكه وى بيشتر آيات قرآنى را كه در کتاب آمده، استخراج كرده و با قرآن مجيد مقابله نموده و مطابق اعراب قرآن، اعراب‌گذارى نموده است؛ با علم به اينكه برخى از آيات اصلاً نوشته نشده بود و بعضى به‌صورت صحيح و بعضى ناصحيح- نه نسبت آيه به سوره و نه ترتيب شماره آن‌ها- آمده بود؛ علاوه بر اين كه نویسنده کتاب، گاهى عبارت خود را از آيه قرآنى اقتباس كرده است كه وى در حاشيه- تحت عنوان اقتباس از آيه كريمه- به اين موارد اشاره نموده و نام سوره شماره آيه را ذكر كرده است.[۱۱]
وى همچنين مرجع احاديث را از صحاح (صحاح شش‌گانه) و کتاب‌هاى حديثى ديگر بر حسب روش معمول در كارهاى تحقيقى تعيين كرده است؛ بدين‌ترتيب كه اول نام کتاب، سپس شماره جلد و صفحه و شماره حديث را آورده است؛ با علم به اينكه نویسنده، زحمت زيادى كشيده ولى حديث را به‌صورت متعارف كنونى نقل نكرده، بلكه تنها به نام کتاب و باب مربوط، بسنده كرده است. البته وى برگردان عربى را به‌خاطر رعايت امانت علمى- با اينكه جلد و صفحه و شماره حديث را آورده- به حال خود گذاشته است.[۱۲]
نكته ديگر آنكه تعليقات وى بر پاره‌اى از مواردى كه نویسنده کتاب يا مترجم عربى آن نيز ذكر كرده‌اند، از باب همخوانى و مقايسه با مذاهب ديگر است و همچنين به يك منبع- آن‌طورى كه نویسنده ذكر مى‌كند- بسنده نكرده است؛ بلكه به‌خاطر اينكه خواننده با منابع حديث، در ديگر مذاهب نيز آشنا شود، برای ثبت منابع ديگر نيز تلاش نموده است. البته وى با نویسنده و همچنين با مترجم عربى آن در مواردى مانند جنگ‌هاى ردّه، برخورد و اختلاف نظرهايى دارد.[۱۳]
در مقدمه ویراستار علمى، ضمن اشاره به اقداماتى كه پيرامون ترجمه عربى و نيز ویراستارى کتاب صورت گرفته، خلاصه‌اى از انديشه‌هاى مهم کتاب، به‌طور گذرا بيان شده است.[۱۴]
در مقدمه مترجم فرانسه به عربى، ضمن بيان اهميت کتاب و جايگاه و ارزش علمى نویسنده آن، به تشريح اوضاع سياسى و اجتماعى زمان نگارش کتاب پرداخته شده است.[۱۵]
فهرست مطالب، در ابتداى کتاب آمده است.
در پاورقى‌ها، علاوه بر ذكر منابع.[۱۶]، توضيح برخى از كلمات و عبارات متن.[۱۷]، اصل برخى عبارات فرانسوى.[۱۸]ذكر شده است.
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه مترجم فارسى، ص19
- ↑ همان، ص20
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ همان، ص21
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ ر.ک: مقدمه سيد محمد بدوى، ص29
- ↑ همان
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ ر.ک: همان، ص29-30
- ↑ مقدمه مترجم فارسى، ص19- 21
- ↑ مقدمه محقق، ص24
- ↑ همان
- ↑ ر.ک: همان، ص24- 25
- ↑ مقدمه سيد محمد بدوى، ص27- 44
- ↑ مقدمه مترجم از فرانسه به عربى، ص45- 65
- ↑ به عنوان مثال ر.ک: پاورقى، ص260
- ↑ همان، ص263
- ↑ همان، ص273
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.