مجموعه رسائل عوارف المعارف: تفاوت میان نسخه‌ها

#ترجيع‌بند ناصر خسرو با اين بند:{{شعر}}

#:{{ب|''كه جهان پرتوى است از رخ دوست ''|2=''جمله كاينات سايه اوست''}}

{{پایان شعر}}

#:ترجيع‌بند شيخ عراقى با اين بند:{{شعر}}

#:{{ب|''كه همه اوست هر چه هست يقين''|2=''جان جانان و دلبر و دل و دين''}}

{{پایان شعر}}

#ترجيع‌بند شاه نعمت‌الله ولى با اين بند:{{شعر}}

#:{{ب|''كه سراسر جهان و هر چه در اوست ''|2=''عكس يك پرتوى است از رخ دوست''}}

{{پایان شعر}}

#ترجيع‌بند خواجوى کرمانى با اين بند:{{شعر}}

#:{{ب|''كه جهان صورت است و معنى دوست ''|2=''ور به معنى نظر كنى همه اوست''}}

{{پایان شعر}}

#ترجيع‌بند معروف هاتف اصفهانى با اين بند:{{شعر}}

#:{{ب|''كه يكى هست و هيچ نيست جز او ''|2=''وحده لا اله الا هو''}}

{{پایان شعر}}

#:(پس از ترجيع‌بند هاتف، يك مثنوى 50 بيتى(ظاهرا از هاتف)، در تعريف عشق با اين آغاز:{{شعر}}

#:{{ب|''مزاج عشق بس مشكل‌پسند است ''|2=''قبول عشق بر طاق بلند است''}}

{{پایان شعر}}

#:و اين پايان:{{شعر}}

#:{{ب|''اگر مى‌بايدت عمر دوباره''|2=''مكن پيوند عشق از عمر پاره''}}

{{پایان شعر}}

#:و دو غزل از شاه نعمت‌الله ولى؛ يكى، با اين مطلع:

#:{{ب|''من جمالش در تجلى ديده‌ام''|2=''صورتش را عين معنى ديده‌ام''}}

{{پایان شعر}}

#:و ديگرى، با اين آغاز:

{{ب|''ما خدا چون شما نمى‌طلبيم''|2='' يعنى از خود جدا نمى‌طلبيم''}}{{پایان شعر}}، درج شده است؛

#:مناجات [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] كه مشتمل بر دو مثنوى با وزن‌هاى مختلف است؛ يكى، با اين آغاز:

#:{{ب|''دلا تا به كى از در دوست دورى''|2=''گرفتار دام سراى غرورى''}}{{پایان شعر}}

#:و ديگرى، با اين آغاز:

{{ب|''اى مركز دايره امكان''|2=''وى زبده عالم كون و مكان''}}

{{پایان شعر}}