مهدوی کنی، محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" | آیت‌الله کنی | ||
Mohammad-Reza Mahdavi Kani | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |اسدالله باقری کنی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1310ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |کن تهران | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپايگانى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی]] | ||
[[ترجمه و شرح دعای افتتاح]] | |||
[[البدایة في الأخلاق العملیة]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''آيت‌الله محمدرضا مهدوى كنى''' وزير كشور، نخست وزير كابينه موقت پس از شهادت شهيدان | '''آيت‌الله محمدرضا مهدوى كنى''' (1310-1393ش)، وزير كشور، نخست وزير كابينه موقت پس از شهادت شهيدان رجائی و باهنر، عضو ستاد انقلاب فرهنگی، امام جمعه موقت تهران، دبير جامعه روحانيت مبارز تهران، عضو مجلس خبرگان رهبری و رئيس دانشگاه امام صادق(ع). | ||
در 14 مرداد 1310ش در روستاى كن كه در حال حاضر بخشى از شهر تهران است، به دنيا آمد | == ولادت == | ||
در 14 مرداد 1310ش در روستاى كن كه در حال حاضر بخشى از شهر تهران است، به دنيا آمد. | |||
وى در سال 1327ش در سن 17 سالگى براى ادامه تحصيل به قم مهاجرت نمود و تا سال 1340ش در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آيات [[مشکینی اردبیلی، علی|مشكينى]]، حاج شيخ عبدالجواد سده‌اى (جبل عاملى)، شهيد صدوقى، سلطانى، مجاهدى، رفيعى قزوينى، | == تحصیلات == | ||
ايشان پس از طى دوره دبستان در كن، وارد مدرسه علميه لرزاده در تهران شد و از محضر آيت‌الله برهان، بهره‌هاى علمى و اخلاقى فراوان برد. | |||
وى در سال 1327ش در سن 17 سالگى براى ادامه تحصيل به قم مهاجرت نمود و تا سال 1340ش در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آيات [[مشکینی اردبیلی، علی|مشكينى]]، حاج شيخ عبدالجواد سده‌اى (جبل عاملى)، شهيد صدوقى، سلطانى، مجاهدى، رفيعى قزوينى، [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپايگانى]] و... دروس عالى فقه، اصول فقه، تفسير، حكمت، كلام و دروس خارج فقه و اصول را تلمذ كرد. | |||
وى پس از بازگشت به تهران در سال 1340ش، در مدرسه مروى به تدريس علوم حوزوى مشغول شد و از سال 1342ش امامت جماعت مسجد جليلى در ميدان فردوسى را پذيرفت. اين مسجد پايگاه مناسبى براى فعاليت‌هاى اجتماعى و سياسى ايشان شد. | وى پس از بازگشت به تهران در سال 1340ش، در مدرسه مروى به تدريس علوم حوزوى مشغول شد و از سال 1342ش امامت جماعت مسجد جليلى در ميدان فردوسى را پذيرفت. اين مسجد پايگاه مناسبى براى فعاليت‌هاى اجتماعى و سياسى ايشان شد. | ||
| خط ۴۳: | خط ۵۳: | ||
اولين دستگيرى ايشان در سن 18 سالگى (1328ش) در اردستان بود كه به شكنجه، تبعيد و زندانى شدن ايشان و بعضى از طلاب و مبلّغان همراه منجر شد. با رسيدن اين خبر به قم، [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] به نخست وزير وقت (اقبال) اعتراض نموده و عنوان كردند كه چرا فرزندان مرا زده‌ايد و دستگير كرده‌ايد. | اولين دستگيرى ايشان در سن 18 سالگى (1328ش) در اردستان بود كه به شكنجه، تبعيد و زندانى شدن ايشان و بعضى از طلاب و مبلّغان همراه منجر شد. با رسيدن اين خبر به قم، [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] به نخست وزير وقت (اقبال) اعتراض نموده و عنوان كردند كه چرا فرزندان مرا زده‌ايد و دستگير كرده‌ايد. | ||
