۸۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR02794.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE2794AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
از آنجا كه اين طلبۀ جوان و جوياى معرفت،روح و قلب خويش را با عشق و ارادت به ساحت مقدس ستارگان درخشان آسمان امامت سرشار ساخته بود و تمام وجودش از توسّل موج مىزد،با اخلاص ويژه،قريحۀ شعرى خويش را به كار گرفت و قصيدۀ بلندى براى حضرت مهدى(عج)سرود كه در آن نقش توسّل به خوبى مشهود است؛در بخشى از اين سرود آمده است: | از آنجا كه اين طلبۀ جوان و جوياى معرفت،روح و قلب خويش را با عشق و ارادت به ساحت مقدس ستارگان درخشان آسمان امامت سرشار ساخته بود و تمام وجودش از توسّل موج مىزد،با اخلاص ويژه،قريحۀ شعرى خويش را به كار گرفت و قصيدۀ بلندى براى حضرت مهدى(عج)سرود كه در آن نقش توسّل به خوبى مشهود است؛در بخشى از اين سرود آمده است: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''اى حضرت صاحب زمان،اى پادشاه انس و جان''|2=''لطفى نما بر شيعيان،تأييد كن دين مبين''}} | ||
{{ب|''توفيق تحصيلم عطا فرما و زهد بى ريا''|2=''تا گردم از لطف خدا،از عالمين عاملين''}} | |||
| | {{ب|''خاصه كنون كه فيض حق،مدحت سرودم آن چنان''|2=''كز خامه ريزد بر ورق،جاى مركب انگبين''}} | ||
{{ب|''من گر چه از فرط گنه،شرمنده و زارم ولى''|2=''شادم كه خاكم كرده حق،با آب مهر تو عجين''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
توفيق تحصيلم عطا فرما و زهد بى ريا | |||
| | |||
خاصه كنون كه فيض حق،مدحت سرودم آن چنان | |||
| | |||
من گر چه از فرط گنه،شرمنده و زارم ولى | |||
آية اللّه حاج شيخ عبد الكريم حائرى به استعداد شاگردان توجه داشت و براى رشد طلبههاى برجسته،كوشش و نظارت بيشترى مىنمود. | آية اللّه حاج شيخ عبد الكريم حائرى به استعداد شاگردان توجه داشت و براى رشد طلبههاى برجسته،كوشش و نظارت بيشترى مىنمود. | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۱۹: | ||
آية اللّه ثقفى به تأليف و تحقيق نيز مبادرت نمود و آثارى چند در مباحث حكمت،فقه،اصول و تفسير بر جاى نهاد كه عبارتند از: | آية اللّه ثقفى به تأليف و تحقيق نيز مبادرت نمود و آثارى چند در مباحث حكمت،فقه،اصول و تفسير بر جاى نهاد كه عبارتند از: | ||
# غرر العوائد؛در حواشى بر كتاب«درر الفوائد»آية اللّه حاج شيخ عبد الكريم حائرى؛كه در تهران به طبع رسيده است. | |||
# حاشيه بر مكاسب شيخ مرتضى انصارى؛ | |||
# حاشيه بر كفاية الاصول آخوند خراسانى؛ | |||
# كتاب نكاح؛حاوى تقرير مباحث آية اللّه حائرى. | |||
# حاشيه بر سيوطى؛(يك دوره كامل). | |||
# حاشيهاى جامع بر منظومۀ حاج ملا هادى سبزوارى؛كه تقريرات درس استادش آية اللّه سيّد ابو الحسن رفيعى قزوينى است. | |||
# رسالهاى در جواز رجوع به حكّام جور در مواقع ضرورت؛ | |||
# حاشيه بر ترجمه و شرح كشف المراد، خواجه نصير طوسى؛تأليف علاّمه شعرانى. | |||
# حاشيه بر كتاب راه سعادت؛(در اثبات نبوّت خاتم الانبيا و حقانيت دين مبين اسلام)، تأليف مرحوم آية اللّه شعرانى. | |||
# تفسير روان جاويد؛در پنج مجلّد. | |||
# ديوان اشعار؛شامل قصايد،غزليات، مدايح و مراثى اهل بيت عليهم السّلام. | |||
خواجه نصير طوسى؛تأليف علاّمه شعرانى. | |||
==در عرصۀ شعر و شاعرى== | ==در عرصۀ شعر و شاعرى== | ||
| خط ۱۶۶: | خط ۱۴۴: | ||
بخشى از قصيدۀ او در فضايل و مناقب حضرتعلى عليه السّلام چنين است: | بخشى از قصيدۀ او در فضايل و مناقب حضرتعلى عليه السّلام چنين است: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''اگر تراست بسر شور عشق حىّ قدير''|2=''بنوش جام مى معرفت ز خم غدير''}} | ||
{{ب|''ز غير دوست نگردد دل تو پاك مگر''|2=''به آب مهر ولىّ خدا شود تطهير''}} | |||
| | {{ب|''على عالى اعلى كه نام او مشتق''|2=''زنام حق شد و بر ساق عرش شد تحرير''}} | ||
