نسیمی، سید عمادالدین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|نسيمي، عماد الدين {| class="wikitable aboutAuthorTab...» ایجاد کرد) |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR17609.jpg|بندانگشتی|نسيمي، عماد الدين]] | [[پرونده:NUR17609.jpg|بندانگشتی|نسيمي، عماد الدين]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نسيمي، عماد الدين | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" |عماد الدين نسيمي | ||
نسيمي ش‍ي‍رازي، عماد الدين | نسيمي ش‍ي‍رازي، عماد الدين | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |/ 748ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |به روایتی تبریز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |/ 820ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|- class="articleCode" | |||
|-class= | |||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE17609AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سید عمادالدین نسیمی'''، | '''سید عمادالدین نسیمی''' (748-820ق)، متخلص به '''نسیمی''' شاعر متعهد شیعی و متفکّر مکتب حروفیه در قرن هشتم | ||
==زادروز و زادگاه== | ==زادروز و زادگاه== | ||
«عمادالدین نسیمی»، به سال ٧٤٨ق، در شهر تبریز، در خانوادهای مذهبی چشم به جهان گشود<ref>ر.ک: فدوی، طیبه؛ باوانپوری، مسعود؛ لرستانی، نرگس، ص56</ref>. | «عمادالدین نسیمی»، به سال ٧٤٨ق، در شهر تبریز، در خانوادهای مذهبی چشم به جهان گشود<ref>ر.ک: فدوی، طیبه؛ باوانپوری، مسعود؛ لرستانی، نرگس، ص56</ref>. | ||
شیخ مفید از وی بهعنوان نسیمی شیرازی یاد نموده و اعلام کرده که در زرقان - از توابع شیراز - بر سر قبر او رفته است | [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] از وی بهعنوان نسیمی شیرازی یاد نموده و اعلام کرده که در زرقان - از توابع شیراز - بر سر قبر او رفته است | ||
[[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|سخاوی]] و [[ابن عماد، عبدالحی بن احمد|ابن عماد حنبلی]] لقب «نسیمالدین» را که هر دو از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] گرفتهاند، بهعنوان نام نسیمی متذکر شدهاند. قدیمیترین مأخذی که از لقب عمادالدین سخن گفته است، کتاب «مجالس العشاق» کمالالدین حسین گازرگاهی (تألیف ٩٠٨ق) است. لطیفی در تذکرة الشعرای خود، نسیمی را اهل ناحیه نسیم در نزدیکی بغداد میداند. گروهی آرامگاه او را در زرقان فارس و گروهی دیگر در حلب میدانند<ref>ر.ک: همان، ص56 و 57</ref>. | |||
==جایگاه اجتماعی و ادبی== | ==جایگاه اجتماعی و ادبی== | ||
او یکی از بزرگترین مردان مبارز و یکی از برجستهترین شخصیتهای ادبی و فرهنگی و یکی از مشهورترین و جسورترین شاعران مشرقزمین است که تمام عمر خویش را صرف مبارزه در راه نجات مردم و رهایی ستمکشان از جور و ستم اربابان زور و زر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص56</ref>. | او یکی از بزرگترین مردان مبارز و یکی از برجستهترین شخصیتهای ادبی و فرهنگی و یکی از مشهورترین و جسورترین شاعران مشرقزمین است که تمام عمر خویش را صرف مبارزه در راه نجات مردم و رهایی ستمکشان از جور و ستم اربابان زور و زر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص56</ref>. | ||
شعر وی، شعری است با درونمایهای عرفانی، با مضامینی زیبا و باریکبینیهای خاص. نسیمی از شاعران سبک عراقی است و بیشتر از سعدی و حافظ متأثر است. ظاهرا تخلص «نسیمی» مربوط به دوران پختگی شعری شاعر است؛ چراکه او «هاشمی» و «حسینی» نیز تخلص میکرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | شعر وی، شعری است با درونمایهای عرفانی، با مضامینی زیبا و باریکبینیهای خاص. نسیمی از شاعران سبک عراقی است و بیشتر از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] متأثر است. ظاهرا تخلص «نسیمی» مربوط به دوران پختگی شعری شاعر است؛ چراکه او «هاشمی» و «حسینی» نیز تخلص میکرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