فعاليت‌هاى ايشان در مسجد جليلى، جنبه‌هاى مختلف اجتماعى، فرهنگى و سياسى داشته است. اصرار ايشان بر طرح ديدگاه‌هاى امام(ره) و فعاليت‌هاى سياسى ايشان، منجر شد كه پس از چندين بار دستگيرى و بازداشت كوتاه مدت، هجوم به منزل و ايجاد محدوديت براى سخنرانى، منبر و تدريس، نهايتاً در رمضان سال 1353ش ايشان بازداشت و به بوكان تبعيد شوند. | فعاليت‌هاى ايشان در مسجد جليلى، جنبه‌هاى مختلف اجتماعى، فرهنگى و سياسى داشته است. اصرار ايشان بر طرح ديدگاه‌هاى [[خمینی، سید روح‌الله|امام(ره)]] و فعاليت‌هاى سياسى ايشان، منجر شد كه پس از چندين بار دستگيرى و بازداشت كوتاه مدت، هجوم به منزل و ايجاد محدوديت براى سخنرانى، منبر و تدريس، نهايتاً در رمضان سال 1353ش ايشان بازداشت و به بوكان تبعيد شوند. | ||
وى پس از چندى از بوكان به مهاباد و سپس به تهران اعزام شد و در كميته مشترك ضد خرابكارى و ساواك مورد بازجويى و شكنجه‌هاى جسمى و روحى قرار گرفت. وى به چهار سال زندان محكوم شد ولى پس از دو سال و همراه با فضاى سياسى سال 55، به همراه برخى ديگر از زندانيان سياسى آزاد شد. | وى پس از چندى از بوكان به مهاباد و سپس به تهران اعزام شد و در كميته مشترك ضد خرابكارى و ساواك مورد بازجويى و شكنجه‌هاى جسمى و روحى قرار گرفت. وى به چهار سال زندان محكوم شد ولى پس از دو سال و همراه با فضاى سياسى سال 55، به همراه برخى ديگر از زندانيان سياسى آزاد شد. | ||
== | == مسئوليت‌ها== | ||
عضويت در حلقه اوليه شوراى انقلاب از طرف امام(ره) (اولين سمت ايشان)، سرپرستى كميته انقلاب اسلامى، عضويت به عنوان فقيه در شوراى نگهبان قانون اساسى، نمايندگى امام(ره) در هيات حل اختلاف مسؤولان نظام، وزارت كشور در كابينه شهيد رجايى و شهيد باهنر، نخست وزيرى پس از شهادت شهيدان رجايى و باهنر، عضويت در ستاد انقلاب فرهنگى به حكم امام(ره)، عضويت در شوراى عالى انقلاب فرهنگى به حكم[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبرى]]، عضويت در شوراى بازنگرى قانون اساسى، رياست مركز رسيدگى به امور مساجد، عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام، مؤسس و دبير كل جامعه روحانیت مبارز، رياست دانشگاه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، توليت حوزه علميه مروى به همراه موقوفات وابسته، عضو مجلس خبرگان رهبرى | |||
== فعاليت‌هاى علمى== | == فعاليت‌هاى علمى== | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۳: | ||
4- راهنمايى چندين پايان‌نامه كارشناسى ارشد و دكترى | 4- راهنمايى چندين پايان‌نامه كارشناسى ارشد و دكترى | ||
== | == وفات == | ||
