۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'وي' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - 'أبي ' به 'أبي') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
ابن فورك تحصيلات خود را در اصفهان آغاز كرده است. از خود او نقل شده است كه در اصفهان نزد فقيهى درس مى‌خوانده است، روزى معنى حديث «الحجر يمين اللّه في الأرض» را از آن فقيه پرسيد، وى نتوانست پاسخ درستى بدهد و ابن فورك ناچار از يكى از علماى كلام معنى اين حديث را پرسيد و جواب قانع‌كننده‌اى دريافت داشت و ازآن‌پس، تصميم به ياد گرفتن علم كلام گرفت. ابن فورك سال‌ها پس از اين واقعه کتابى با عنوان «مشكل الحديث» نوشت و حديث مذكور را در آن تفسير كرد. | ابن فورك تحصيلات خود را در اصفهان آغاز كرده است. از خود او نقل شده است كه در اصفهان نزد فقيهى درس مى‌خوانده است، روزى معنى حديث «الحجر يمين اللّه في الأرض» را از آن فقيه پرسيد، وى نتوانست پاسخ درستى بدهد و ابن فورك ناچار از يكى از علماى كلام معنى اين حديث را پرسيد و جواب قانع‌كننده‌اى دريافت داشت و ازآن‌پس، تصميم به ياد گرفتن علم كلام گرفت. ابن فورك سال‌ها پس از اين واقعه کتابى با عنوان «مشكل الحديث» نوشت و حديث مذكور را در آن تفسير كرد. | ||
«سبک ى» | «سبک ى» مى‌گوید: ابن فورك كلام اشعرى را در عراق از ابوالحسن باهِلى فراگرفته است. ابن فورك با باقلانى و ابواسحاق اسفراينى (د 418ق) به درس ابوالحسن باهلى حاضر مى‌شده‌اند و اين هفته‌اى يك بار در روزهاى جمعه بوده است. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] در [[تاریخ نیشابور]] از جمله شيوخ او «دَيبُلى» را نام برده و گفته است كه ابن فورك در مكه از او سماع حديث كرده است. ابوجعفر محمد بن ابراهيم بن عبدالله ديبلى ساكن مكّه بود و در 322ق، وفات يافته است؛ بنابراين بعيد مى‌نمايد كه ابن فورك از او حديث شنيده باشد. | [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] در [[تاریخ نیشابور]] از جمله شيوخ او «دَيبُلى» را نام برده و گفته است كه ابن فورك در مكه از او سماع حديث كرده است. ابوجعفر محمد بن ابراهيم بن عبدالله ديبلى ساكن مكّه بود و در 322ق، وفات يافته است؛ بنابراين بعيد مى‌نمايد كه ابن فورك از او حديث شنيده باشد. | ||
محمد ابوالفضل ابراهيم از تلخيص ابن مكتوم نقل مى‌كند كه ابن فورك پيش از 360ق، در اصفهان از مختصان [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] وزير آل | محمد ابوالفضل ابراهيم از تلخيص ابن مكتوم نقل مى‌كند كه ابن فورك پيش از 360ق، در اصفهان از مختصان [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] وزير آل بویه بوده و براى او چند کتاب تأليف كرده است، پس از آن به شيراز رفت و به عضدالدوله پيوست و براى او نيز چند کتاب نوشت. | ||
[[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] در اصفهان از 347ق به بعد كاتب مؤيدالدوله ديلمى بود و در 360ق، به وزارت او رسيد؛ بنابراين، ابن فورك در زمانى كه [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] كاتب رسايل مؤيدالدوله بود، در خدمت او بوده است. صاحب بن عبّاد قدر ابن فورك را نيكو مى‌شناخته است و از او روايت شده كه چون ذكر امام باقلانى و ابن فورك و ابواسحاق اسفراينى مى‌رفته، مى‌گفته است: «ابن الباقلاني بحر مغرق و ابن فورك صلّ مُطرِق و الإسفرايني نارٌ مُحْرِق»؛ «ابن باقلانى دريايى فروبرنده و ابن فورك مارى تيزنگر و اسفراينى آتشى سوزان است». | [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] در اصفهان از 347ق به بعد كاتب مؤيدالدوله ديلمى بود و در 360ق، به وزارت او رسيد؛ بنابراين، ابن فورك در زمانى كه [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] كاتب رسايل مؤيدالدوله بود، در خدمت او بوده است. صاحب بن عبّاد قدر ابن فورك را نيكو مى‌شناخته است و از او روايت شده كه چون ذكر امام باقلانى و ابن فورك و ابواسحاق اسفراينى مى‌رفته، مى‌گفته است: «ابن الباقلاني بحر مغرق و ابن فورك صلّ مُطرِق و الإسفرايني نارٌ مُحْرِق»؛ «ابن باقلانى دريايى فروبرنده و ابن فورك مارى تيزنگر و اسفراينى آتشى سوزان است». | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
ابن فورك نزدیک به 100 تأليف داشته است، ولى از اين‌همه شمار اندكى در دست است و نسبت بعضى از آنها به وى محل ترديد است. از جمله آثار او اينها را مى‌توان نام برد: | ابن فورك نزدیک به 100 تأليف داشته است، ولى از اين‌همه شمار اندكى در دست است و نسبت بعضى از آنها به وى محل ترديد است. از جمله آثار او اينها را مى‌توان نام برد: | ||
1. مشكل الحديث (در | 1. مشكل الحديث (در تأویل و تفسير احاديثى كه ظاهر آنها دال بر تشبيه و تجسيم است)؛ | ||
2. مقالات الشيخ أبي‌الحسن الأشعري؛ | 2. مقالات الشيخ أبي‌الحسن الأشعري؛ | ||