آل طیب، سید محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها=={{وابسته‌ها}}' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
در محضر عموى خود سيد محمدباقر آل‌طيب، علوم مقدماتى و نزد پدر خود و شيخ محمد كاظم ابن‌شيخ، سطوح عالى را فراگرفت. سپس به دزفول مهاجرت كرد و از محضر شيخ محمدرضا دزفولى در زمينه فقه و اصول و حديث بهره برد. آن‌گاه به قم رفت و چند سال در محضر آيات عظام: حائرى، بهجت و خوانسارى تلمذ كرد. پس از دريافت درجه اجتهاد، به زادگاه خود بازگشت و به | در محضر عموى خود سيد محمدباقر آل‌طيب، علوم مقدماتى و نزد پدر خود و شيخ محمد كاظم ابن‌شيخ، سطوح عالى را فراگرفت. سپس به دزفول مهاجرت كرد و از محضر شيخ محمدرضا دزفولى در زمينه فقه و اصول و حديث بهره برد. آن‌گاه به قم رفت و چند سال در محضر آيات عظام: حائرى، بهجت و خوانسارى تلمذ كرد. پس از دريافت درجه اجتهاد، به زادگاه خود بازگشت و به ترویج مذهب و نشر معارف اسلامى مهارت پرداخت. وى در فلسفه، از شاگردان مبرز ميرزا مهدى آشتيانى بود. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وى بر اقامه عزاى اهل‌بيت(ع) و به | وى بر اقامه عزاى اهل‌بيت(ع) و به ویژه امام حسن(ع) بسيار اهتمام مى‌ورزيد و عجيب آن‌كه وفات وى نيز در صبح روز سوم صفر سال 1415 قبل از وفات امام حسن(ع) واقع شد و تشييع او همزمان با روز شهادت آن حضرت انجام گرديد. | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۳۱
| نام | آل طیب، محمدحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1415 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4726AUTHORCODE |
ولادت
سيد محمدحسن موسوى جزايرى مشهور به آل‌طيب، فقيه، مجتهد و اديب معاصر در سال 1329ق در شوشتر متولد گرديد.
کسب علم و دانش
در محضر عموى خود سيد محمدباقر آل‌طيب، علوم مقدماتى و نزد پدر خود و شيخ محمد كاظم ابن‌شيخ، سطوح عالى را فراگرفت. سپس به دزفول مهاجرت كرد و از محضر شيخ محمدرضا دزفولى در زمينه فقه و اصول و حديث بهره برد. آن‌گاه به قم رفت و چند سال در محضر آيات عظام: حائرى، بهجت و خوانسارى تلمذ كرد. پس از دريافت درجه اجتهاد، به زادگاه خود بازگشت و به ترویج مذهب و نشر معارف اسلامى مهارت پرداخت. وى در فلسفه، از شاگردان مبرز ميرزا مهدى آشتيانى بود.
آثار
از او آثار زيادى در فقه، اصول، حكت و ادبيات باقى مانده است.
از جمله آثار وى:
- «كشف المراد عن حديث (لاتعاد)»،
- منظومه‌ى «رياض المرضيه» كه متضمن الفيه ابن‌مالك نحوى است.
وفات
وى بر اقامه عزاى اهل‌بيت(ع) و به ویژه امام حسن(ع) بسيار اهتمام مى‌ورزيد و عجيب آن‌كه وفات وى نيز در صبح روز سوم صفر سال 1415 قبل از وفات امام حسن(ع) واقع شد و تشييع او همزمان با روز شهادت آن حضرت انجام گرديد.