او در چهارشنبه ۱۴ خرداد ۹۳ پس از شرکت در مراسم بیست و پنجمین سالگرد ارتحال امام خمینی دچار حمله قلبی و به بیمارستان بهمن منتقل شد. او تا ۲۹ مهر ۱۳۹۳ در بیمارستان و در حالت کما به سر می‌برد و در این روز در بیمارستان قلب شهید رجایی در سن ۸۳ سالگی ا ز دنیا رفت. مراسم تشییع و اقامه نماز بر پیکر وی به امامت [[خامنه‌ای، سید علی|آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی]] صبحِ پنجشنبه ۱ آبان در دانشگاه تهران برگزار و بنابر وصیت خود وی جهت تدفین در کنار مزار [[کنی تهرانی، علی|آیت‌الله ملاعلی کنی]] به شهر ری منتقل و در حرم حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد. | |||
== آثار== | |||
1- تقريرات درس‌هاى خارج فقه آيات عظام بروجردى و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)؛ | |||
2- كتاب نقطه‌هاى آغاز در اخلاق عملى؛ | |||
3- كتاب اصول و مبانى اقتصاد اسلامى در قرآن؛ | |||
4- كتاب بيست گفتار؛ | |||
5- كتاب شرح دعاى افتتاح. | |||
== منبع مقاله== | == منبع مقاله== | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۱۱
| نام | مهدوی کنی، محمدرضا |
|---|---|
| نام های دیگر | آیت‌الله کنی
Mohammad-Reza Mahdavi Kani |
| نام پدر | اسدالله باقری کنی |
| متولد | 1310ش |
| محل تولد | کن تهران |
| رحلت | 1435 ق |
| اساتید | شعرانى، علامه طباطبايى، بروجردى، امام خمينى(ره)، گلپايگانى |
| برخی آثار | نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2075AUTHORCODE |
آيت‌الله محمدرضا مهدوى كنى (1310-1393ش)، وزير كشور، نخست وزير كابينه موقت پس از شهادت شهيدان رجائی و باهنر، عضو ستاد انقلاب فرهنگی، امام جمعه موقت تهران، دبير جامعه روحانيت مبارز تهران، عضو مجلس خبرگان رهبری و رئيس دانشگاه امام صادق(ع).
ولادت
در 14 مرداد 1310ش در روستاى كن كه در حال حاضر بخشى از شهر تهران است، به دنيا آمد.
تحصیلات
ايشان پس از طى دوره دبستان در كن، وارد مدرسه علميه لرزاده در تهران شد و از محضر آيت‌الله برهان، بهره‌هاى علمى و اخلاقى فراوان برد.
وى در سال 1327ش در سن 17 سالگى براى ادامه تحصيل به قم مهاجرت نمود و تا سال 1340ش در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آيات مشكينى، حاج شيخ عبدالجواد سده‌اى (جبل عاملى)، شهيد صدوقى، سلطانى، مجاهدى، رفيعى قزوينى، شعرانى، علامه طباطبايى، بروجردى، امام خمينى(ره)، گلپايگانى و... دروس عالى فقه، اصول فقه، تفسير، حكمت، كلام و دروس خارج فقه و اصول را تلمذ كرد.
وى پس از بازگشت به تهران در سال 1340ش، در مدرسه مروى به تدريس علوم حوزوى مشغول شد و از سال 1342ش امامت جماعت مسجد جليلى در ميدان فردوسى را پذيرفت. اين مسجد پايگاه مناسبى براى فعاليت‌هاى اجتماعى و سياسى ايشان شد.
مبارزات وى عليه حكومت طاغوت، باعث دستگيرى‌هاى متعدد، تبعيد، شكنجه و زندانى‌شدن ايشان گرديد. وى آخرين عالمى است كه در روزهاى نزديك پيروزى انقلاب اسلامى براى چندمين بار دستگير و در آستانه پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى آزاد شدند.
اولين دستگيرى ايشان در سن 18 سالگى (1328ش) در اردستان بود كه به شكنجه، تبعيد و زندانى شدن ايشان و بعضى از طلاب و مبلّغان همراه منجر شد. با رسيدن اين خبر به قم، آيت‌الله بروجردى به نخست وزير وقت (اقبال) اعتراض نموده و عنوان كردند كه چرا فرزندان مرا زده‌ايد و دستگير كرده‌ايد.