{{ب|''على است مظهر اسما حق به عين ظهور''|2=''على است مخزن اسرار حق به سر ستير''}} | |||
{{ب|''على است اسعد و اتقى ز هر سعيد و تقى''|2=''على است اعلم و اشجع ز هر عليم و دلير''}} | |||
ز غير دوست نگردد دل تو پاك مگر | {{ب|''ز زهد او نتوان دم زدن كه دنيا را''|2=''طلاق داد و برون كرد ياد آن ز ضمير''}} | ||
| | {{ب|''على ولى و على والى و على مولى''|2=''على است ساقى كوثر قسيم خلد و سعير''}} | ||
{{ب|''على وصى رسول و على است زوج بتول''|2=''ابو الائمه و بر مؤمنان يگانه امير''}} | |||
{{ب|''به وقت مهر على مهربان و حاتم بخش''|2=''به گاه قهر على قهرمان و افسر گير''}} | |||
على عالى اعلى كه نام او مشتق | {{ب|''فزود رونق اسلام چون گرفت علم''|2=''ز دود كفر ز گيتى كشيد چون شمشير''}} | ||
| | {{ب|''گشود باب معارف چو رفت بر منبر''|2=''ببست راه مظالم نشست چون بر سرير''}} | ||
{{ب|''نكرده احصا فضلش مگر خدا در ذكر''|2=''از آن شده است امام مبين بدو تفسير''}} | |||
{{ب|''ز حق كسى ننموده است چون على تقديس''|2=''چو حق كسى ننموده است از على تقدير''}} | |||
على است مظهر اسما حق به عين ظهور | {{ب|''على ز بعد نبى اشرف است از همه خلق''|2=''اطاعتش شده مفروض بر صغير و كبير''}} | ||
| | {{ب|''به نص«انفسنا»شد ز انبيا افضل''|2=''ز عيب و نقص مبرّى به آيه تطهير''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
على است اسعد و اتقى ز هر سعيد و تقى | |||
| | |||
ز زهد او نتوان دم زدن كه دنيا را | |||
| | |||
على ولى و على والى و على مولى | |||
| | |||
على وصى رسول و على است زوج بتول | |||
| | |||
به وقت مهر على مهربان و حاتم بخش | |||
| | |||
فزود رونق اسلام چون گرفت علم | |||
| | |||
گشود باب معارف چو رفت بر منبر | |||
| | |||
نكرده احصا فضلش مگر خدا در ذكر | |||
| | |||
ز حق كسى ننموده است چون على تقديس | |||
| | |||
على ز بعد نبى اشرف است از همه خلق | |||
| | |||
به نص«انفسنا»شد ز انبيا افضل | |||
غزلى عارفانه كه وى در سنين جوانى سرودهاست: | غزلى عارفانه كه وى در سنين جوانى سرودهاست: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''تا به رخ آن زلف مشكين را پريشان مىكنى''|2=''روز و شب را بر من غمديده يكسان مىكنى''}} | ||
{{ب|''ليك چون با شانه آن را مىنمايى آشنا''|2=''غصۀ دل مىگشايى مشكل آسان مىكنى''}} | |||
| | {{ب|''زلف در دست صبا بگذار و چشم من به راه''|2=''اشكباران مىكنم تا مشك افشان مىكنى''}} | ||
{{ب|''دل زمن در انتظار مقدمت خون شد ولى''|2=''از اميد وصل خود لب را تو خندان مىكنى''}} | |||
{{ب|''دوش در بزم حريفان جلوه كردى بى حجاب''|2=''چون به ما نوبت رسد پيدا و پنهان مىكنى''}} | |||
ليك چون با شانه آن را مىنمايى آشنا | {{ب|''جان فداى لعل خندانت كه چون آرى برون''|2=''عقد مرواريد از آن،دل را تو غلتان مىكنى''}} | ||
| | {{ب|''روز با ما محرم و شب با رقيبان گرم راز''|2=''تا بكى با دوستان جانا تو دستان مىكنى''}} | ||
{{ب|''گر شبى با ما بروز آرى و روزى را شب كنى''|2=''روز را نوروز و شب را روز رخشان مىكنى''}} | |||
{{ب|''طرفه جادويى است چشمت كز نگاهى دلفريب''|2=''عالم نحرير را مرغ غزل خوان مىكنى''}} | |||
زلف در دست صبا بگذار و چشم من به راه | {{ب|''گر«محمّد»جان دهد در راه عشقت زنده است''|2=''چون كه با او يك نفس سر در گريبان مىكنى''}} | ||
| | {{پایان شعر}} | ||
دل زمن در انتظار مقدمت خون شد ولى | |||
| | |||
دوش در بزم حريفان جلوه كردى بى حجاب | |||
| | |||
جان فداى لعل خندانت كه چون آرى برون | |||
| | |||
روز با ما محرم و شب با رقيبان گرم راز | |||
| | |||
گر شبى با ما بروز آرى و روزى را شب كنى | |||
| | |||
طرفه جادويى است چشمت كز نگاهى دلفريب | |||
| | |||
گر«محمّد»جان دهد در راه عشقت زنده است | |||
==به سوى سراى جاويد== | ==به سوى سراى جاويد== | ||
ویرایش