ابن ابی‌دینار، محمد بن ابیالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
ابن ابى‌دينار نزد برخى از دانشمندان روزگار | ابن ابى‌دينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خویش چون ابن‌الشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فى‌الرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم. | از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فى‌الرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم. | ||
مهم‌ترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابى‌دينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امير على باى بن مرادباى (از خاندان‌هاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب | مهم‌ترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابى‌دينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امير على باى بن مرادباى (از خاندان‌هاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خویش آورده است<ref>سجادی، صادق، ج2، ص651</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۴۳
| نام | ابنابیدینار، محمد بن ابیالقاسم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ق‍ی‍روان‍ی، محمد بن ابیالقاسم
اب‍ن‌‌دی‍ن‍ار، محمد بن اب‍وال‍ق‍اس‍م ابنابیدینار، ابوعبدالله محمد بن ابیالقاسم |
| نام پدر | اب‍وال‍ق‍اس‍م |
| متولد | |
| محل تولد | تونس |
| رحلت | 1110 ق یا 1698 م |
| اساتید | ابن‌الشيخ محمد فتاته
شيخ على بن عبدالواحد انصارى |
| برخی آثار | المونس فی اخبار افریقیه و تونس |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6346AUTHORCODE |
ابن ابى‌دينار، ابوعبدالله محمّد بن ابى‌القاسم رُعَينى قيروانى، (1110ق1698/م) منسوب به ابوالمهاجر دينار، فاتح معروف، اديب، شاعر، قاضى و مورخ تونسى.
تولد و وفات
از تاريخ ولادت و مرگ و زندگى او آگاهى در دست نيست؛ اما گفته‌اند كه از خاندانى برخاست كه داراى مناصب دولتى و مقامات علمى بودند.
اساتید
ابن ابى‌دينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خویش چون ابن‌الشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت.
آثار
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فى‌الرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم.
مهم‌ترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابى‌دينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امير على باى بن مرادباى (از خاندان‌هاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خویش آورده است[۱].
پانویس
- ↑ سجادی، صادق، ج2، ص651
منابع مقاله
سجادی، صادق، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374