در مورد مرگ وی کوتاه میتوان گفت که «علما، شیوخ و قضات حلب، نسیمی را به گمراه کردن برخی اشخاص نادان و انداختن آنها به راه کفر و زندقه متهم ساخته، سلطان مؤید، حاکم حلب را به کشتن او ترغیب کردند. سلطان دستور داد تا پوست نسیمی را زندهزنده بکنند». در مورد مرگ وی آمده است: «در محل پوست کندن، خون بسیار از او رفته، رنگش زرد شد. گفتند که چون است که رنگ زرد کردهای؟ گفت : من آفتاب سپهر عاشقیام از مطلع عشق طالع شده؛ آفتاب در محل غروب زرد میشود و گویند نسیمی فیالبداهه سرود: | در مورد مرگ وی کوتاه میتوان گفت که «علما، شیوخ و قضات حلب، نسیمی را به گمراه کردن برخی اشخاص نادان و انداختن آنها به راه کفر و زندقه متهم ساخته، سلطان مؤید، حاکم حلب را به کشتن او ترغیب کردند. سلطان دستور داد تا پوست نسیمی را زندهزنده بکنند». در مورد مرگ وی آمده است: «در محل پوست کندن، خون بسیار از او رفته، رنگش زرد شد. گفتند که چون است که رنگ زرد کردهای؟ گفت : من آفتاب سپهر عاشقیام از مطلع عشق طالع شده؛ آفتاب در محل غروب زرد میشود و گویند نسیمی فیالبداهه سرود: | ||
'''آن دم که اهل [اجل] موکل مرد شود آهم چو دم سحرگهی سرد شود''' | '''آن دم که اهل [اجل] موکل مرد شود آهم چو دم سحرگهی سرد شود''' | ||
'''خورشید که پردلتر از آن چیزی نیست در وقت فروشدن رخش زرد شود'''<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>. | '''خورشید که پردلتر از آن چیزی نیست در وقت فروشدن رخش زرد شود'''<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۴: | ||
www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1164155/ | www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1164155/ | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:قربانی-باقی زاده]] | [[رده:قربانی-باقی زاده]] | ||
[[رده:سال97-25مرداد الی24 شهریور]] | [[رده:سال97-25مرداد الی24 شهریور]] | ||
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۳۲
| نام | نسيمي، عماد الدين |
|---|---|
| نام های دیگر | عماد الدين نسيمي
نسيمي ش‍ي‍رازي، عماد الدين نسيمي ش‍ي‍روان‍ي، عماد الدين |
| نام پدر | |
| متولد | / 748ق |
| محل تولد | به روایتی تبریز |
| رحلت | / 820ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE17609AUTHORCODE |
سید عمادالدین نسیمی (748-820ق)، متخلص به نسیمی شاعر متعهد شیعی و متفکّر مکتب حروفیه در قرن هشتم
زادروز و زادگاه
«عمادالدین نسیمی»، به سال ٧٤٨ق، در شهر تبریز، در خانوادهای مذهبی چشم به جهان گشود[۱].
شیخ مفید از وی بهعنوان نسیمی شیرازی یاد نموده و اعلام کرده که در زرقان - از توابع شیراز - بر سر قبر او رفته است
سخاوی و ابن عماد حنبلی لقب «نسیمالدین» را که هر دو از ابن حجر گرفتهاند، بهعنوان نام نسیمی متذکر شدهاند. قدیمیترین مأخذی که از لقب عمادالدین سخن گفته است، کتاب «مجالس العشاق» کمالالدین حسین گازرگاهی (تألیف ٩٠٨ق) است. لطیفی در تذکرة الشعرای خود، نسیمی را اهل ناحیه نسیم در نزدیکی بغداد میداند. گروهی آرامگاه او را در زرقان فارس و گروهی دیگر در حلب میدانند[۲].
جایگاه اجتماعی و ادبی
او یکی از بزرگترین مردان مبارز و یکی از برجستهترین شخصیتهای ادبی و فرهنگی و یکی از مشهورترین و جسورترین شاعران مشرقزمین است که تمام عمر خویش را صرف مبارزه در راه نجات مردم و رهایی ستمکشان از جور و ستم اربابان زور و زر نموده است[۳].
شعر وی، شعری است با درونمایهای عرفانی، با مضامینی زیبا و باریکبینیهای خاص. نسیمی از شاعران سبک عراقی است و بیشتر از سعدی و حافظ متأثر است. ظاهرا تخلص «نسیمی» مربوط به دوران پختگی شعری شاعر است؛ چراکه او «هاشمی» و «حسینی» نیز تخلص میکرده است[۴].
وفات
در مورد مرگ وی کوتاه میتوان گفت که «علما، شیوخ و قضات حلب، نسیمی را به گمراه کردن برخی اشخاص نادان و انداختن آنها به راه کفر و زندقه متهم ساخته، سلطان مؤید، حاکم حلب را به کشتن او ترغیب کردند. سلطان دستور داد تا پوست نسیمی را زندهزنده بکنند». در مورد مرگ وی آمده است: «در محل پوست کندن، خون بسیار از او رفته، رنگش زرد شد. گفتند که چون است که رنگ زرد کردهای؟ گفت : من آفتاب سپهر عاشقیام از مطلع عشق طالع شده؛ آفتاب در محل غروب زرد میشود و گویند نسیمی فیالبداهه سرود:
آن دم که اهل [اجل] موکل مرد شود آهم چو دم سحرگهی سرد شود
خورشید که پردلتر از آن چیزی نیست در وقت فروشدن رخش زرد شود[۵].
پانویس
منابع مقاله
فدوی، طیبه؛ باوانپوری، مسعود؛ لرستانی، نرگس، «تجلی قرآن کریم در شعر نسیمی شیروانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: پژوهشهای قرآنی در ادبیات، پاییز و زمستان 1393، شماره 2 (26 صفحه، از 53 تا 78)، به آدرس:
www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1164155/