۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
[[مهدی، احمد محمد]] (محقق) | [[مهدی، احمد محمد]] (محقق) | ||
[[آمدی، علی بن محمد]] ( | [[آمدی، علی بن محمد]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 205/3 /آ8الف3 | | کد کنگره =BP 205/3 /آ8الف3 | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
ثانيا: در بسيارى از مباحث جانب معتزليان را گرفته، ديدگاه اصحاب اشعرى خود را وا مىنهد. | ثانيا: در بسيارى از مباحث جانب معتزليان را گرفته، ديدگاه اصحاب اشعرى خود را وا مىنهد. | ||
ثالثا: مواجهۀ وى با معتزليان همانند صوفيان روادارانه است، حال آنكه با باطنيّه و | ثالثا: مواجهۀ وى با معتزليان همانند صوفيان روادارانه است، حال آنكه با باطنيّه و حشویه برخوردى خصومتآميز دارد. توجه فوقالعاده آمدى به منطق از يك سو و مخالفت تندش با باطنيه و در مقابل تمايلش به صوفيه از سوى ديگر، يادآور سلف بزرگ او [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]] (م504ق) است. با اين همه به نظر مىرسد، توجه به عقل و استدلال عقلانى از سوى آمدى و بسيارى از متكلمان جهان اسلام، و بلكه فيلسوفان به طرز كمرنگترى، كاملا مشروط است؛ يعنى به عقل مادامى كه با دادههاى نقل سازگار آيد، بها داده مىشود. | ||
به هر حال ترديدى وجود ندارد كه آمدى | به هر حال ترديدى وجود ندارد كه آمدى رویكرد عقلى بارزترى نسبت به اسلاف اشعرى خود در پيش گرفت و از اين جهت بر اخلاف خود تأثير شايانى برجاى نهاد. | ||
آمدى در أبكار الأفكار مىكوشد، تا ديدگاههاى نحلههاى كلامى مختلف اسلامى و گاهى آراى اديان آسمانى ديگر را نقل كند كه از آنها با عبارت ملّيّون ياد مىكند. در جايى كه اجماع ميان همۀ ملل و نحل را گزارش مىكند، تعبير قد اجمع العقلاء را به كار مىگيرد. گاهى براى نشان دادن رأى فرق اسلامى در برابر ملل غير اسلامى | آمدى در أبكار الأفكار مىكوشد، تا ديدگاههاى نحلههاى كلامى مختلف اسلامى و گاهى آراى اديان آسمانى ديگر را نقل كند كه از آنها با عبارت ملّيّون ياد مىكند. در جايى كه اجماع ميان همۀ ملل و نحل را گزارش مىكند، تعبير قد اجمع العقلاء را به كار مىگيرد. گاهى براى نشان دادن رأى فرق اسلامى در برابر ملل غير اسلامى مىگوید، رأى اسلامیان چنين است. تقريبا در اكثر قريب به اتفاق موارد، ديدگاه معتزله يك سوى مهم بحث است. گاهى تمام متكلمان در برابر فلاسفه قرار داده مىشوند. در بسيارى موارد براى اشاره به رأى مورد پسند خود، كه موافق اسلاف اشعرى وى است، تعبير مذهب أهل حق را به خدمت مىگيرد. هميشه ديدگاهها را به صورت منظم و دستهبندى شده و در چندين مسلك و تقريبا به ترتيب تاريخى گزارش مىكند. از ديگر ویژگىهاى روش آمدى در اين کتاب آن است كه پس از نقل آراء و اقوال وارد نقض و ابرام شده، از جهات متعددى؛ همچون جهت لغوى، معنايى، نص و عقل، اجماع و عقل به نقد و بررسى آنها مىپردازد. پس از تحرير محل نزاع و نقد و بررسى اقوال يا همه را ردّ مىكند و رأى تازهاى مىآورد يا در آن توقف كرده و فروتنانه اعتراف مىكند كه اين همۀ آن چيزى است كه بدان دست يافته است. | ||
==نسخه شناسى== | ==نسخه شناسى== |
ویرایش