طالقانی، سید عبدالوهاب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== منبع مقاله==' به '==منابع مقاله==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد عبدالوهاب طالقانى'''، فرزند سيد على و داماد آيت‌الله حاج سيد مرتضى موحد ابطحى، در سال 1309ش در شهر اصفهان متولد گرديد. | '''سيد عبدالوهاب طالقانى'''، فرزند سيد على و داماد آيت‌الله حاج سيد مرتضى موحد ابطحى، در سال 1309ش در شهر اصفهان متولد گرديد. | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۰۱
| نام | طالقانی، عبدالوهاب |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | آشنایی با مقررات عربستان
طرح مقدماتی دایره‌المعارف القرآن الکریم به انضمام برنامه‌ها و هدفهای دار القرآن الکریم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1924AUTHORCODE |
سيد عبدالوهاب طالقانى، فرزند سيد على و داماد آيت‌الله حاج سيد مرتضى موحد ابطحى، در سال 1309ش در شهر اصفهان متولد گرديد.
کسب علم و دانش
تحصيلات حوزوى را تا پايان سطح در حوزه علميه اصفهان به پايان رسانيد. وى با جديت و تلاش كم‌نظير، به موازات فعاليت‌هاى دينى و تدريس در آموزش و پرورش در دانشكده الهيات دانشگاه تهران تحصيلات خود را براى گرفتن ليسانس دامه داد و در همان دوران سال 1363 به لبنان رفت و دوره تخصصى «روانشناسى پرورشى» را در دانشگاه بيروت در مدت يكسال طى نمود.
تدریس
در سال 1337 آموزشگاه زبان تاسيس نمود و در كنار تدريس در دبيرستان‌ها، با مديريت آموزشگاه و تدريس در آن فعاليت‌هاى آموزشى خود را با جديت بيشترى دنبال نمود تا اينكه در سال 1344 با تاسيس دبيرستان حكيم سنايى و گسترش آن به مجموعه مدارسى آموزشى حكيم سنائى، يكى از موفق‌ترين مراكز آموزشى آن سال‌ها را پايه ريزى نمود.
ايشان بعد از آن كه موفق به دريافت مدرك فوق ليسانس از دنشگاه تهران در رشته الهيات شد در سال 1354 با استفاده از تحقيقاتى گسترده كه حاصل سفرهاى علمى او به كشورهاى عربستان، مصر، لبنان، سوريه و على الخصوص از محضر مفسر بزرگ قرآن علامه طباطبايى،- موفق به اخذ دكترى خود با عنوان رساله «علوم قرآن و اهم فهرست منابع» شد.
مسئولیت‌ها
پس از انقلاب اسلامى ايران با پيشنهاد مرحوم آیت‌الله مطهرى به عنوان اولين استاندار جمهورى اسلامى ايران در استان چهارمحال وبختيارى انتخاب شد. سپس به عنوان مشاورعالى شهيد رجايى (وزير وقت آموزش و پرورش) مشغول به كار شد.
در سال‌هاى 1363 تا 1367 و 1370 تا 1374 نماينده دائمى سازمان حج و زيارت ايران در عربستان بود از سال 1362 به امر حضرت آیت‌الله گلپايگانى مسئول دارالقرآن الكريم گرديد و با طرح‌هاى: دايرةالمعارف القرآن الكريم، الكشاف الموضوعى لايات القرآن الكريم، معجم مصنفات الشيعه حول القرآن، تشكيل 5 دوره " كنفرانس تحقيقات علوم و مفاهيم قرآن "، انتشار نشريه مخصوص قرآن به عربى به نام " رساله القرآن " به اين موسسه رونق خاصى بخشيد.
ايشان از سال 1374 تا 1386 در سمت مدير عامل بنياد فرهنگى امام محمد باقربا راه اندازى 14 واحد آموزشى در اصفهان مشغول به خدمت بود.
آثار
- علوم قرآنى و فهرست منابع آن؛
- تاريخ تفسير؛
- قرآن وپيامبر اعظم(ص)؛
- شهيد و شهادت؛
- اصول و فروع دين؛
- طرح دائرةالمعارف قرآن؛
- آشنايى با مقررات عربستان؛
- سلسله مقالات علمى و نقد ترجمه‌هاى قرآنى در مجله‌هاى ترجمان وحى، بينات، ميراث جاويد، كيهان انديشه و كوثر.
منابع مقاله
خودنوشت ارسالى مؤلف به مركز تحقيقات كامپيوترى علوم اسلامى در تاريخ 1391/3/3
وابسته‌ها
طرح مقدماتی دائرةالمعارف القرآن الکریم بانضمام برنامه‌ها و هدف های دار القران الکریم