روحانی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE00868AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
[[شواهد التنزیل]] | [[شواهد التنزیل]] | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۰۶
| نام | روحانی، احمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1336 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00868AUTHORCODE |
احمد روحانى، در خردادماه سال 1336ش، در قريه‌اى در كنار درياى مازندران و در شهرستان نوشهر ديده به جهان گشود.
دوران ابتدايى و راهنمايى را در مدرسه محل تولدش سپرى نمود و براى اتمام دوره متوسطه در رشته رياضى، به شهر چالوس مهاجرت كرد و مدت سه سال در آن شهر اقامت گزيد.
در سال 1355، با اخذ ديپلم در رشته رياضى، به خدمت وظيفه سربازى برده شد. وى در اين زمان، به ماجراجويى‌هاى انقلاب اسلامى و رهبر آن دل سپرده بود.
با پيروزى انقلاب اسلامى در سال 1357، به جمع سربازان انقلاب پيوست. در سال 1358 به عضويت رسمى سپاه پاسداران درآمد.
در فراز و نشيب‌هاى انقلاب، مانند سربازى فداكار از آرمان‌هاى امام خمينى و انقلاب و دستورات حضرتش پيروى مى‌كرد و در مسئوليت‌هاى متعدد سپاه پاسداران، خدمتگزارى نمود؛ تا اينكه در سال 1361 از طرف سپاه پاسداران، براى مدت چهار ماه به لبنان اعزام شد و مسئوليت نيروهاى ايران در دره بقاع لبنان را عهده‌دار شد. در بازگشت از لبنان، به عشق تحصيل در رشته علوم اسلامى و قرآنى، به دانشكده شهيد محلاتى مستقر در قم، وابسته به سپاه پاسداران، وارد شد. پس از گذشت دو سال تحصيل در آنجا، جهت تعهد خدمتى به اروميه و قرارگاه حمزه سيدالشهداء اعزام شد و مدت دو سال نيز به كارهاى فرهنگى و آموزشى در آنجا پرداخت.
مجددا در سال 1366، جهت ادامه درس‌هاى حوزوى و تكميل دروس سطح، به قم مراجعت كرد و با شركت در درس‌هاى فقه و اصول اساتيد مشهور زمان خودش، در سال 1370 دروس سطح را به پايان رساند و در همان سال جهت تحصيل در رشته تخصصى تفسير قرآن زير نظر آيت‌الله مكارم شيرازى، وارد مدرسه امام حسن مجتبى شد و پس از چهار سال تحصيل در آن رشته، سرانجام، در سال 1374 از آنجا فارغ شد و هم‌زمان با رشته تخصصى تفسير، به دروس خارج فقه و اصول نيز مشغول بود و كتاب‌هاى مقدماتى فلسفه را نيز فراگرفت.
در سال 1378 به بعد، به كارهاى پژوهشى و تحقيقاتى و ترجمه متون روايى رو آورد و در اين مدت، تعداد سه جلد كتاب از كتاب‌هاى تاريخ و متون روايى را به فارسى ترجمه كرد و هم‌اكنون نيز در معاونت پژوهشى و آموزشى سازمان تبليغات اسلامى، مشغول كارهاى پژوهشى مى‌باشد.
آثار
1. ترجمه كتاب بحار الانوار، جلد 44 و 45، زندگانى امام حسين(ع)؛
2. ترجمه كتاب الفتوح ابن اعثم كوفى (جنگ‌هاى امام على(ع) در پنج سال حكومت)؛
3. ترجمه كتاب شواهد التنزيل؛
4. گردآورى گلچين اشعار از محرم تا اربعين، به نام گلچين روحانى؛
5. نسيم حكيمانه، شامل احاديث مرتبط با گريه بر اهل‌بيت و سخنرانى مقام معظم رهبرى در جمع مبلغان.