تطور مشكلة الفصاحة و التحليل البلاغي و موسيقي الشعر: تفاوت میان نسخهها
(لینک درون متنی) |
|||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تطور مشكلة الفصاحة و التحليل البلاغي و موسيقى الشعر'''، اثر دكتر [[قباوه، فخرالدین|فخرالدين قباوه]]، كتابى است پيرامون فصاحت و بلاغت و شعر عربى كه به زبان عربى و در سال 1997م، نوشته شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
نسخهٔ ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۰۱
تطور مشکلة الفصاحة و التحليل البلاغي و موسيقی الشعر | |
---|---|
پدیدآوران | قباوه، فخرالدین (نويسنده) |
ناشر | دار الفکر |
مکان نشر | دمشق - سوریه |
سال نشر | 1419 ق |
چاپ | 1 |
موضوع | زبان عربی - معانی و بیان
شعر عربی - تاریخ و نقد عروض عربی |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | PJA 2162 /ق2ت6 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تطور مشكلة الفصاحة و التحليل البلاغي و موسيقى الشعر، اثر دكتر فخرالدين قباوه، كتابى است پيرامون فصاحت و بلاغت و شعر عربى كه به زبان عربى و در سال 1997م، نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه مؤلف آغاز و مطالب در سه مبحث، ارائه شده است.
كتاب، دربردارنده نمونههايى از تعدادى آثار ادبى مىباشد كه مربوط به سنوات اوليه از تاريخ مسلمين است..[۱]
نويسنده در ابتدا از فصاحت بحث كرده و سپس از تحليل بلاغى در تفسير شعر سخن به ميان كشيده و در نهايت به موسيقى شعر عربى پرداخته است.
گزارش محتوا
در مقدمه ضمن بيان جايگاه فصاحت و بلاغت، به موضوع مباحث كتاب اشاره شده است..[۲]
در مبحث اول از فصاحت در كلام و نقش و جايگاه آن، سخن به ميان آمده است..[۳]
مبحث دوم، دربردارنده تحليل بلاغى در تفسير شعر مىباشد. نويسنده، در اين مبحث، به بررسى اشعار دوران جاهليت و صدر اسلام پرداخته، پس از توضيح تجارب شعراى حنفيه، به بحث از ظرافتها و تيزبينىهاى هنرى بيان پرداخته و سپس، مجالس و مؤلفين قرن پنجم هجرى را بررسى نموده است..[۴]
مطالب و موضوعاتى كه در اين مبحث مطرح گرديده، عبارت است از: تفسير شعر از صدر اسلام تا قرن پنجم؛ عناصر بيان در تفسير شعر؛ عناصر معانى و بديع در تفسير شعر..[۵]
از جمله افرادى كه در اين مبحث، نامى از ايشان برده شده و از اشعار و سخنانشان بهعنوان شاهد مثال، استفاده شده است، عبارتند از: ابوسعيد سكرى (275ق)، مبرد (285ق)، ابوالعباس ثعلب (291ق)، ابومحمد انبارى (304ق)، ابومحمد اعرابى (428ق)، اخفش اصغر (315ق)، ابوهلال عسكرى (395ق)، ابن سيده (458ق)، ابوعبدالله زوزنى (486ق)، ابوجعفر نحاس (338ق)، ابن المعتز (296ق)، ابابكر صولى (335ق)، قاضى جرجانى (366ق)، بشر آمدى (370ق)، عبدالقاهر جرجانى (471ق) و خطيب تبريزى (502ق)..[۶]
مبحث سوم، به موسيقى شعر عربى و اقدامات قدما در مورد عروض و ضوابط فنى شعر، اختصاص يافته است..[۷]
نويسنده در اين باب، ضمن اشاره به وصف و تعابير خليل از نتاج شعرى، به بررسى بحور مختلف شعرى پرداخته است..[۸]
وضعيت كتاب
مصادر و منابع هر مبحث، در انتهاى همان مبحث آمده است.
فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است.
در پاورقىها علاوه بر ذكر منابع، توضيحاتى پيرامون برخى از كلمات و عبارات متن داده شده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.