مدرس، عبدالکریم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==آثار== ' به '==آثار== ') |
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[القصيدة الوردية في سيرة خير البرية]] | [[القصيدة الوردية في سيرة خير البرية]] | ||
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۱۶
| نام | مدرس، عبدالکریم |
|---|---|
| نام های دیگر | عبدالکریم المدرس
عبدالکریم محمد المدرس کردی الشهروزی، عبدالکریم محمد مدرس، عبدالکریم محمد |
| نام پدر | |
| متولد | 1284 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1384 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1489AUTHORCODE |
ولادت
«عبدالكريم محمد مدرس» در بهار 1284ش در روستاى «تكيه» نزديك خورمال عراق ديده به جهان گشود.
کسب علم و دانش
وى پس از طى مراحل مقدماتى طلبگى و با شروع جنگ جهانى اول به سليمانيه رفت و پس از چندى تحصيل آنجا را به مقصد اورامان ترك كرده و در خانقاه «دورو» (ايران) زير نظر شيخ علاءالدين بياره به آموختن درس نحو و فقه و منطق و... مشغول شد. شيخ علاءالدين در سال 1296ش به خانقاه «بياره» عراق برگشت و مدرس نيز بعد از مدتى به وى پيوست و در مدرسه ابن عبيده نزد ملا سعيد عبيدى به فراگيرى دانش مشغول شد. سپس نزد ملا محمود به «بالك» مريوان رفت و در مدت هشت ماه كه نزد وى بود فرائض شيخ معروف نودهى را تمام كرد. پس از آن به امر شيخ علاءالدين به «بياره»
بازگشت و نزد ملا احمد ره زانوى تعلّم زد و همراه او در سال 1298ش به سليمانيه رفت و به عنوان مهمان در خانقاه مولانا خالد ماند و سپس در محضر شيخ عمر (ابن قره داغى) به ادامه تحصيل پرداخت و سرانجام در سال 1301ش به دريافت اجازه نامه علمى مفتخر گشت.
وى علاوه بر كتابخانه غنى مدرسه «بياره» از محضر زائرين دانشمند بهره‌هاى علمى و معنوى فراوانى برد. پس از 23 سال اقامت، در سال 1329 به سليمانيه رفت و سه سال در آنجا تدريس نمود و در تابستان 1332 به كركوك رفت. از كركوك به بغداد رفت و به تدريس در جامع غوث الاعظم مشغول شد. او در آن مدرسه مدت 19 سال علاوه بر هموطنان، دانش اندوزان از كشورهاى ايران، تركيه، مراكش، الجزاير و... داشت.
آثار
- تفسير قرآن (9 جلد)، شرح پنج ديوان، علمائنا، شمشير كارى بر فرق نسيم رستگارى، گردآورى و شرح ديوان محوى (كُردى)، گردآورى و شرح ديوان مولوى (كُردى)، شرح تصريف زنجانى، القصيدة الوردية في سيرة خير البرية و.... بسيارى از آثار ملا عبدالكريم به زبان كردى است.
وفات
وی سرانجام در شهريور 1384ش وفات يافت.