فعاليت‌هاى ايشان در مسجد جليلى، جنبه‌هاى مختلف اجتماعى، فرهنگى و سياسى داشته است. اصرار ايشان بر طرح ديدگاه‌هاى امام(ره) و فعاليت‌هاى سياسى ايشان، منجر شد كه پس از چندين بار دستگيرى و بازداشت كوتاه مدت، هجوم به منزل و ايجاد محدوديت براى سخنرانى، منبر و تدريس، نهايتاً در رمضان سال 1353ش ايشان بازداشت و به بوكان تبعيد شوند.
وى پس از چندى از بوكان به مهاباد و سپس به تهران اعزام شد و در كميته مشترك ضد خرابكارى و ساواك مورد بازجويى و شكنجه‌هاى جسمى و روحى قرار گرفت. وى به چهار سال زندان محكوم شد ولى پس از دو سال و همراه با فضاى سياسى سال 55، به همراه برخى ديگر از زندانيان سياسى آزاد شد.
مسئوليت‌ها
عضويت در حلقه اوليه شوراى انقلاب از طرف امام(ره) (اولين سمت ايشان)، سرپرستى كميته انقلاب اسلامى، عضويت به عنوان فقيه در شوراى نگهبان قانون اساسى، نمايندگى امام(ره) در هيات حل اختلاف مسؤولان نظام، وزارت كشور در كابينه شهيد رجايى و شهيد باهنر، نخست وزيرى پس از شهادت شهيدان رجايى و باهنر، عضويت در ستاد انقلاب فرهنگى به حكم امام(ره)، عضويت در شوراى عالى انقلاب فرهنگى به حكم‌امام خمينى(ره) و مقام معظم رهبرى، عضويت در شوراى بازنگرى قانون اساسى، رياست مركز رسيدگى به امور مساجد، عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام، مؤسس و دبير كل جامعه روحانیت مبارز، رياست دانشگاه امام صادق(ع)، توليت حوزه علميه مروى به همراه موقوفات وابسته، عضو مجلس خبرگان رهبرى
فعاليت‌هاى علمى
1- تدريس خارج فقه در دانشگاه و مدرسه علميه مروى براى دانشجويان و طلاب دوره‌هاى عالى
2- تدريس آيات الاحكام در مدرسه مروى و آيات اقتصادى در دانشگاه امام صادق(ع)
3- تدريس دوره‌هاى اخلاق اسلامى در دانشگاه امام صادق(ع) و حوزه علميه مروى
4- راهنمايى چندين پايان‌نامه كارشناسى ارشد و دكترى
وفات
او در چهارشنبه ۱۴ خرداد ۹۳ پس از شرکت در مراسم بیست و پنجمین سالگرد ارتحال امام خمینی دچار حمله قلبی و به بیمارستان بهمن منتقل شد. او تا ۲۹ مهر ۱۳۹۳ در بیمارستان و در حالت کما به سر می‌برد و در این روز در بیمارستان قلب شهید رجایی در سن ۸۳ سالگی ا ز دنیا رفت. مراسم تشییع و اقامه نماز بر پیکر وی به امامت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی صبحِ پنجشنبه ۱ آبان در دانشگاه تهران برگزار و بنابر وصیت خود وی جهت تدفین در کنار مزار آیت‌الله ملاعلی کنی به شهر ری منتقل و در حرم حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد.
آثار
1- تقريرات درس‌هاى خارج فقه آيات عظام بروجردى و امام خمينى(ره)؛
2- كتاب نقطه‌هاى آغاز در اخلاق عملى؛
3- كتاب اصول و مبانى اقتصاد اسلامى در قرآن؛
4- كتاب بيست گفتار؛
5- كتاب شرح دعاى افتتاح.
منبع مقاله
پايگاه اطلاع‌رسانى www.seratnews.ir